Voor tweedehands boeken

Ook van deze schrijvers

Raban Internet Antiquariaat

Klik hier !

Taal

Een individu leert veelal zijn taal van 'n schoolmeester, dat jammer genoeg is.
Maar schoolmeesters moeten de taal niet maken.
Zijzelf behoren die te leren van 't Volk dat die taal spreekt en schrijft.
En weer moeten de schoolmeesters niet alles goedvinden wat dat Volk schrijft en spreekt.
Zij moeten ziften en kiezen, dat is: ze moeten geen schoolmeesters zijn.
(Multatuli, Ideeën, eerste bundel, idee 38, blz. 16)

 

Ik leg me toe op 't schrijven van levend Hollands.
Maar ik heb schoolgegaan.
(Multatuli, Ideeën, eerste bundel, idee 41, blz. 17)

 

De taal is een handschoen die strak om de huid van de inhoud getrokken is.
Je moet er een heleboel weggooien, voor je die ene vindt, die precies past.
Schrijven is schrappen.
(Godfried Bomans, Korte berichten)

 

Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is,
dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim,
de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
(Godfried Bomans, Korte berichten)

 

De taal is het verstand ener natie.
Wie zijn taal verloochent, verloochent dus zijn eigen zelfstandigheid,
zijn aangeboren aard.
(Jan-Frans Willems, Mijn vaderland is mij niet te klein,
De wereld heeft twee aangezichten, blz. 118)

 

Een praat-liturgie is niet erg,
maar we moeten daarbij wel beseffen dat taal per definitie verminkt.
Iedere verwoording van iets is een vervorming van dát wat men verwoordt.
Taal omschrijft iets, maar omschrijven is wat anders dan tot de kern geraken.
Taal schrijft letterlijk om de waarheid heen.
(Herman Finkers, Ich bin ein Almeloër, blz. 105, Preek Martinikerk)

 

De taal is in beweging vanaf de dag dat ze ontstaan is;
kan men zeggen dat ze daarom in verval is?
Beweging is hetzelfde als leven;
verval hetzelfde als dood.
(Victor Hugo, Zelf gezien, blz. 55, 23 november 1843)

 

Van wat de mensen bezig houdt komt maar een enkele gedachte door middel van de taal tot zijn medemens over
en wat is dan nog de taal niet een hoogst primitief en wankel voertuig voor gedachten.
(Belcampo, Al zijn fantasieën, blz. 393, Avontuur in Amsterdam)

 

Taal is onze vrijheid maar ook onze beperking.
De inhoud van een kernachtige uitspraak impliceert een lange weg van denkwerk,
maar de constatering zelf kan niet anders dan de indruk wekken een miniem stukje van die weg te zijn.
(Steven Membracht, De zwakke partij, blz. 30)

 

Want je hebt natuurlijk fouten en fouten:
Oom Jan, die ook professor is,
maakt weliswaar ook veel taal- en spelfouten,
maar dat komt doordat de taal zijn denken niet kan volgen.
(Frida Vogels, Dagboek 1958-1959, blz. 333, 30-03-1959)

 

Nog belangrijker was de aandacht voor taal.
Het besef dat taal meer is dan een instrument.
En dat zelfs indien het een instrument was,
het eerder een viool is dan een drilboor:
Het duurt jaren om het gebruik ervan onder de knie te krijgen.
Je moet blijven oefenen.
(Kristien Hemmerechts, De dood heeft mij een aanzoek gedaan, blz. 199/200)

 

De wegen van onze taal zijn wonder-
lijk en zelden geasfalteerd.
(Koos van Zomeren, Winter, blz. 27)

 

Apen hebben geen taal nodig omdat ze elkaar niets te zeggen hebben,
mensen praten zoveel om dat te verbergen.
(Midas Dekkers, Volledige vergunning, blz. 69)

 

Tja, taal is toch vooral leuk. Vind ik.
Maar dat wil niet zeggen dat taal ook altijd makkelijk is.
Taal is meestal moeilijk en onbegrijpelijk en raar,
en het is een wonder dat we elkaar zo vaak begrijpen.
(Paulien Cornelisse, Taal voor de leuk, blz. 7)

Tachtigjarige oorlog

Al wat er schoon is in de roman-begrippen ontbreekt in een land zo plat van vorm,
en in gemoederen zoo plat van opvatting.
Alva had lang kunnen geeselen en branden, voor men en bloc was opgestaan.
De 20sten penning was de grief!
En nog zou in Nederland nooit 'n opstand georganiseerd zijn als niet Willem I,
gekrenkt na den dood van Karel V, noodig had gehad fortuin te maken,
en zich een positie te herwinnen die hij door de verheffing van Philips verloren had.
Holland is nooit tegen Spanje opgestaan.
Duitse soldaten, betaald met duits geld, geleverd door de duitse protestanterij,
kozen Nederland tot strijdperk, en in dien warreboel is Nederland meegesleept.
Waar hollanders vochten, was 't ter verdediging van steden,
en ter voorkoming der geweldenarij die er volgen zou bij intogt van den vijand.
(NB. De zoogenaamde spanjaarden waren meestal gehuurde walen,
en veelal ook duitsers door katholieke vorsten, tegen betaling uitgeleend.
Op gelijke wijs verhuurden de keurvorsten van Kassel soldaten aan Engeland in den amerikaanschen vrijheidsoorlog,
en de rijkdom van den tegenwoordigen keurvorst
(een der rijkste particulieren van Europa) heeft uit dien mensenhandel zijn oorsprong.
O, de geschiedenis is zoo plat, er is zoo weinig schoons in,
zoodra je haar ontdoet van de verzerige opgesmuktheid der dichters,
of de pedante leugens der schoolboeken.
(Multatuli, Liefdesbrieven, blz. 264/265, Brieven aan Mimi, 27 Julij 1863)


Eindelijk moet een ontevredene iemand hebben gevonden die op z'n vraag:
'Vindt u 't niet benauwd hier?' toestemmend knikte,
maar er bij voegde: - Chut, chut!… niet hier, men hoort ons.
Waar kan ik u vinden? Doch laat ons zorgen dat niemand wete dat wij spraken over deze dingen.
Ik zal bij u komen! ….
(Multatuli, Liefdesbrieven, blz. 271, Brieven aan Mimi, 29 Juli 1863)

Talent

Aan een talent moet je gaan staan zoals je aan het leven gaat staan,
want op een dag vallen ze samen en betekent het leven jouw talent en is het jouw talent om te leven.
Een talent dat een bedrieglijke belofte blijft wordt je dood, daar ben ik van overtuigd.
Het gaat binnen in je zitten kankeren over hoe het leven had kunnen zijn
en op een gegeven moment over hoe het moeten zijn.
Datgene dat je omhoog had moeten trekken,
naar de schoonheid van een eigen leven, naar de uitzonderlijkheid ervan,
trekt jou op den duur omlaag,
naar de dood, de grote gelijkmaker.
(Connie Palmen, De wetten, blz. 42)

 

Het was ellendig om maar één talent te hebben,
het talent om te weten dat je geen talent had.
(Maarten 't Hart, Onder de korenmaat, blz. 17)

Tandartsen

Er zijn twee soorten kiespijn:
die voor je naar de tandarts gaat en die, nadat je er vandaan komt.
Ik weet nog steeds niet welke nu de ergste is.
(C. Buddingh', Dagboeknotities 1967-1972, blz. 202, 26-09-1969)

 

Een kies laten trekken is niets, maar naar de tandarts opstappen is erg.
(Louis Paul Boon, Boontjes 1966, 21/5, blz. 37)

Tatoeages

Mijn tatoeage jeukt en dat bevalt me wel
want als je vergeet dat je er een hebt heb je er niks aan.
(Nanne Tepper, De vaders van de gedachte, blz. 10)

 

De hoeveelheid in een mens gespoten inkt
is in de meeste gevallen omgekeerd evenredig
met zijn of haar intelligentie.
(Kees B. Tam, ongepubliceerd)

Tegenstanders

Men kan in theorie tegenstander van iets,
maar in de praktijk eigenlijk van niets voorstander zijn.
De medestanders bederven alles.
(J.C. Bloem, Aphorismen, X)

Tegenvallers

Van tegenvallers zeg ik in de regel dat ze stimuleren.
Wat moet je anders van tegenvallers zeggen?
(Koos van Zomeren, Een jaar in scherven, blz. 325, 02-12-87)

Teken

"Ik vind", zo sprak een teek te Leek,
"van al die films die ik bekeek,
na rijp beraad ten langen leste
de tekenfilms toch wel de beste."

