1 januari 2006

In de Volkskrant van gisteren een paginagroot artikel over Wim Kan, met als kop: 'Zo goed als vergeten'. Wilma de Rek interviewt Frans Rühl, die destijds de assistent van Wim Kan was. De programma's van Wim Kan - en zeker zijn oudejaarsconférances - waren zeer tijdgebonden. Hij nam de gebeurtenissen van dat jaar en de politici van dat moment op de hak. Uiteraard zijn die grappen gedateerd. Toch lijkt 'zo goed als vergeten' me te zwaar aangezet. In 'Koefnoen' van gisterenavond zat een Wim Kan-parodie en onlangs verkocht ik nog een oude LP van hem. Een vorig jaar verkocht ik alle knipsels die ik over hem had aan een theater in 's-Hertogenbosch. Een paar Wim Kan-citaten:

Het laatste citaat is tekenend voor Wim Kan. Uit zijn dagboeken komt hij naar voren als een depressieve twijfelaar. Ik zal binnenkort de bladzijde over hem eens afmaken (denk ik nu). De foto hieronder komt van zijn lp 'Een uurtje komische humor'. Voor meer Kan-citaten klik hier.

Vanmiddag zijn we naar Culemborg geweest. Eerst Jan en Marjan prettig nieuwjaar wensen en daarna naar Lidy's vader. Martijn is meegeweest. Op televisie was de filmversie van 'Ja zuster, nee zuster'. Vrolijk kijkwerk. Deze liedjes van Annie Maria Geertruida Schmidt blijken tijdloos. Toen ik nog op de basisschool werkte heb ik bijvoorbeeld de liedjes 'Hendrik Haan (uit Koog aan de Zaan)' en 'Bello (niet zo trekken)' vaak aan mijn klas geleerd. Toch zijn de kinderen niet meer zo onschuldig als in de jaren zestig: bij een liedje als de fuck, fuck, fuchsia liggen kinderen van groep zes tegenwoordig echt onder tafel van het lachen.

Op de terugweg bleek er toch nog meer mis met het linkerportier. Het lampje bovenin bleef weer branden, ging langzaam uit, maar ging opnieuw branden als ik de koppeling of de rem intrapte. Dat is toch niet normaal. We waren bang dat er onderweg kortsluiting zou ontstaan.

2 januari 2006

Het begint er op te lijken dat Jan Siebelink ziek is. De afgelopen dagen zijn zeker tien mensen op dit weblog terechtgekomen nadat ze in google een combinatie van woorden hadden ingetypt met "Jan Siebelink ernstig ziek". Ik heb er nergens iets over gelezen, maar op z'n minst gaat blijkbaar dat gerucht. Het zou wel zijn enorme zweten verklaren tijdens het interview op televisie (zie 4 december).

Lidy heeft Bochane gebeld. Het was er zo druk, dat het uren duurde voor we de juiste persoon te pakken hadden. Maar die was dan ook resoluut. Niet meer met de auto rijden. Er komt om 13.00 uur een monteur hier heen. 's Middags bleek dat we dat toch verkeerd begrepen hadden: wij moesten daar langs. In de garage bleek dat er eigenlijk niets aan de hand was. Het stukje ijzer waar het slot omheen valt zat iets los. Dat was een kwestie van een paar schroefjes aandraaien. Het voordeel is dat we de afspraak van donderdag met de garage nu kunnen laten vervallen. Ik ben wel benieuwd wat het aandraaien van die schroeven ons gaat kosten.

Vanavond was er weer een vergadering van de PvdA-analysecommissie i.v.m. de naderende verkiezingen voor de gemeenteraad. Nog een week of acht, dus nu begint het wel echt te kriebelen. De kandidaten en het programma staan er. Nu is er de laatste keuze van activiteiten en speerpunten. Het worden acht interessante weken. Alle partijen rekenen zich bij voorbaat weer rijk en denken zetels te gaan winnen. Bovendien doen voor het eerst Lokaal Veenendaal en de SP aan de verkiezingen mee. Als iedereen gaat winnen, dan moeten er zetels bij en dat gebeurt niet. Dus zullen er zeker ook verliezers zijn. Maar wie? Groen Links, omdat ze een jaar geleden uit het college zijn gestapt? VVD, omdat ze vorige keer eigenlijk teveel zetels hebben gekregen? Christen Unie, omdat de aansprekende figuur Arie de Graaf er niet meer is?

