Hermine de Graaf

Profiel

Achternaam: de Graaf
Voornaam: Hermine
Geboren: 13-03-1951
Te: Winschoten
Overleden: 24-11-2013
Te: Buinen
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Hermine de Graaf niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Haar vader hield van bewegende uurwerkjes,
maar op uitdrukkelijk verzoek van haar moeder waren ze stilgezet.
'Als ik seconden hoor wegtikken voel ik me zo oud,' had ze haar vader verweten.
(Hermine de Graaf, De regels van het huis, blz. 29)

Voor tweedehands boeken	Ook van Hermine de Graaf
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Proza

Een kaart, niet het gebied (verhalen) (1984)
De zeevlam. Een verhaal (bibliofiel, 115 ex.) (1985)
De zeevlam (verhalen) (1985)
Aanklacht tegen onbekend (verhalen) (1987)
De olifanten (1987)
De regels van het huis (1e druk niet in de handel) (1987)
De maan (briefboek) (1988)
In verzekerde bewaring (1989)
Conversatie van twee werkende vrouwen (bibliofiel, bundeling van 9 aparte boekjes in 'Trojaanse brieven', 500 ex.) (1989)
Stella Klein (1990)
Alleen de heldere uren (1991)
Zorgzaamheid: tentoonstellingsreeks (met Jan Eijkelboom en Yvonne Mulder) (1991)
Den Helder (bibliofiel, 125 ex.) (1991)
Vijf broden en drie vissen (verhalen) (1994)
Een dag in december (1994)
Onhandige gebaren: de mooiste verhalen van Hermine de Graaf (1995)
De weg naar het pompstation (1996)
Een dag in december (1997)
Een speld met gekleurde steentjes (bibliofiel, 400 ex.) (2001)
Een moederhart is een gouden hart (bibliofiel, 58 ex.) (2001)
Mijn moeder en de duif, of Hoe ik met schaatsen stopte (2002)
De verhalen (2002)

Vertalingen/bewerkingen

Vertaald

Een Duitse vertaling van een verhaal van Hermine de Graaf in 'Zeitkristalle: Erzählungen aus dem Niederländischen', door Herbert Van Uffelen (1991)
Stella Klein (Duitse vertaling van 'Stella Klein' door Helga van Beuningen) (1992)
1 verhaal: 'Menarche, zehntes Lebensjahr; keine Besonderheiten' in 'Frauen in den Niederlanden. Erzählungen' (1992)

Bloemlezingen

'Gebloemleesd'

Proza:

1 verhaal: 'Wat is er gebeurd?' in 'Lees je knetter' (1984)
1 verhaal: 'Snoepjesjacht' in 'Bijna honderd. Meulenhoff 1895-1985. Verhalen en gedichten ven schrijvers uit het literaire fonds' (1985)
1 verhaal: 'De mosselman' in '15 verhalen over zee en zand' (1985)
1 verhaal: 'Zonder bodem en geen achterkant' in 'Büch's boeket 4', gekozen door Boudewijn Büch (1986)
1 verhaal 'De moeder, de zoon en het hondje' in 'Goed gebundeld 1986' samengesteld door Diny Schouten (1986)
1 bijdrage: 'Opgeslikt als een versnapering'in 'Er is niets poëtischer dan de waarheid. Schrijvers over Multatuli' (1986)
1 verhaal 'Is er al post' in 'Goed gebundeld 1987' samengesteld door Chris van der Heijden (1987)
1 verhaal: 'Bedaren. Alle mensen bedaren' in 'De waarheid liegt dat ze barst, Oorspronkelijke verhalen rond het thema 'schijn bedriegt', samengesteld door Albert Donk (1987)
1 verhaal: 'Gewoon denkfoutjes' in 'Kerstboek voor het Wereld Natuur Fonds', samengesteld door Ted van Turnhout (1987)
1 verhaal: 'Vergiffenis, weemoed en rust' in 'De negende deur' samengesteld door Eugène van Herpen voor Crawford Benelux (1987)
1 verhaal: 'Wat zeg je mijn vriend?' in 'Zoveel mannen, zoveel vrouwen. oorspronkelijke Nederlandse verhalen rond het thema: 'man versus vrouw', redactie Albert Donk (1988)
1 verhaal 'Hermine bezoekt haar grootmoeder' in 'Goed gebundeld 1988' samengesteld door Chris van der Heijden (1988)
1 verhaal: 'Dooie visjes' in 'Elegance vakantiepocket' (1989)
1 verhaal: 'Zeevlam' in 'Bruisende verhalen. Zee en strand in de wereldliteratuur' (1989)
1 verhaal: 'De sleutels' in 'De beste Nederlandseen Vlaamse verhalen van het jaar', samengesteld door Guus Luijters (1989)
1 verhaal: 'De moeder, de zoon en het hondje' in 'Over kinderen' (1990)
1 verhaal: 'Licht en Kracht' in 'De mooiste van de klas. Schoolverhalen uit de wereldliteratuur' (1990)
1 verhaal: 'Kersen eten' in 'Eerste keus. Nederlandse en Vlaamse verhalen en gedichten uit de jaren tachtig' (1990)
Werk van Hermine de Graaf in 'Zonnige verhalen' (1991)
1 verhaal: 'Meikersen' in '15 natuurverhalen' (IVN) (1991)
Werk van Hermine de Graaf in 'Winterse verhalen' (1992)
Werk van Hermine de Graaf in 'Mooi weer verhalen' (1993)
Werk van Hermine de Graaf in 'Groot zomerboek' (1993)
Werk van Hermine de Graaf in 'Hollands Diep: verhalen' (1993)
1 verhaal: 'Het sneeuwt in bijna elk kerstliedje' in 'Zoeter dan honing. Veertien korte verhalen van vrouwen over wraak', redactie Caroline van Tuyll van Serooskerken (1993)
Werk van Hermine de Graaf in 'Moeders mooiste', samengesteld door Hannemieke Stamperius (1994)
1 verhaal: 'Hermine bezoekt haar grootmoeder' in 'De mooiste omaverhalen' (1995)
1 verhaal: 'Is er al post?' in 'Thuis best. Verhalen uit de Nederlandse en Vlaamse literatuur' (1995)
1 verhaal: 'Miss Brewster en Humphrey van Weyden' in 'Vrouwen van de wereld in 1000 bladzijden', samengesteld door Hannemieke Stamperius (1996)
1 verhaal in 'Lekker weer' (1996)
1 verhaal: 'De oude dame en de duif' in 'Is dit recht, mijn lief?', t.g.v. 50 jaar Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1998)
1 hoofdstuk in 'Bilbao: het debuut van Mirjam Boelsums, Hans Fels, Frans Kingma, Nausicaa Marbe & Hermine de Graaf, Oek de Jong, Marcel Möring en Nelleke Noordervliet over hun debuut' (1998)
1 verhaal: 'De confrontatie' in 'Bilbao' (1998)
1 verhaal: 'Kersen eten' in 'De genoegens van het landleven. De mooiste verhalen overh et buitenleven' Samengesteld door Loek Polder (1999)
1 verhaal: 'We wachten op de vleugelboot' in 'Zomertijd. Zonnige verhalen' (1999)
1 verhaal: 'De zeevlam' in 'De Wadden. De mooiste verhalen over de zee en de eilanden', samenstelling Hannemieke Stamperius (2001)
1 verhaal: 'We wachten op de vleugelboot' in 'Neem me mee! Relaxte vakantieverhalen' (2003)
1 verhaal: 'Ik voel me goed, helemaal niet bang' in 'De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen', samengesteld door Joost Zwagerman (2005)
1 verhaal: 'Waar is de horizon?' in 'De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 60 lange verhalen, samengesteld door Joost Zwagerman (2006)

Tonen

Tijdschriften

Hermine de Graaf debuteerde in 1980 met een verhaal in 'Hollands Maandblad'.
Hermine de Graaf publiceerde in 'Bzzlletin', 'De Held', 'Vrij Nederland', 'NRC Handelsblad', 'Waddenbulletin', 'Playboy', 'Elegance'.

Over Hermine de Graaf

Een bespreking van 'De zeevlam' door Aleid Truijens in 'Een jaar boek. Overzicht van de Nederlandse literatuur 1985-86' (1986)
Gerard Heijnen, 'Twee bundels verhalen' (1988)
Een bijdrage over Hermine de Graaf in 'Kritisch lexicon van de Nederlandstalige literatuur na 1945' door Janet Luis (mei 1989)
J.G.M. Weck, 'Hermine de Graaf' (1991)
1 hoofdstuk: 'Fluiten in het donker (Hermine de Graaf - Een kaart, niet het gebied, 1984)' in 'Denkwijze 298. Hoogte- en dieptepunten in de Nederlandse literatuur uit de jaren tachtig' van Gerrit Jan Zwier (1991)
1 bespreking: 'Hermine de Graaf - Stella Klein' in 'Panorama van de Nederlandse letterkunde. Beknopte besprekingen van 75 Nederlandse literaire werken' van C. Gerritsma (1993)
2 privé-foto's met begeleidende tekst in 'De gevoelige plaat', redactie Lisa Kuitert en Mirjam Rotenstreich (1995)
Een interview met Hermine de Graaf in: Elisabeth Lockhorn, 'Geletterde vrouwen, interviews' (1996)
1 kaart met portret en bi(bli)ografietje van Hermine de Graaf in 'Het Nederlands literatuur kwartet' (1997)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

1 verhaal: 'Bloed geven' van John Updike in 'Door het oog van de schrijver. Nederlandse en Vlaamse schrijvers kiezen hun favoriete verhaal', gekozen door Hermine de Graaf (1986)
1 tekening van Hermine de Graaf in 'Tekeningen: politici, schrijvers, vogels' van Siegfried Woldhek (1987)

'Vrij Nederland' vroeg auteurs om hun top-10 voor 'De leeslijst'. De lijsten stonden in het nummer van 12-09-1987. Hermine de Graafs top-10:

1	De eilanden	A. Alberts
2	Het verlangen	Hugo Claus
3	Strepen aan de hemel	G.L. Durlacher
4	Opgelegd	Christine Kraft
5	Rolien en Ralien	Josepha Mendels
6	Lydia en de zwaan	Jos Ruting
7	Santa Cruz en andere verhalen	F.C, Terborgh
8	De reddiong van Fré Bolderhey	Simon Vestdjk
9	Bekentenis aan Julien Delande	Sonja Witstein
10	De persik van onsterfelijkheid	Jan Wolkers

'De regels van het huis' verscheen in 1989 als Grote letterboek.
'Alleen de heldere uren' verscheen in 1994 als Grote letterboek.
'Vijf broden en drie vissen'' verscheen in 1995 als Grote letterboek.
'De weg naar het pompstation' verscheen in 1997 als Grote letterboek.
Een portret (olieverf op paneel) van Hermine de Graaf door Trudy Kramer, gemaakt in 1997, in 'Schrijversportretten', samengesteld door Sjoerd van Faassen, Pauline Bloemsma en Hester Quist (2010)

Handtekening Hermine de Graaf

Naar Boven

Literaire prijzen

Geert Jan Lubberhuizen-prijs 1984 voor 'Een kaart, niet het gebied'
Nominatie AKO Literatuurprijs voor 'De zeevlam'
Nominatie AKO Literatuurprijs 1987 voor 'Aanklacht tegen onbekend'
F. Bordewijk-prijs 1988 voor 'Aanklacht tegen onbekend'

Hermine de Graaf was lid van de jury voor volgende prijzen:

P.C. Hooft-prijs 1989
Annie Romein-prijs 1989
Geert Jan Lubberhuizen-prijs 1991, 1997, 2001
Libris Literatuur Prijs 1998

Naar Boven

Opmerkingen

Hermine de Graaf woonde als kind (toen Hermine Jonkers) in Winschoten, Den Helder en Velp.
Ze was het derde kind in een gezin met vijf kinderen. Haar vader was leraar klassieke talen en later rector (in Den Helder).
Hermine de Graaf doorliep een moeizame middelbare schoolopleiding. Ze werd enkele keren van school gestuurd en soms op proef aangenomen. Ze ging naar scholen in Den Helder, Schagen, Rheden en Arnhem en haalde uiteindelijk haar diploma mms op het Rhedens Lyceum.
Hermine de Graaf studeerde vanaf 1969 Nederlands en letterkunde in Amsterdam.
In 1974 trouwde ze met Fred de Graaf (die ze al sinds 1965 kende). Hij is psychiater. In haar werk duiken ook nogal eens psychiaters op.
Ze verhuisden in 1975 naar Swolgen. Ze werkte zo'n tien jaar als dcent op een scholengemeenschap in Venraij.
Toen ze vijftien jaar was, stuurde ze een paar van haar verhalen naar Geertjan Lubberhuizen. Hij adviseerde haar (net als Vestdijk, aan wie ze ook verhalen stuurde) om eerst nog wat te oefenen (Er schuilt een vorm van gerechtigheid in het feit dat ze later de Geertjan Lubberhuizen-prijs ontving).
In 1980 verschenen haar eerste verhalen in 'Hollands Maandblad'.
Haar verhalen hebben vaak een ironische ondertoon.
Sinds 1985 wijdt ze zich volledig aan het schrijven.
Ze woonden in het oude hoofdonderwijzershuis in Swolgen (Limburg), in Nunspeet en later in Buinen (Drente).
Ze overleed eind november 2013, na een half jaar ziekte.

(VN 25-04-1987)

Naar Boven

Anderen over Hermine de Graaf

In ieder geval kan zij één ding heel goed: een verhaal schrijven over mensen die anders voelen, denken en oordelen dan de meesten en zich éénmaal, onverhoeds en tot eigen verbazing, te weer stellen. De onbegrepene neemt wraak en kijkt afwezig glimlachend naar de schade die is aangericht - dat is het stramien van de meeste verhalen van Hermine de Graaf. (Aleid Truijens, NRC, 03-04-1987)
De kracht van Hermine de Graaf is de geheimzinnigheid die ze haar verhalen weet te geven. Er is altijd meer aan de hand dan de lezer te horen krijgt, maar meestal ook dan de hoofdpersoon kan weten of begrijpen. (Marjolein Vos in NRC Handelsblad)
De verhalen van Hermine de Graaf hebben een persoonlijke signatuur. Als een verhaal van haar anoniem verscheen zou je het toch waarschijnlijk aan haar toeschrijven. (Hans Warren, geciteerd in Stella Klein)

Naar Boven

Mijn favoriete citaat

Een foto was meer dan een plaatje;
in een fractie van een seconde, op een bepaald uur van de dag,
onder een bepaalde hoek was hij naar waarheid genomen.
(Hermine de Graaf, De regels van het huis, blz. 13)

Naar Boven