(Theo van de Leur, Op een teek, in: DichtErbij)

Telefoon

het telefonaneren van 06-dames
(Youp van 't Hek, Ik Schreeuwlelijk, Sextember, blz. 14)

 

nergens gaat stilte
zo zwanger
als tussen telefoondraden

het vogeltje op de draad
weet niets van de roddel
doe door zijn pootjes gaat

(Jan de Zanger, Signalen uit Jutland (fragm.), kraaiepoten, blz. 19)

 

uit pure eenzaamheid
bel ik mezelf op
gelukkig ben ik
in gesprek

(Saul van Messel, existentiëel, het eeuwige leven, blz. 103)

 

Op dinsdagmorgen rinkelde de telefoon.
Nee, hedendaagse telefoons rinkelen niet meer,
die zingen zo'n dwaas, miezerig melodietje.
Alsof een muis gekeeld wordt!
(Maarten 't Hart, Onder de korenmaat, blz. 55)

 

'Je klinkt vermoeid,' zegt Leon tegen mij aan de telefoon,
en ik durf hem niet te zeggen dat ik gewoon niet graag telefoneer.
Telefoneren moet kort en krachtig. En functioneel.
Niet keuvelend. Ben hoe dan ook geen keuvelaar.
(Kristien Hemmerechts, Een jaar als (g)een ander, blz. 361)

 

Zelf heb ik nogal moeite met bellen,
want ik stel me altijd voor dat die ander net begint aan een romantisch intermezzo
en/of gehoord heeft dat z'n vader is overleden.
De fantasie is niet altijd een zegen.
(Nicolien Mizee, De kennismaking, blz. 9)

Telegraaf

De krant van het mij omringende volk,
deze vergiftigende distel onder de dagbladen van mijn tijd,
waaruit het volk dat mijn kunst en schoonheid niet wil
de hem bedwelmende, hem verziekende sappen zuigt.
De telegraaf, het dagblad voor het hersenloze en smaakloze vulgus
buiten de afrasteringen en begrenzingen van mijn een paleistuin gelijkende tuin.
Fout, fout, aan alle kanten fout is deze krant,
fout in zijn berichtgeving, fout in zijn opinies, fout in zijn tendenties.
Deze zichzelf als kanker in het volk invretende foute krant
wordt volgekledderd door kratesen van de geest die geen van alle kunnen schrijven,
louter slijm, pus en faecaliën en de hiervan afwasemende stank afscheidend,
dit is: wat het volk zwelgt.
(Jeroen Brouwers, Het verzonkene, blz. 43)

Teleurstellingen

De teleurstellingen die je jezelf hebt bezorgd
om teleurstellingen te voorkomen!
(Koos van Zomeren, Omstandigheden, blz. 242)

 

Wees niet boos op de persoon waarin je teleurgesteld bent.
Het was namelijk je eigen verwachting die niet juist was.
(Kees B. Tam)

Televisie

Hij vouwde zijn handen in zijn nek en dacht:
het huis uit, de straat uit, de stad uit, de wereld in -
dat is allemaal nergens meer voor nodig;
de televisie heeft van de wereld een huisdier gemaakt,
ze springt bij je op schoot en ronkt van tevredenheid
en zet haar nagels in je knie.
(Koos van Zomeren, Het schip Herman Manelli, blz. 5)


Of: de mens is het enige levende wezen dat naar de tv kijkt
en daarmee heeft hij zich definitief op de laagste trap van het dierenrijk genesteld.
(Koos van Zomeren, Het schip Herman Manelli, blz. 5)

 

Wonderlijk idee trouwens, dat een tv-toestel dergelijke beelden zomaar uit de lucht plukte.
Binnen noch buiten was aan de lucht iets bijzonders te zien.
Toch was zij vermengd met nieuwsflitsen, videoclips, talkshows, dramaseries en noem maar op.
Met een speciaal kristal zou je ze rechtstreeks in je hersenen kunnen ontvangen.
In ieder geval nam je ze met elke ademtocht op in je longen.
Gedurende een miljoen jaar had de mensheid geleefd in een atmosfeer zonder bijmengingen,
nu ademde zij lucht in met tv-beelden.
Manelli kon niet geloven dat dat geen verschil maakte.
(Koos van Zomeren, Het schip Herman Manelli, blz. 6)

 

Laat ik een lievelingsanekdote van me vertellen.
Op een keer was Rossini op doorreis in Frankfurt en hij at in hetzelfde restaurant als Schopenhauer.
De één was een vermaard componist, de ander een vermaard filosoof, beiden erg beroemd in Europa.
Toen maakte de gerant Schopenhauer erop attent dat Rossini daar zat
- Rossini was zijn muzikale idool.
Schopenhauer keek even over zijn schouder en zei zuur:
Das kann unmöglich Rossini sein, das ist ein dicker Franzose.
Wat me fascineert in die anekdote is dat roem ooit bestaan heeft zonder dat mensen elkaar kenden.
Dat is vandaag vanzelf ondenkbaar.
Er is nog iets anders: toen had je het nog over roem door verdienste.
De televisie heeft roem geschapen die zonder verdienste is, roem om de roem.
Roem door verdienste, daar heb ik niets tegen
, verdienstelijke mensen horen beroemd te zijn,
maar in dit geval hebben we het over roem door vermenigvuldiging.
Je hoeft niets te kunnen, niet eens figuurzagen of hardlopen:
op het scherm komen volstaat om bekend te worden.
En niet zo'n béétje bekend - bij miljoenen tegelijk.
Een totaal verdiensteloze heikneuter kan, door maar genoeg op de televisie te verschijnen,
zo beroemd worden dat in het duisterste steegje van het achterlijkste dorp de mensen flauwvallen als ze 'm zien
- die roem is hysterisch.
Maar het publiek is tevens genadeloos:
het kan je ook meteen weer laten vallen.
Zo'n roem kan in zijn volstrekte tegendeel verkeren.
(Gerrit Komrij, De buitenkant, blz. 14/15)

 

Het streven van het grootste deel van de televisiemakers is erop gericht de mensen te treiteren,
hun het gevoel te geven dat ze helemaal niets zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat zij die het bij de televisie voor het zeggen hebben
precies weten dat de masochistische behoefte van mensen eindeloos is.
Misschien wel het gevaarlijkst - voor henzelf -
is het totaal scheve beeld dat ze krijgen van hun medemensen.
Mensen zijn namelijk niet op alle manieren altijd even vulgair en ordinair.
(Gerrit Komrij, De buitenkant, blz. 165)

 

De bovenkant van tv-omroepsters kijkt je altijd aan
of er iemand constant met een keukenmixer in hun kut ronddraait.
(Gerrit Komrij, De buitenkant, blz. 165)

 