4 bestellingen: knipsels Jan Lauwereyns, Countour nr. 3, Neeltje Maria Min 'Voor wie ik liefheb wil ik heten', Bomans 'Het doosje', De Landell 'Wintervertellingen'.

3 januari 2006

Ik kreeg een interessante mail van Jannie Trouwborst:

Bij toeval kwam ik enige dagen geleden terecht op je site "schrijversinfo". Ik zocht naar wat achtergrondinformatie over de Winterkraaien van Aar van de Werfhorst. Ik ben er enthousiast over. Wat een werk moet het geweest zijn om een zo volledig en aantrekkelijk gepresenteerd geheel te produceren. Je weblog heeft me inmiddels ook te pakken. Elke dag even kijken welke boeken je aanschaft/verkoopt en hoe jij dat klaar speelt om ook nog tijd voor lezen vrij te maken. De reden van dit mailtje is echter een andere dan het sturen van lofuitingen. Ik wil je wat vragen.

Sinds ik een jaar geleden bij het opruimen van de boekenkast van mijn grootouders bij toeval begon te lezen in een boek van Emile Buysse ben ik geïnteresseerd geraakt in zijn persoon en zijn overige geschriften. En zijdelings in het vraagstuk: hoe moeten we de teksten (en houding) van sommige Vlaamse auteurs beoordelen in het licht van de Duitse bezetting. Achteraf oordelen is te gemakkelijk. De eerste W.O., waarin eenvoudige Vlaamse boerenjongens in de loopgraven een vreselijk lot trof, terwijl ze hun Waalse officieren niet konden verstaan, heeft de nodige invloed gehad op een deels pro-Duitse houding vlak voor en tijdens de tweede WO. Maar generaliseren kan ook weer niet: verwantschap voelen met de Duitse boerenzoon die terug verlangt naar zijn vaderland en de grond waarop hij zijn gewassen verbouwde, is iets heel anders dan Nazi-sympathieën hebben. Waar ligt de grens tussen de auteurs die echt heulden met het Duitse gedachtegoed uit die tijd en diegenen die slechts de Vlaamse zaak wilden dienen,als tegenwicht voor de Waalse arrogantie of in de soldaat van gene zijde slechts een medeslachtoffer zagen?

Eigenlijk heb ik nog veel te weinig gelezen om het voorgaande op te kunnen schrijven. Ik heb wat boeken van Emile Buysse gekocht, er enkele gelezen en op internet naar achtergrondinformatie gezocht over zowel hem, als de zaak van de pro-Duitse houding. (Zie bv. Andries van den Abeele: Hedwig Spelliers en Stijn Streuvels, of de pseudo-geschiedschrijving, in: Streuvels en zijn biografen, Jaarboek VI van het Streuvelsgenootschap, 2002, blz. 151-190).
Over Emile Buysse is weinig te vinden. Ook bij jou vond ik niets. Jouw site heeft me echter wel geïnspireerd om wat ik had eens netjes te ordenen. Ik stuur het je hierbij apart toe. (Er staan aan het eind ook wat minder relevante zaken bij). Jij beschikt vast over veel meer bronnen dan ik. Zou je eens willen kijken of wat ik gevonden heb overeenkomt met wat jij in je naslagwerken hebt staan? En of je misschien nog krantenknipsels e.d. bezit over/van Emile Buysse? Ook naar het boekje: Het Boek van Knokke-Het Zoute (Oostende, Erel, 1965) ben ik nog op zoek. Terzijde: soms wordt zijn naam: Emiel Buysse of ook wel Buijsse gespeld; dat maakt het niet eenvoudiger!