Hilversum -
Volgens onze theatercorrespondent Jacques Klöters is er vanmorgen vroeg brand uitgebroken in Sesamstraat.
Alle bewoners zoals Tommy, Pino, Ieniemienie,
en buitenlandse gastarbeiders als Kermit en het Koekjesmonster konden worden gered.
De brand werd ontdekt door Bert en Ernie
die tegen het morgenkrieken nog lagen te discussiëren
over de vraag of men door zijn gesloten oogleden heen licht kan waarnemen.
Tijdens de discussie nam Bert een enorme rookontwikkeling waar.
Hierop hebben zij andere bewoners van Sesamstraat gewaarschuwd.
De materiële schade is aanzienlijk,
maar volgens onze correspondent is de uitzending van vanavond niet in gevaar.
(Hans Dorrestijn, Dorrestijns Pers Agenstschap, blz.31)

 

Televisie is natuurlijk in wezen een stupide aangelegenheid
- schaarse uitzonderingen daargelaten -,
maar een summum van stupiditeit wordt wel weer breikt in een programma van vanavond:
Netwerk, van Mies Bouwman,
waarin Mies een vrouw interviewt die in het restaurant van de Tweede Kamer werkt
en de indruk heeft, dat tijdens de Nacht van Shmelzer het kabinet-Schmelzer gevallen is.
Het is zo stompzinnig dat je het zelfs niet zou geloven als het door zestigjarige debielen werd opgevoerd.
Maar het zijn gewoon mensen die door de meerderheid van de Nederlanders (Mies 'included')
als niet alleen normaal, maar zelfs hoogst humoristisch worden aangezien.
Werkelijk: beschaving, smaak, civilisatie, etcetera zijn steeds verder te zoeken.
(C. Buddingh', Dagboeknotities 1977-1985, blz. 137, 21-01-1978)

 

Een gezin zit geschaard rond het toestel waarop live een inbraak wordt verslagen.
De gezinsleden zitten op het puntje van hun stoel, geheel in de ban van een inbraak,
die zich in werkelijkheid achter hun rug afspeelt:
zij zitten te kijken naar het leeghalen van hun eigen huis
en verroeren zich pas als de inbrekers aanstalten maken ook hun tv mee te nemen.
(J. Bernlef, Cellojaren, blz. 44)

 

De tv wordt op deze manier een soort huisguillotine.
Wie gaat er vanavond voor de bijl.
Het aardigste is dat de beul er af en toe zelf ook even onder gaat liggen.
(Wim Kan, De dagboeken van Wim Kan 1968 - 1983, 28-01-1969, blz. 22)

 

Televisie
men was allang vergeten dat het kon
maar het gebeurde: met een zacht gereutel
stierf de TV, het sprekend paard verbleekte
het licht werd opgestoken en de vader
aanzag zijn zoon die bij een storing werd verwekt
en zei: wat ben je oud geworden, jongen.
(Willem Wilmink, Televisie)

 

Sprookje:
er was eens een televisietoestel dat de hele avond,
zonder een kik te geven, naar een gezin keek.
(Jan G. Elburg, toch nog een morsig schip
- opgeruimde kanttekeningen, Maatstaf maart 1973, blz. 766)

 

TV, het medium dat tevergeefs blijft roepen:
is er een intelligentie aanwezig?
(Jan G. Elburg, toch nog een morsig schip
- opgeruimde kanttekeningen, Maatstaf maart 1973, blz. 769)

 

Ik wil niet in het kastje kijken:
Iedere keer als ik in het kastje kijk,
heb ik de wanhopige behoefte om mijn hoofd om te keren naar de echte wereld.
Maar als ik eenmaal kijk, zit ik klem met mijn hoofd.
En van beide tegengestelde neigingen krijg ik pijn in mijn nekwervels.
(Bertus Aafjes, De fazant op de kokketoren, blz. 159)

 

Iemand met wie je samen naar de televisie kijkt is iemand van wie je moet houden, anders is het niet te doen.
Dan ga je te veel praten en je aanstellen en net doen alsof je niet een deel van jezelf afgezonderd hebt.
Samen kijken is intiem omdat je bij elkaar bent en elkaar toch die eenzaamheid en afzondering gunt,
die afgedwaalde, wat verdoofde geest, waarvan je zeker weet dat die zich even niet met jou bezighoudt
of, als hij dat wel doet, het daar in ieder geval niet over wil hebben.
De televisie legt iedereen het zwijgen op.
(Connie Palmen, De erfenis, blz. 31)

 

Het is geen kunst om bij je leven op de t.v. te komen.
Het is een hele kunst het zover te brengen dat ze je begrafenis uitzenden.
(Fons Jansen, Goeden avond, dames en heren, blz. 16)

 

Er is niet zoveel verschil tussen het uit een autoraam kijken en een goed soort televisie,
je hebt er niet echt iets mee te maken.
(Dick Hillenius, Eilanden bestaan niet, blz. 30)

 

We spreken een vrouw die een week geleden voor het eerst in haar leven in het dorp televisie keek.
'Pragtig' was het, ze had honderden mensen op het scherm gezien,
maar, vroeg ze zich bezorgd af, 'waar slaap al die mense vannag?'
(Adriaan van Dis, Het beloofde land, blz. 104)

 

En gelukkig was er ook televisie. Hoe dommer het programma, des te groter de afleiding.
(Vonne van der Meer, Eilandgasten, blz. 88)

 

Wat is RTL 4 voor mij? RTL 4 is voor mij de bodem van de put.
Zoals sommige mensen Amerika als maatstaf voor cultureel verval en moderne oppervlakkigheid beschouwen,
en zoals ik vroeger minachtend deed over TROS en Veronica (die nu uit het beeld verdwenen zijn),
zo is tegenwoordig RTL 4 de zondebok:
spelletjes, kleuterprogramma's voor volwassenen, films in het genre seks en geweld,
en reclame in de programma's.
(A.L. Snijders, Heimelijke vreugde 2, blz. 155)

 

Wimbledon op Nederland 3, BBC 1, BBC 2 en RTL+.
Het volmaakte kapitalisme:
de vrije keuze uit een onbeperkt aanbod van hetzelfde.
(Koos van Zomeren, Ruim duizend dagen werk, blz. 87)

 

Het bidden en copuleren van andere mensen kan er op het openbare scherm redelijk onaangenaam uitzien,
en dat geldt meestal ook voor langdurige politieke vergaderingen,
als was het maar omdat echte tijd, als die in een televisietoestel gestopt wordt, er als vertraagde tijd uitkomt.
(Cees Nooteboom, Berlijnse notities, blz. 93)

 

'Wat een leuk idee!' zegt Emma.
Mensen moeten daar zuinig mee zijn, iets een leuk idee noemen.
Emma zegt het om haar moeder een plezier te doen, maar dan nog.
Bedenkers van televisieamusement hebben leuke ideeën
en daarmee is langgeleden de nationale verdomming begonnen.
Leuk idee! Opperste waakzaamheid is geboden.
(Thomas Verbogt, Perfecte stilte, blz. 11)

 

Dat is trouwens sowieso iets in televisie wat me oneindig bedrukt:
een soort familiaire vrolijkheid, een gezellig doen met z'n allen,
een voortdurend met elkaar op zoek zijn naar iets om te lachen.
Alsof ik op een of ander ellendig schoolfeestje beland ben
en me als enige niet weet te amuseren.
(Nicolien Mizee, De kennismaking, blz. 169)

 

De televisie braakte zijn bedervend, verrottend, platvloers, zielig, en mensonterend vermaak uit.
Verloren zijn we.
Als de toekomstmens deze tapes vindt zal hij het zeer terecht vinden dat deze beschaving verloren ging.
Wat een mateloze namaak. Wat een lege wereld.
(Bram Vermeulen, Het eeuwig jongenshart, blz. 270, 01-01-1995)

Tellen

'Het hoeveelste slachtoffer is het nu al?' vroeg een ander bekommerd.
'Ik tel liever niet. Als ik mijn geld tel word ik altijd triestig.'
(Hugo Claus, De geruchten, blz. 107)

Tenen

Je kunt in zo'n conference op negen van de tien gevoelige tenen gaan staan,
maar de meeste mensen hebben één gevoelige teen,
daar mag alleen niet op worden getrapt.
Die staat in directe verbinding met het zere been en in dat zere been woont het vorstenhuis
of het geloof of de Paus of de Evangelische Omroep of ...
(Wim Kan, De dagboeken van 1968 - 1983, De televisietijd, blz. 0)

Tennis

Het is de aloude botsing van twee sportculturen.
Europa verwijt Amerika een gebrek aan respect voor traditie
en Amerika begrijpt absoluut niet waarom vermolmde,
uit de negentiende eeuw stammende gewoontes worden aangehouden.
Je gaat in een regenland toch geen onoverdekt toernooi organiseren
omdat toevallig honderdtwintig jaar geleden een adellijke Engelsman te veel achtertuin had.
(Hans van Wissen, In 2050 zijn Borg,
Sampras en Krajicek watjes geworden, Volkskrant, 28-06-1997)

Terrassen

Waarom heeft toch het zitten op een terras zo'n ontspannend effect?
Is het dat het leven langs je stroomt, terwijl je er zelf tijdelijk geen deel aan hebt?
(Clare Lennart, Op schrijversvoeten door Nederland, blz. 39)

Tevredenheid

En een heleboel mensen toch nog maar klagen.
Maar ja, als de mens een tevreden wezen zou worden,
zouden honderdduizenden hun baantje kwijtraken.
De mens ontevreden houden is ook een industrie.
Je zal toch maar zes jaar gestudeerd hebben voor agoog
en buurman wil gewoon op zijn stoel voor zijn deur in het zonnetje zitten.
Maar dat gaat niet aan. Daarvoor zijn we niet op de wreld gekomen.
We zijn op de wereld gekomen
om deze wereld iedere dag weer nog een klein stukje problematischer te maken.
Want als hij niet problematisch is,
waarvoor hebben wij dan gestudeerd? Nietwaar?
Precies. Exact.
(C. Buddingh', Dagboeknotities 1977-1985, blz. 85/86, 18-12-1977)

 

Toen Allah de hersens verdeelde onder de mensen was iedereen tevreden met de zijne.
Maar toen Alah het bezit verdeelde onder de mensen was er niet een tevreden met het zijne.
(Bertus Aafjes, Morgen bloeien de abrikozen, Een oog vol zand, blz. 161)

 

Een nuttige dag in het kader van de tevredenheidsbestrijding.
(Koos van Zomeren, Een jaar in scherven, blz. 248, 29-09-87)

Theater

Om te getuigen van wat je gelooft staat er op iedere straathoek een gebouw dat we kerk noemen.
Om te getuigen van wat je betwijfelt is er per stad één gebouw, de schouwburg.
(Fons Jansen, Goeden avond, dames en heren, blz. 15)

Theologen

Geen uwer, en ik al evenmin, is theoloog,
maar wel zijn wij, wat daarvan vrijwel het synoniem is,
namelijk Nederlanders.
(Gerard Reve, Een eigen huis, blz. 181, Pleitrede voor het hof)

Theorieën

En verder wist ik dat er geen grens bestaat aan het menselijk vermogen
om wandaden en zelfzucht te vermommen met goede bedoelingen en edelmoedige theorieën.
(Koos van Zomeren, Een jaar in scherven, blz 216, 21-08-1987)

 

Ze heeft in de loop der jaren regelmatig oerstevige theorieën opgebouwd,
die niemand haar uit het hoofd kan praten,
behalve zijzèlf, een week later….
(Wim Ibo, over Lia Dorana, in: Onder collega's, blz. 50)

Thuis

Niets kan het thuis van je jeugd vervangen.
Een blaadje munt roept het weer op:
of een kopje met een blauwe rand.
(Virginia Woolf, Maandag of dinsdag, Mrs. Dalloway in Bondstreet, blz. 5)

Tijd

De typisch Nederlandse gedachte:
ik moet om negen uur ergens zijn, als ik nu op een drafje lijn vijf haal,
dan kan ik kwart voor negen het huis uit, was hem een gruwel geweest.
Dit idee gaat uit van de calvinistische opvatting dat tijd kostbaar is.
Het resultaat hiervan is dat men nooit tijd heeft.
Niet de tijd is kostbaar. U bent het.
(Godfried Bomans, Wat is vakantie?, in Zomers van toen, blz. 136)

 

De factor tijd is geen mathematische grootheid
en kan slechts gemeten worden naar de intensiteit,
waarmee hij doorleefd werd.
(Godfried Bomans, Korte berichten)

 

Wie nooit tijd heeft, kan er niet mee omgaan.
(Wim Kan, Soms denk ik wel eens bij mezelf..., blz. 34)

 

Mensen die menen, dat tijd geld is,
bemerken meestal pas op hun sterfbed, dat tijd óók tijd is.
(Alexander Pola, Mengvoer)

 

Waarom heeft een dag geen tweehonderdveertig uur?
Of zijn er geen zeventig dagen in een week?
Dan zouden we iets van ons leven kunnen maken.
(C. Buddingh', Dagboeknotities 1977-1985, blz. 333, 4-9-1978)

 

Kerkrade -
De Heerlense horlogier A.P. Simmeling heeft gisteren voor twee ton schade aangericht in zijn eigen zaak.
Volgens insiders was de heer Simmeling perfectionist
en probeerde hij altijd alle klokken in zijn winkel gelijk te laten lopen.
Door het invoeren van de zomer- en wintertijd werd deze zelf-opdracht Simmeling te veel.
Met een vooroorlogse Duitse koekoeksklok heeft hij het gehele interieur stukgeslagen.
Op miraculeuze wijze heeft het jong van de koekoek de slachting overleefd.
Hij begon tenminste een uur erna om hulp te roepen uit de Friese staande klok.
Gelukkig voor de heer Simmeling was er een gekkenhuis in de buurt
waarin niet alleen de patiënten achterlopen.
Mevrouw Simmeling spreekt van een grote opluchting.
(Hans Dorrestijn, Dorrestijns Pers Agenstschap, blz. 32)

 

Vooral sedert de uitvinding van het polshorloge hebben we geen tijd meer.
(Karel Jonckheere, Ook ik, zelfs gij, vooral wij)

 

Hoe ouder je wordt, hoe sneller de dagen gaan:
in je kinderjaren leek de weg van Sinterklaas tot Kerst heel erg lang,
nu doe je de inkopen voor die beide feesten al zowat in één keer.
(Willem Wilmink, Kinderen, blz. 40)

 

Want de tijd glijdt, de tijd rijdt, de tijd slijt
De tijd wordt zo wijd
Je raakt er alles in kwijt
De tijd slijt, de tijd glijdt, de tijd splijt
De tijd wordt zo wijd, je raakt er alles in kwijt.
(Cees Nooteboom, Stien, 1979,
in: Jacques Klöters en Kick van der Veer,
Ik zou je het liefst in een doosje willen doen, blz. 113)

 

Eens maakt de tijd
die is als een vloed
alles stuk waar je je best zo voor doet.
(H. Dorrestijn, Aan zee,
gezongen door Adèle Bloemendaal, Adèle's keus)

 