Over Emile Buysse is inderdaad weinig te vinden. Ook in de door mij gebruikte handboeken komt hij nauwelijks voor. C. Buddingh' noemt hem in zijn 'Encyclopedie voor de wereldliteratuur' (1954), maar dat levert meer verwarring op dan nieuwe feiten, want Buddingh' noemt een andere geboortedatum dan degeen die ik op internet tegenkom (15-10-1910 i.p.v. 10-10-1910). Mijn Lectuur repertorium (Auteurslijst 1938-1946) noemt hem kort: 'Schreef nog een bundel goed verzorgde, aangenaam vertelde en optimistische verhalen' (= Sneeuw en houtrook) en verwijst vervolgens naar een ander deel van het repertorium dat ik helaas niet bezit. Ook DBNL (op internet) geeft nauwelijks informatie en ook zij vergroten de verwarring: zij noemen Sluis als geboorteplaats i.p.v. Terneuzen. De vader van Emile Buysse werkte als hoofdonderwijzer in Sluis, maar voorlopig houd ik toch maar Terneuzen aan als geboorteplaats. Zoekend op internet naar boeken van hem, blijkt dat er nog wel het één en ander wordt aangeboden. Vooral 'Spokenhof', 'Miele keert terug' en 'Vlamingen' zijn nog antiquarisch te koop voor bedragen zo rond de zeven euro. De door hem samengestelde bundel 'Vlaanderen roept' wordt ook regelmatig aangeboden. Daar is even doorzoeken wel lonend, want de prijzen variëren van negen tot vijfentwintig euro!

Tenslotte wordt in Duitsland de vertaling 'Miele kehrt Heim' uit 1939 nog regelmatig tweedehands aangeboden. Niet alleen het jaartal 1939 van dat boek, maar ook de omslag van 'Vlaanderen roept' wekt associaties met Hitler-Duitsland. En dan ben ik bij het tweede punt dat Jannie in haar mail aanroert. Het is opvallend dat veel Vlamingen en dus ook Vlaamse schrijvers pro-Duits waren. Jannie geeft daar al een genuanceerd beeld van. Vooral de radicale Vlaams-nationalisten gingen in de fout. De Duitsers beloofden hen een eigen Vlaamse staat, zelfbestuur en macht. Door die mooie beloftes lieten ze zich een rad voor ogen draaien en zagen eindelijk een kans hun idealen te verwezenlijken. Historicus De Wever zegt hierover: 'Nog steeds zijn er Vlamingen die volhouden dat de collaborateurs zich nergens voor hoeven te schamen. Dat ze gelijk hadden toen ze zich (voor de tweede keer) in de armen van de Duitse bezetter wierpen. Waarom zouden ze vechten voor een vaderland dat hen behandelde als tweederangsburgers?' Overigens werd in Wallonië net zo goed met de vijand geheuld als in Vlaanderen. Ik zet de bladzijde met informatie over Emile Buysse online, maar die is voorlopig alleen te bekijken door hier te klikken. De andere links maak ik nog niet aan. Wie aanvullingen of verbeteringen heeft: Jannie en ik houden ons aanbevolen!

Jan Siebelink kreeg gisteren de medaille van verdienste van de gemeente Ede (zijn woonplaats). In 1999 had hij al de cultuurprijs van Ede gehad. Ook nu bij de berichtgeving in 'De Gelderlander' geen woord over een eventuele ziekte.

Vandaag zag ik een vogel op de voederbollen die ik nooit eerder had gezien. Wat groter dan de gebruikelijke mezen en helemaal van kop tot staart egaal grijsblauw van boven. Na enig bladerwerk blijkt het een boomklever geweest te zijn.

De boomklever op een Belgische postzegel.

Een telefoontje van de bibliotheek vandaag. Op de nationale gedichtendag (26 januari) komt een jonge dichteres naar de bibliotheek om uit haar werk voor te dragen. Ze heeft onlangs een prijs gewonnen en heeft in Veenendaal gewoond. Of ik haar op die avond wil inleiden en interviewen? Leuk! Maar laat dat nou net een avond zijn dat er gemeenteraadsvergadering is. In de laatste twee maanden dat ik raadslid ben, kan ik het niet maken om die vergaderingen te laten schieten, maar een volgende keer graag!