In de middeleeuwen bestond een scholastieke discussie
of het heden jong genoemd moest worden, omdat het immers net bestond,
en de antieke beschavingen oud, omdat die al van zo lang her dateerden;
of was andersom de oudheid eigenlijk jong geweest,
omdat de beschaving toen nog in haar kinderschoenen stond,
en is het heden oud omdat de tijd al zo lang meegaat?
Een kwestie van perspectief.
(Geerten Meijsing, Eeuwig naakt de ondergang, HP/De Tijd, 19-07-1996, blz. 86)

 

De tijd heelt alle wonden, is de bekende dooddoener
waarmee mensen hun onverschilligheid ten opzichte van het lijden van anderen verbloemen.
(J. Bernlef, Cellojaren, blz. 46)

 

Dikwijls, zoo zullen zij opwerpen,
is de tijd voor oude lieden een vergrootglas,
en zij, die gewoon zijn er door heen te turen naar de jaren van hun jeugd,
komen steevast tot de conclusie dat, daarbij vergeleken
de dingen en menschen van nu óf betreurenswaardig, óf belachelijk zijn.
(Godfried Bomans, Werken 1, Memoires of gedenkschriften van Mr. P. Bas, blz. 104)

 

De tijd heeft je op sleeptouw.
Je zegt maar al te gauw
dat je de tijd hebt
maar de tijd heeft jou.
(Hans Dorrestijn, Positief genieten met Hans Dorrestijn, blz. 91)

 

'Tijd is toch een verzinsel van de mensen,' zegt hij.
'Nee,' zeg ik, 'het getal van de tijd is een verzinsel van de mensen,
maar de tijd zelf niet
en juist aan de invloed die het getal heeft op mensen,
kun je maar weer eens aflezen hoe belangrijk al die ficties zijn,
hoe ze ons leven bepalen en ons gedrag.'
(Connie Palmen, I.M., blz. 278)

 

Ik heb al veel tijd verloren met op tijd te zijn.
(Karel Jonckheere, Filter uw dag, blz.100)

 

Dat is de hiërarchie van de klok.
Sinds we de tijd verbeelden als iets dat van links naar rechts beweegt,
gaan behalve vroeger en later, ook lager en hoger, minder en meer, verleden en heden met de klok mee.
Iedereen gehoorzaamt daaraan alsof het om een natuurlijke zaak gaat.
Ik vind niks natuurlijk.
Ik oefen regelmatig om tegen de klok in te denken.
(Connie Palmen, De vriendschap, blz. 38/39)

 

Mal te pedonarán a ti las horas,
las horas que limando están los días,
los días que royendo están los años.

De uren, ze vergeven het je niet,
de uren die de dag ten einde slijten,
de dagen die het jaar ten einde knagen.

(Luis Góngora, De la brevedad engañosa de la vida(fragm.),
Natuur zal kunst nooit blijvend evenaren, blz. 236/237, vertaling: Peter Verstegen)

 

Een uitspraak van de Romeinse politicus Seneca, die ze zich herinnert van school,
maakte haar tot de kordate informatiemanager die ze is.
'Wie denken de mensen wel dat ze zijn, dat ze beslag kunnen leggen op mijn tijd?',
zei Seneca. 'Ik heb al zo'n kort leven.'
(Renée Braams over Jannemieke van de Gein in Intermediair, 06-08-98, blz. 43)

 

Omdat ze onze dag en nacht bepaalden,
werden de zon en de maan tot het eerste, onovertroffen model voor alle latere uurwerken
die, het uitspansel naäpend,
de menselijke tijd op de wijzerplaat van de dierenriem aangeven,
een tijd die niets heeft uit te staan met de tijd van het heelal:
hij bezit namelijk richting, een onrustige ademhaling
die bestaat uit gisteren, vandaag en morgen,
en niet de kalme ademtocht der eeuwigheid.
(Umberto Eco, Het eiland van de vorige dag, blz. 249)

 

De tijd doden is een zinvolle revanche-bij-voorbaat: ten slotte dood de tijd óns.
(Eric van der Steen , Alfabêtises , blz. 35)

 

De ware tijdwinst is kijken naar een zwaan.
(Bertus Aafjes, in José de Ceulaer te gast bij Nederlandse auteurs, blz. 7)

 

De tijd verstreek alsof er klonten in zaten:
dertig jaar vertellen duurde vijf minuten,
je hand door je baard halen een uur.
(Tim Krabbé, Vertraging, blz. 40/41)

 

De mooiste uitspraak over tijd is van Marilyn Monroe:
'I have been on a calender but I have never been on time'.
(geciteerd in HP/De Tijd, 01-01-2000)

 

De vraag is niet waar de tijd blijft,
maar waar datgene gebleven is wat in die tijd ooit echt gebeurd is.
(Cees Nooteboom, Ik had wel duizend levens en ik nam er maar één!, blz. 11)

 

voor de tijd
beducht
is hij weggevlucht

nét op tijd
voor de eeuwigheid

(Saul van Messel, epigram, het eeuwige leven, blz. 30)

 

Dat dit leven steeds sneller ten einde loopt
merk je vooral aan de oproep om ter controle bij de tandarts te verschijnen.
(Kees van Kooten, Levensnevel, blz. 7)

 

Men moet met zijn tijd meegaan!
En als de tijd nu ergens heengaat waar ik bepaald niet wil belanden?
(J. Greshoff, Nachtschade, blz. 164)

 

de klok houdt de tijd
die zij mij aangeeft

(Willem Hussem,uit: Voor twee scharren blauwbekken)

 

Tijd bestaat alleen als je je verplaatst.
(Rosita Steenbeek, De laatste vrouw, blz. 130)

 

Tijd is net zoiets als zwaartekracht:
niemand weet precies wat het is maar het werkt wel.
(Koos van Zomeren, Een vederlichte wanhoop, blz. 50)

 

Het nadeel van elektrische klokken, je hoort niet meer dat je leeft.
(Bergman, De tijd te lijf, blz. 256)

 

Tijd vermorsen, de enige verspilling die geen afval achterlaat.
(Bergman, De tijd te lijf, blz. 256)


De tijd staat niet stil. Daarom lopen de meeste mensen achter.
(Bertus Aafjes, Zeventig aforismen, nr. 21)

 

Mooi zou ook zijn om in mijn agenda een extra week te ontdekken.
Zo eentje waar niemand anders weet van heeft, helemaal alleen voor mij.
(Kristien Hemmerechts, Een jaar als (g)een ander, blz. 150, 12-06-2001)

 

De tijd verstrijkt onherroepelijk. Ondergang is ondergang.
Dat wat wij behoud noemen is er maar een variant van,
vaak in het belachelijke.
(Koos van Zomeren, Ruim duizend dagen werk, blz. 186)

 

Ik vroeg me af hoe laat het was.
Ik had geen klok in mijn kamer hangen, want alleen gevangenen letten op de tijd.
Bovendien bestaat tijd niet. Denk er maar eens over na.
Tijd is bedacht door slimme mensen die grote bedrijven bezaten
zodat stomme mensen op tijd kwamen voor hun waardeloze baantjes.
(Mano Bouzamour, De belofte van Pisa, blz. 36)

 

Blad in juli

Dit blad is aan de rand al oud, bruinrood.
Wat gaat de tijd voorbij, denk ik. Dan stoot
iets dat mij duizlen doet door mijn gedachten:
Is tijd niet maar een schuilnaam van de dood?
(Gerard Wijdeveld, Vijf geheimen en andere gedichten, blz. 48)

Komt tijd, komt onraad.
(L.H. Wiener, Shanghai massage, blz. 263)

 

Mijn grootvader hield de tijd verborgen.
Zijn gouden zakhorloge kende een dekseltje,
dat de wijzerplaat onzichtbaar maakte.
Zijn initialen stonden in dat dekseltje gegraveerd,
wat de onderliggende tijd tot zijn persoonlijk bezit leek te maken.
(A.L. Boom, De eenzame schaatser, blz. 17)

 

De tijd is als een draad die in haar geheugen hopeloos met zichzelf in de knoop is geraakt.
(Haruki Murakami, 1q84 Boek een, blz. 52)

 

Als de tijd al bestaat,
dan is het een snel draaiende spiraal naar helemaal nergens,
en geen lijn van A naar B.
(Jeroen Olyslaegers, Wil, blz. 73)

Tijdgeest

"Mijn bezwaar tegen de geest der eeuw is de morele onverschilligheid.
Standpuntloosheid gaat door voor pluralisme en afzijdigheid voor tolerantie.
Maakbaarheid is vervangen door marktwerking,
visie bestaat uit 'meten'
en wilskracht is iets voor de sport."
(Hans Boutellier, sociaal-psycholoog, werkzaam bij het ministerie van Justitie,
Trouw, 24-12-97, Bezwaren tegen den geest der eeuw)

Toekomst

Hoe denkt u dat de wereld er over vijfentwintig jaar uit zal zien?
Ik denk: Totaal anders dan ik nu denk.
(Wim Kan, Soms denk ik wel eens bij mezelf..., blz. 12)

 

'Het is maar goed, dat u dit niet allemaal hoeft mee te maken, mompelde hij.
'Een Bommel heeft de toekomst, zei u altijd, en daar tracht ik mij aan te houden,
want het heden heeft een heer weinig te bieden.
De kranten staan vol narigheid;
alles is ruw en grof en het peil van de massa zakt meer en meer.
Het is alleen de hoop op de toekomst die mij staande houdt.'
(M. Toonder, Hm, blz. 9 - De Atlantiër)

 

Ik meen dat Utz de eerste was die me ervan overtuigde
dat de geschiedenis altijd onze leidraad voor de toekomst is
en altijd vol grillige verrassingen zit.
De toekomst zelf is een dood land omdat ze nog niet bestaat.
(Bruce Chatwin, Utz, blz. 81)

 

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst, zegt men.
Het zou eerlijker zijn die toekomst aan de jeugd te geven.
(Alexander Pola, Nou èn...? Handleiding voor optimisten, blz. 72)

 

Hoezeer ze ook haar verleden beminde en haar heden prees,
de warmste gloed straalde haar tegen uit de toekomst,
dat was nog eens een toekomst om een verleden van te maken.
(Belcampo, Al zijn fantasieën, blz. 321, Amsterdam)

 

Het was het gezicht van iemand die in een wrede tijd leeft, de voltooid verleden toekomst.
(Benno Barnard, Van school, blz. 28)

 

De toekomst is een brug die je nu niet over hoeft te steken.
En die, als-ie komt, gewoon een feit zal zijn
en niet een griezelig idee aan de horizon.
(Renate Rubinstein, Nee heb je (budget-boek), blz. 36)

 

Toekomstplannen? Zoals Adriaan Morriën zegt: 'Jawel, doodgaan.'
(Rogi Wieg, Liefde is een zwaar beroep, blz. 28)

 

Waar we aan zullen moeten wennen is een leven zonder toekomst,
zonder aangename of zekere toekomst,
want ik weet bij god niet hoe ik zou moeten gaan werken
voor een toekomst die mij lig.
Als die komt, komt die ook zonder mijn medewerking wel,
bovendien weet ik niet hoe ik hem zou willen,
dus het opstellen van programma's en dergelijke heeft niet de minste zin.
En de zin van het leven zullen we dus van minuut tot minuut in dat leven zelf moeten leggen,
hoe moeilijk dat ook moge zijn, getuige de luiheid en de onrust.
(J.J. Voskuil, Requiem voor een vriend, blz. 37)

 

Achterhoedegevechten leverend met het verleden, strompelen wij de toekomst in.
(Bergman, Nagelaten werk, blz. 21)

 

Toch blijf ik de oude toekomstplannen bewaren.
Zoals een koppige boer in een sigarenkistje met een elastiek erom ongeldig geworden bankbiljetten bewaart:
omdat ze nu eenmaal zijn idee van rijkdom beter uitdrukken dan de nieuwe munteenheid.
(P.F. Thomése, Schaduwkind, blz. 36)

 

Estee keek naar haar lege bord. Jus lag tegen de rand. Ze staarde ernaar.
Sommige paranormaal begaafden kunnen in water de toekomst zien;
water, kaarsen en spiegels, dat waren de benodigdheden om de toekomst te kunnen zien.
Gebruikte Nostrademus ook water?
Ik bedacht dat Estee haar toekomst in de jus op haar bord zag,
of misschien was het gewoon water op haar bord,
maar zag haar toekomst er troebel en donker uit.
(Alex Boogers, Het boek Estee, blz. 26/27)

Toerisme

Toerisme is een soort Leninisme, legt Paucard uit,
een soort propaganda die begint bij de gelogen vakantiefolders
en verder gaat in de op die folders gebaseerde gelogen vakantieverhalen.
(Rik Zaal, Leve het toerisme!, blz. 9)

 

Plaatselijke eigenaardigheden die tot toeristische tophits zijn uitgegroeid
zijn bijna overal en altijd ongenietbaar.
(Bertus Aafjes, De fazant op de kokketoren, blz. 65)

 

Het echte toerisme, dacht ik, verlaagt je tot levend stukgoed
dat van de ene plaats naar de andere wordt gedirigeerd
om tegen de avond opgeslagen te worden
in zulke voor de hand liggende onderkomens als een hotel de la Gare of de la Poste.
(Anna Blaman, Hotel Bonheur, moderne Nederlandse verhalen, door C.J. Kelk, blz. 21)

 

Een toerist is iemand, die niet precies weet wat hij met zijn geld zal doen.
(Godfried Bomans, Gedachten achter een bord spaghetti, blz. 64, Romeinse schavuiten)

 

Toerisme is de kunst zoveel mogelijk gezien te hebben zonder iets te zien.
(J. Greshoff, Nachtschade, blz. 160)

 

Vandalen op sandalen,
aan het turen naar de beschilderde muren.
(Malcolm Lowry, Onder de vulkaan)

Toespraken

'Als lullen pudding is dan is hij dokter Oetker.
(Harrie Jekkers / Koos Meinderts, Uit de school geklapt, blz. 127)

 

Om half elf kwam de directeur persoonlijk,
Gewapend met een potplant en een speech,
Te lang en slaapverwekkend als gewoonlijk,
Maar Opa hoorde toch al jaren niets.
Met zware stem en machtige gebaren
Besprak de directeur de tijd die vloog,
Wat misschien gold voor Opa's honderd jaren,
Maar vast niet voor des directeurs betoog.
(Jan Boerstoel, Opa's verjaardag, 1969,
in: Jacques Klöters en Kick van der Veer,
Ik zou je het liefst in een doosje willen doen, blz. 185)

Toeval

'"God dobbelt niet!" zei hij.'
'Zei Einstein dat?'
'Het schijnt.'
'Geloofde Einstein dan in god?'
'Einstein geloofde in ieder geval niet in het toeval.'
(Connie Palmen, De wetten, blz. 165)

 

Overal, maar zeker in de oorlog, speelt het toeval de grootste rol.
(Erasmus, Geciteerd door A. v.d. Glind, Erasmus, Europeaan, humanist, christen, blz. 12)

 

Voor het plaatsvindt is het toeval een toeval. Daarna is het een onomstotelijk feit.
(Bertus Aafjes, Zeventig aforismen, nr. 44)

 

Toeval bestaat niet. We noemen dingen toeval bij gebrek aan een betere verklaring.
(Bert Wagendorp, Ventoux, blz. 26)