Met Martijn ben ik vanmiddag even naar het kringloopcentrum in Ede geweest. De ervaring is al dat ze daar duur zijn met hun boeken, maar het is gewoon leuk om er af en toe even te snuffelen. Je koopt dan wel alleen wat je echt graag wilt hebben, zoals:
- Drs. P, Toenemend feestgedruis
- H. van Wirdum-Banning, Willem Banning 1888-1971. Leven en werken van een religieus socialist
- Kadé Bruin, Jan Modaal, zijn streken en zijn taal
- Willem Elsschot, Het dwaallicht
- Jan Cremer, Sneeuw
- Karel Jonckheere, De ringen van de boom
- Herman Heijermans, Toneelwerken (3 delen)
- J.B. Charles, Hoe bereidt men een ketter
En een lp: Miel Cools zingt Ernst van Altena

Vanavond was er de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Veenendaal in theater De Lampegiet. Matig bezocht: er was geen rij, dat is wel eens anders geweest. Het was ook niet best in de plaatselijke pers aangekondigd. Na de receptie was er het nieuwjaarsconcert. Harmonie Caecilia trad op en bracht o.a. Ouverture Dichter und Bauer van Franz von Suppé (die in een doodskist sliep), delen uit de Jazz Suite No. 2 van Shostakovich (o.a. de Second Waltz) en enkele werken van Johann Strauss. Voor delen van Die Fledermaus waren solisten opgetrommeld, o.a. de winnares van het tv-programma Una Voce Particolare. Het verbaast mij iedere keer weer hoe zo'n harmonie klassieke stukken brengt, waarin de strijkers ontbreken, maar wat dan toch heel goed en vol klinkt. De moeite van het beluisteren meer dan waard. Die operettestukken hoeven voor mij niet, maar Lidy vindt dat juist weer heel mooi. Opvallend aan de avond was dat de burgemeester niet sprak tijdens de receptie, maar wel voorafgaand aan het concert. Een onhandige keuze. Bij de receptie zijn bestuursleden van instellingen en verenigingen aanwezig, zij zijn benieuwd naar plannen voor het nieuwe jaar en hen kan de burgemeester een boodschap meegeven. In de grote zaal van het theater zaten 'willekeurige' burgers die voor de muziek kwamen. Zijn vonden de toespraak veel te lang, begonnen uitgebreid te kuchen en hadden er geen boodschap aan.

4 januari 2006

Een beginnende voorhoofdsholte-ontsteking. Ik heb het gevoel dat er in mijn hoofd een stuk ijzer aan twee touwtjes is opgehangen. Zolang ik m'n kop stil houd en het stuk ijzer niet beweegt, gaat het wel, maar als ik beweeg gaat dat stuk ijzer hard heen en weer en barst ik van de koppijn.

Gisteren meldde ik dat mijn Lectuur repertorium i.v.m. Emile Buysse verwees naar een deel dat ik niet bezit. Ik ben toen meteen op internet op zoek gegaan naar iemand die de andere delen aanbiedt. Ik vond iemand die negen delen aanbiedt (niet goedkoop: € 90,00). Die negen delen heb ik gisterenmiddag rond 14.00 uur besteld. Vandaag rond 12.00 uur had ik ze in huis. Een compliment voor antiquariaat 'De Rijzende Zon' in Tilburg! En m.b.t. de informatie over Emile Buysse is deze aankoop al de moeite waard. Een aardig stukje info en zelfs een fotootje (scannen van de tekst lukte niet helemaal):

Vrijwel dagelijks vragen mensen mij via de mail om (email)adressen van schrijvers. Vandaag weer een Vlaamse student journalistiek die contact wil opnemen met Kees Fens. Standaard verwijs ik naar de uitgeverijen. Die sturen post meestal wel door naar hun auteurs. In het geval van Kees Fens zou het wellicht ook via de Volkskrant kunnen.

Via email heb ik bij boekhandel Van Kooten kaarten besteld voor de schrijversavonden met Driek van Wissen en J. Bernlef. Ik kreeg al heel snel een mailtje terug: voor de avond met Van Wissen ligt een kaartje klaar. Voor die met Bernlef is er al een wachtlijst. De laatste 30 kaarten worden verloot, daar kan ik nog aan meedoen. Van Kooten verzorgt al een paar jaar deze avonden en ze zijn heel succesvol en vaak uitverkocht. Tot nu toe ben ik nooit geweest, omdat hij ze altijd plande op avonden dat er ook op het gemeentehuis vergaderingen waren. Maar na maart heb ik daar geen last meer van.

1 bestelling: bulkboek 133: Miep Diekman / Dagmar Hilarová, Ik heb geen naam.