 

Sommige mensen zeggen: maar er bestaat natuurlijk geen toeval.
Dan zeg ik: er bestaat alleen maar toeval.
Bij herhaald toeval spreken we van een natuurwet
(Koos van Zomeren, Rondom Staal, blz. 120)

 

Dit alles gebeurde zonder planning,
het was toeval en toeval en toeval.
(Ik realiseer me voor het eerst dat toeval iets is wat naar je toe valt.)
(A.L. Snijders, Een handige dromer, blz. 68)

Toilet

Hij hoorde een wc-bril klapperen.
Wie er ook opzit, hij heeft er te lang opgezeten
anders blijft ie niet plakken, dacht Bleeker.
(Mensje van Keulen, Bleekers zomer, blz. 13)

Tolerantie

Hierdoor duurde het even voor ik doorzag wat de Hollanders zelf allang wisten,
dat tolerantie iets anders is dan acceptatie, ja eerder het tegenovergestelde,
en dat zulke verdraagzaamheid tegelijk een slim middel tot onderdrukking is.
Iemand die je als gelijke aanneemt, omarm je onvoorwaardelijk, voor eens en altijd.
Maar door iemand te laten weten dat je hem verdraagt, suggereer je in dezelfde adem dat hij eigenlijk een last is,
als een zeurende pijn of een onaangename stank waarover je bereid bent tijdelijk heen te stappen.
Onder tolerantie schuilt dreiging:de stemming kan ieder moment omslaan.
(Arthur Japin, Een schitterend gebrek, blz. 169)

 

Tolerantie treedt in werking als wij besluiten te dulden wat wij liever niet zagen,
toe te laten wat wij eigenlijk zouden willen verbieden,
onszelf beheersen om erger te voorkomen.
Dit is op zich een edel streven, maar in feite niet meer dan symptoombestrijding.
De steen des aanstoots wordt vermeden, maar hij blijft liggen waar hij lag.
Tolerantie is niets anders dan geïncasseerde onmacht.
Tolerantie kan pas dan een heilzaam effect teweegbrengen, indien van twee kanten betracht.
Eenzijdige tolerantie is verkapte angst.
(L.H. Wiener, Eindelijk volstrekt alleen, blz. 154)

 

Morgen zijn we tolerant.
De wereld wordt al veel te veel door klootzakken bemand
Dus leef niet langer als een plant
Gebruik van nu af je verstand
Bekijk de dingen ook eens van een hele andere kant

Het is zo makkelijk gezegd
Van dit is goed en dat is slecht
Maar bij de grootste schoften wordt nog elke dag een krans gelegd
(Leen Jongewaard, Leen is alive, tekst: Robert Long)

Toneel

Gimberg (de oude) tegen zijn zoon 'Jackie':
'Jongen, toneel in Nederland da's niks.
Als je achttien bent speel je in Winschoten en als je tachtig bent, speel je daar nog.'
(Wim Kan, De dagboeken van Wim Kan 1968 - 1983, 07-02-1969, blz. 23)

 

Ja, dat toneel bederft velen, meer nog dan de romans.
Het is zo aanschouwelijk!
Met wat klatergoud en wat kant van uitgeslagen papier, ziet er dat alles zo aanlokkelijk uit.
Voor kinderen, meen ik, en voor mensen die niet in zaken zijn.
Zelfs als die toneelmensen armoede willen voorstellen, is hun voorstelling altijd leugenachtig.
Een meisje wier vader bankroet maakte, werkt om de familie te onderhouden.
Heel goed. Daar zit ze dan te naaien, te breien of te borduren.
Maar tel nu eens de steken die ze doet gedurende het hele bedrijf.
ze praat, ze zucht, ze loopt naar 't venster, maar werken doet ze niet.
De familie die van dezen arbeid leven kan, heeft weinig nodig.
Zo'n meisje is natuurlijk de heldin.
Ze heeft enige verleiders de trappen afgeworpen,
ze roept gedurig: 'o mijne moeder, o, mijne moeder!'
en stelt dus de deugd voor.
Wat is dat voor een deugd, die een vol jaar nodig heeft voor een paar wollen kousen?
Geeft dit alles niet valse denkbeelden van deugd, en 'werken voor den kost?'
Alles gekheid en leugens!
(Multatuli, Max Havelaar, blz. 19/20)

 

Vergeten wij toch nooit dat de de toneelspeler nu eenmaal een ideale aap is
en zo zeer aap, dat hij aan het 'wezen' en het 'wezenlijke' helemaal niet vermag te geloven:
alles wordt voor hem spel, toon, gebaar, toneel, coulisse en publiek.
(Friedrich Nietzsche, Morgenrood, blz. 199, Psychologie der toneelspelers)

 

Aangezien ik de misschien niet originele, maar niettemin hardnekkige mening aanhang dat,
sedert de film zich perfectioneerde,
het toneel weinig meer dan een ietwat komisch aandoend anachronisme kan worden genoemd,
dat dan ook enkel nog in het z.g. lichte genre valt te genieten,
bezoek ik de Haagse schouwburg maar hoogst zelden,
ook niet ter gelegenheid van kunstmaanden en andere festivals.
(A. Marja, Portret van Den Haag, in Voor de bijl , blz. 22)

 

De fraaiste toneelvoorstelling blijft oneindig ver achter,
en dat in ieder opzicht, bij mijn verbeelding gedurende het lezen der teksten.
Tussen droom en verwezenlijking gaat het wezenlijke verloren.
Speelstukken zijn stukken die niets te verliezen hebben.
(J. Greshoff, Nachtschade, blz. 74)

Traagheid

Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
(Dr. Marc Galle, Voor wie haar soms geweld aandoet, deel 1, blz. 48)

 

De traagheid der Natuur is onwil om te veranderen van beweging,
of om daarmeê optehouden.
De traagheid van onze geest is gewoonlyk onwil om te bewegen.
(Multatuli, Ideeën Tweede bundel, blz. 200, idee 461)

Trainingspakken

In de categorie hinderlijke lelijkheid vallen allereerst de trainingspakken.
Het enige fraaie trainingspak uit de geschiedenis van de sport
werd gedragen door de Italiaanse ploeg bij de Olympische spelen in München.
Verder lijken alle trainingspakken producten van overbelaste huismoeders
die om geld uit te sparen alles zelf maken,
op de groei van de kinderen.
(Kees Fens, Waarom ik niet tennis, blz. 104, Kleding)

Treinen

Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
(?)

 

Door storing hebben de Spoorwegen vaak 25 minuten vertraging,
waardoor de halfuurdiensten vijf minuten te vroeg zijn.
(Kees Stip, Geen punt, blz. 15)

 

Dubbel pech

Als ik haast heb, heb ik altijd dubbel pech
Heb ik keihard lopen rennen voor de trein
Rijdt het kreng eerst al vóór mijn ogen weg
Blijkt het ook nog de verkeerde trein te zijn.

(Kees Torn, Inkijkexemplaar, blz. 120)

Trekvogels

Als een trekvogel naar verhouding evenveel energie nodig zou hebben als een vliegtuig
ging hij liever naar Afrika lópen.
(Midas Dekkers, De baviaan en andere beesten, blz. 42, De vliegende vis)

Treurigheid

Ich weiß nicht, wass soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin;
Ein Märchen aus alten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.

Ik weet niet wat toch de reden
Is dat ik zo treurig ben;
Een sprookje van lang geleden,
Dat maalt maar steeds door mijn brein.