5 januari 2006

'Geletterde mannen' van Elisabeth Lockhorn blijkt een prachtig boek te zijn. Het zijn haar gebundelde interviews met schrijvers. Al eerder had ik 'Geletterde vrouwen' van haar gekocht en gelezen. Ze geeft in haar interviews een knap beeld van de auteurs en weet ze ook aardige uitspraken te ontlokken. Twee citaten uit een interview met Adriaan Morriën:

Vanmiddag bij Loes wat dozen boeken en lp's/singles opgehaald. Ze gaan over een jaar of twee verhuizen en zijn al langzaamaan begonnen met opruimen. Van de moeder van Loes heb ik een jaar of wat geleden heel veel boeken verkocht. Voor Loes doe ik dat daarom nog een keer op 50/50 basis. Vroeger deed ik dat veel, ook om een ruim algemeen aanbod te krijgen. Nu word ik daar wat terughoudender in, al was het maar omdat ik niet veel bergruimte meer vrij heb. De boeken zijn vrijwel allemaal literatuur en daarom heel aantrekkelijk: Bomans, Meinkema, Tolkien, Rutgers v.d. Loef, Timmermans e.d. Bij de grammofoonplaten veel Herman van Veen en nogal wat singles van de Beatles. Verder veel dansmuziek van James Last, Bert Kaempfert,Hugo Strasser e.d., dat raak ik waarschijnlijk niet kwijt.

Bij de lp's van Loes zat de dubbel-lp 'Overblijven' van Herman van Veen. Dat vind ik z'n beste lp. Ik had hem alleen op een oud cassettebandje. Die heb ik dus gelijk gedigitaliseerd en niet alleen als mp3 bewaard, maar ook als gewone audio-cd gebrand.

Robert Long stopt met optreden. We hebben kaartje voor een voorstelling van hem in 'De Lampegiet'. die zou in het najaar zijn geweest, maar was al uitgesteld naar begin 2006. Nu gaat het dus blijkbaar helemaal niet door.

1 bestelling: Meesterfotografen.

6 januari 2006

Gisteravond ben ik (eindelijk) begonnen met het nakijken van de opstellen van V2a die ze gemaakt hebben n.a.v. de jaren vijftig-foto's uit het Franse Gat (zie 25 november). Ik ben nu op een kwart en ze hebben er echt werk van gemaakt, ook wat lengte van de verhalen betreft. Leuke, originele verhalen. Alleen aan werkwoordsspelling en interpunctie zullen we echt nog wat tijd moeten besteden.

Vanmiddag naar Arnhem. Eerst naar de Douwe Egbertswinkel. Dat was een ramp. Het hele centrum van Arnhem ligt overhoop. We hadden dan ook niets aan onze van internet uitgeprinte route. Op een gegeven moment parkeerden we maar ergens in een straat om de kaart te bestuderen. Ik vroeg een man die zijn hond uitliet of hij de Coehoornstraat kende. Niet dus. Lidy vroeg het aan een mevrouw. Die kende ook die straat niet, maar de Douwe Egbertswinkel wist ze wel. Dat was ruim een kwartier lopen daarvandaan. Ze overlegde even met haar echtgenoot en bood toen aan voor ons uit te rijden naar die winkel. Ze brachten ons er feilloos heen en die route hadden we zelf dus nooit gevonden. Ontzettend aardig van ze. Zulke mensen bestaan dus nog! Bij de DE-winkel hebben we een nieuw koffiezetapparaat gehaald, dat we volledig met punten betaald hebben! Nogmaals dank aan vrienden en kennissen van wie we punten hebben gekregen.

Daarna zijn we doorgereden naar Anneke en Vincent. Ook die route konden we niet vinden. We reden de Rijn over naar het zuiden, terwijl we in Arnhem-noord moesten wezen. Nadat we enige onvriendelijkheden hadden uitgewisseld, hebben we het toch gevonden. Ook in de wijk zelf was het trouwens nog flink zoeken. De afgelopen jaren heb ik behoorlijk wat boeken van Anneke verkocht en dit was een mooi moment om af te rekenen. Het was een gezellige middag.

's Avonds ben ik met Martijn naar Klaas van der Eerden in De Lampegiet geweest. De zaal was bijna uitverkocht. De gemiddelde leeftijd van dit cabaretpubliek was zeker onder de dertig. Hij mikt ook duidelijk op deze leeftijdsgroep met zijn onderwerpen en kedengkedengmuziek. Eén van zijn sterke kanten is wel dat wat hij met zijn mond aan geluiden weet te produceren. Je krijgt de indruk dat hij daarmee begonnen is en vervolgens rond dat kunstje een cabaretprogramma heeft opgebouwd. Ik vond de voorstelling als geheel wat fragmentarisch.

1 bestelling: 2x Gerrit Krol.

7 januari 2006

Vanmorgen hebben we (eindelijk) de bollen gepoot. Narcissen, tulpen en krokusjes. We kopen die vol goede bedoelingen, leggen ze in de schuur en vergeten ze vervolgens. Eind december, begin januari denken we dan: 'O, de bollen'. Zulke tradities moeten we ook maar in ere houden.

Vanmiddag onze auto en die van Martijn gewassen. Er zaten ontzettend veel vuurwerkresten op.

1 bestelling: P.C. Boutens.

8 januari 2006

Toeval bestaat niet. Maar ik laat me bij het werken aan mijn internetsite graag door het toeval leiden. Dat kan alleen als toeval toch bestaat. Op 3 januari kocht ik bij het kringloopcentrum in Ede de lp 'Miel Cools zingt Ernst van Altena'. Daarbij ging het me om de teksten van Ernst van Altena. Bij de lp's van Loes die ik 5 januari meebracht zat de lp 'Houden van ...' van Miel Cools. Toeval? Op die tweede lp blijkt dat Miel Cools graag teksten van andere dichters dan Ernst van Altena zingt, op deze lp:

- 6 x een tekst van Ed Leeflang - 3 x een tekst van Jaak Dreesen - 2 x een tekst van Louis Verbeeck - 1 x een tekst van Willem Wilmink (De hemel)

Deze lp is van 1979. 'Miel Cools zingt Ernst van Altena' is volgens het label van 1971. Op internet wordt overal 1973 genoemd. Hoe kan dat nu? Praat men elkaars fout na of is het jaartal op het label verkeerd? Deze liedjes van Cools zijn luisterliedjes in de klassieke betekenis van het woord. Je moet er echt even voor gaan zitten. De teksten zijn goed gekozen en de moeite waard. Die tekst van Willem Wilmink vind ik trouwens niet terug in zijn 'Verzamelde liedjes en gedichten'. Daarom geef ik hem maar hier:

Nog een geweldige vondst bij de singletjes van Loes. Jim Reeves die op een singletje vier Zuid-Afrikaanse liedjes zingt (Die ou Kalahari / Tahiti / Ek verlang na jou my liefling / Bolandse Noointjie).

Afrikaans met een ongelooflijk dikke Amerikaanse tongval. Geweldig om een keer te horen. Jim Reeves heeft in 1963 in Zuid-Afrika in de film 'Kimberley Jim' gespeeld. De single zal dan ook ongetwijfeld uit die periode zijn. Op internet is hier wel het één en ander over te vinden, bijv. deze songteksten:

'Ek verlang na jou' is op internet zelfs gratis te beluisteren op deze site: http://www.heerlijkleed.nl/ekverlang.html