(Heinrich Heine, Die Lorelei (fragm.), vert. Peter Verstegen,
Natuur zal kunst nooit blijvend evenaren, blz. 20/21)

 

Gerard kreeg in het voorjaar altijd een beetje heimwee naar de plek waar hij geboren was.
Dan hing er iets in de lucht, een geur, herinneringen, kleuren in de zon, wat hem weemoedig maakte.
Niet treurig, maar weemoedig, de positieve kant van treurigheid, zoals hij het zelf altijd noemde.
(Gerbrand Bakker, Perenbomen bloeien wit, blz. 21)

Troost

Van alle troostmiddelen doet troostbehoevenden niets zo goed
als de bewering dat er in hun geval geen troost mogelijk is.
Daarin schuilt een dusdanige onderscheiding,
dat zij hun hoofd weer oprichten.
(Friedrich Nietzsche, Morgenrood, blz. 212, Beproefde raad)

 

Als het al waar is dat de treurenden vertroost zullen worden,
dan toch vooral omdat sommige treurenden de beschikking hebben
over het Preludium in fis-klein uit WTK II.
(Maarten 't Hart, Johan Sebastian Bach, blz. 154)

 

Ze begon te huilen.
Onhandig probeerde ik haar te troosten, legde mijn arm om haar heen.
In omstandigheden als deze zou men het best een half uurtje kunnen uittrekken
om uitgebreid geslachtelijk verkeer te hebben,
dat bemoedigt en maakt rustig.
Daarna zouden er betere plannen worden gemaakt,
de kans op overleven zou sterk vergroot worden.
Maar ga zo iets maar eens voorstellen aan een groep nette mensen
die zo juist een vliegtuigongeluk hebben overleefd.
Ze zouden je raar aankijken.
(Bob den Uyl, Sommigen niet, Een zachte fluittoon, blz. 93)

 

Troost is erop gericht het verdriet te kleineren en algemeen te maken;
het is een duivelse influistering verraad te plegen aan de meest intense en unieke emoties.
(Nelleke Noordervliet, Ik kan het niet langer verbergen, blz. 6)

Trots

Nationale trots is het surrogaat voor ontbrekende eigen prestaties waarop men trots zou kunnen zijn.
(Alexander Pola, Nou èn...? Handleiding voor optimisten, blz. 50)

Trouw
Onder ontrouw versta ik: bedrog, valselijk profiteren van weerloze liefde van een , ander etc.
Iemand kan bij voorbeeld nooit een ander aanraken en toch door en door ontrouw zijn.
Trouw woont in iemand zijn hart, en hangt niet tussen zijn benen.
(Gerard Reve, Brieven aan Matroos Vosch 1975 - 1992, 20 februari 1978, blz. 135)

 

En nu heb ik het over mensen die ooit stapelverliefd op elkaar hebben gelegen,
maar die nu twintig jaar verder zijn en op het punt staan dat ze elkaar geestelijk helemaal murw beuken en uitroken.
Dit alles onder het motto: ik ben niet gelukkig, dan zal jij godverdomme ok niet gelukkig zijn.
Dat heet trouw. Dat hebben wij ooit samen afgesproken.
(Youp van 't Hek, Scherven, blz. 14)

 

Trouw spruit voort uit de natuurlijke afkeer van het onbekende.
En is dus een uit angst onverwezenlijkte ontrouw.
(J. Greshoff, 444 aforismen, blz. 33)

 

Trouw heeft niets gemeen met stilstand of rust.
Waar zij zich met deze beiden verbindt,
verschraalt en verarmoedt zij tot leegen vorm,
tot doode sleur, verliest eigen sterkste identiteit
en daarmee alle bezielende kracht.
(Mien Labberton, Zwerver, blz. 25)

Truien

Nieuwe trui, een wijnrode schipperstrui met een Levi-Straussembleem op de arm.
Ze belooft zwerftochten, ontberingen, onvergetelijke ontmoetingen met vogels.
Een nieuwe trui is bijna net zo goed als een verre reis.
(Koos van Zomeren, Een jaar in scherven, blz. 315, 19-11-87)

Tulpen

Twee keer tulpen gekocht;
beide keren hingen ze toen ik ze in de vaas zette slap neer
en kwamen 's nachts, in het donker, overeind.
De volgende dag konden ze het licht verdragen
zonder weer te gaan hangen.
(Frida Vogels, Dagboek 1962-1963, 12-05-1962, blz. 86)

Tweede Wereldoorlog

Een volk van knechten komt de wereld knechten,
aangevoerd door een brallende onderkaak.

(A. Roland Holst,
Voor West-europa (fragm.), in Voor de bijl, blz. 32)

Twee kanten

Als iemand al begint met zo'n opmerking dat alles twee kanten heeft,
dan haak ik acuut af, want dat vind ik wel zo'n gruwelijke dooddoener,
dat mijn maag er iedere keer van omdraait als ik hem hoor en je hoort hem echt heel vaak.
Meestal zeggen mensen dat iets twee kanten heeft
als ze je willen laten geloven dat ze ergens diep over hebben nagedacht
en na jaren tobben en peinzen tot een wijs oordeel gekomen zijn,
terwijl de waarheid is, dat ze het verdommen om na te denken en gewoon geen oordeel hebben,
want dat iets meestal twee kanten heeft kan een kind zien, daar gaat het helemaal niet om,
het gaat erom naar welke kant je kijkt en wat je daarvan vindt,
of je de voorkant mooier, beter, waardevoller en belangrijker vindt dan de achterkant
en welke kant je de moeite waard acht om voor te kiezen.
(Connie Palmen, De vriendschap, blz. 174)

Tweelingen

De broers waren een eeneiige tweeling.
Als kleine jongens kon alleen hun moeder hen uit elkaar houden:
nu waren ze door ouderdom en ongelukken elk op hun eigen manier verweerd.
(Bruce Chatwin, De zwarte heuvel, blz. 8)

 

Van áángeboren eensgezindheid bij tweelingen is echter geen sprake. In tegendeel.
Een van de twee heeft net een beter stukje moederkoek te pakken
en ontleent daaraan een overwicht dat hij zijn hele leven zal behouden.
(Midas Dekkers, De baviaan en andere beesten, blz. 39, De tweeling)

Tweeslachtigheid

..als je ergens tweeslachtig over bent, dan valt het je moeilijk om erover te praten,
want als je twee dingen tegelijk wilt zeggen kun je net zo goed niks zeggen, vind ik,
want je maakt iemand anders alleen maar in de war,
terwijl jij het eigenlijk zelf bent die verstrikt is in iets
en die gewoon nog langer moet nadenken voordat ze weet wat ze echt van iets vindt.
(Connie Palmen, De vriendschap, blz. 174)

Twijfel

Een beetje relativeren en af en toe eens de twijfel aan het woord laten kan geen kwaad,
maar de twijfel een zelfstandig, onafhankelijk bestaan gunnen, dat is dodend.
Het beroerde is, dat de twijfel zich veel beter laat verdedigen dan de een of andere visie.
De twijfel heeft altijd gelijk, maar een gelijk waar je geen moer aan hebt.
(Gerard Reve, Brieven aan Matroos Vosch 1975 - 1992, 31maart 1979, blz. 167)

 

Sommige mensen weigeren te twijfelen omdat ze zich dan zekerder voelen.
Anderen twijfelen vast in het vooruit ('ook dát zal wel veranderen').
Eveneens om zich zekerder te voelen.
(Fons Jansen, Goeden avond, dames en heren, blz. 19)

 

Twijfel is mooi en nuttig,
maar niet als je je daardoor nooit kunt ontplooien.
Dan is het niets dan zelfcensuur.
(Nicolien Mizee, Allesverpletterende, blz. 323)

Terug naar de eerste pagina /homepage
Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden


Vanaf 17-10-1998


©2024 Mats Beek, Veenendaal

Schrijf Webmaster