9 januari 2006

D66 afdeling Veenendaal is de weg een beetje kwijt. Twee jaar geleden stapten de twee Veenendaalse gemeenteraadsleden uit de partij. Ze richtten een nieuwe partij op: Lokaal Veenendaal en bleven onder die naam in de gemeenteraad zitten (Je kunt je natuurlijk afvragen of dat fatsoenlijk is. Kiezers hebben op D66 gstemd). D66 wil nu in maart toch weer zelf aan de gemeenteraadsverkiezingen deelnemen. Als publiciteitsstuntje had men geregeld dat minister Pechtold een bezoek aan een school in Veenendaal zou brengen. Vroeger ging D66 dan naar het CLV, maar daar is één van die weggelopen raadsleden leraar maatschappijleer, dus namen ze nu contact op met het Rembrandt College. Daar is de minister uiteraard van harte welkom, maar willen we niet meewerken aan een pure D66-show. In overleg met een D66-bestuurslid werd daarom afgesproken dat we er een forumdiscussie met lokale politici van zouden maken, discussiërend over door leerlingen bedachte en ingeleide stellingen. Uiteraard krijgt dan de aanwezige minister (zeker in de pers) de meeste aandacht, zodat ze hun doelstelling toch halen. Vanmiddag hadden we overleg met de lijsttrekker en een bestuurslid van D66. Men heeft op internet gelezen dat o.a. de SP aankondigt de minister eens flink de oren te zullen wassen en is bang geworden voor het debat. Daarom wil men geen debat meer, maar mag alleen de minister in gesprek gaan met de leerlingen. Wij hadden de andere politieke partijen al een uitnodiging gestuurd, maar D66 heeft zonder overleg met ons die andere partijen al laten weten dat het debat niet doorgaat (ook niet echt fatsoenlijk). Aan het eind van het gesprek gaf men aan nog te willen overleggen met elkaar en met Pechtold. Binnen twee dagen horen we of de minister nog komt. We hebben nog niets van ze gehoord, maar aan het eind van de middag word ik al gebeld door een plaatselijke journalist. Die heeft op de website van D66 gelezen dat de minister niet komt. Dat stond daar dus vanmiddag, een uurtje nadat men onze school verliet, al op. Kortom: D66 afdeling Veenendaal is de weg een beetje kwijt. Als hij definitief niet komt (maar daar ziet het wel naar uit) moeten we op school maar overleggen of we dat debat tussen plaatselijke politici gewoon door willen laten gaan. Wat mij betreft wel, want vier jaar geleden was dat ook erg leuk.

De Gelderlander belde vanavond met de vraag hoe ik tegenover het nieuws sta dat de muren van de Hollandia wolfabriek nu misschien toch gerestaureerd gaan worden. De gemeenteraad besliste in december met 17 tegen 15 stemmen dat de fabriek helemaal gesloopt gaat worden. In meerdere fracties werd verdeeld gestemd. Nu wil de projectontwikkelaar de muren toch restaureren. Als tegenprestatie wil men een extra bouwlaag appartementen (ook nog eens in de sociale sector). Ik sta daar positief tegenover. Voor veel raadsleden die voor sloop stemden gaf een financiële afweging de doorslag: als we zoveel moeten bezuinigen, kun je nu niet zoveel geld extra aan die muren uitgeven. Dat argument vervalt nu. In een stad als Gouda zou men zich niet zo druk maken over zo'n paar muren, maar in Veenendaal staat al zowat niets meer overeind.

Een dag van nieuwjaarsborrels: eerst vanmiddag op school en vanavond met de PvdA. Weer in Kantina, het Macedonisch restaurant aan het begin van de Kerkewijk. Hier werd ook het campagneplan gepresenteerd. Een gezellige bijeenkomst, serieus, maar in een plezierige sfeer. We doen dat al voor het derde jaar (denk ik) in dit restaurant, een aanrader. Boven de zaak is nog een apart zaaltje, waar we ook wel eens een diner/vergadering hebben gedaan. Het begint zo langzamerhand de stamkroeg van de PvdA te worden.

1 bestelling: een Simenon-pocket.

10 januari 2006

Harold Schuil meldt in de Gelderlander het volgende n.a.v. het telefoontje van gisteren, in een artikel onder de kop 'Blijdschap om behoud Hollandia':
Voor PvdA’er Mats Beek was de discussie over de sloop van de Mussenfabriek – zoals de Hollandia in de volksmond wordt genoemd – verre van prettig. Beek is tegenover de fabriek geboren en keek er twintig jaar op uit. „Ik was hevig teleurgesteld na de vergadering en ben nu dus ook erg blij dat de muren blijven staan. Na de raadsvergadering – een half uur na het besluit – kwamen al raadsleden op me af die eigenlijk anders hadden willen stemmen, zo moeilijk lag het besluit.“

Michiel van Meijer, de lijstrekker van D66, blijft in mailverkeer met onze leraar maatschappijleer om zich heen slaan. Hij is duidelijk teleurgesteld over het mislukken van zijn promotieplan met Pechtold, dat kan natuurlijk, maar in zijn beantwoording strooit hij aantoonbare leugens rond. Als hij dat ook richting de pers doet, ben ik wel benieuwd wat er morgen in Gelderlander en Veenendaalse Krant over geschreven wordt.

1 bestelling: 7 x W.F. Hermans

11 januari 2006

De Gelderlander heeft zowel onze docent Bert Ketelaar als Michiel van Meijer gesproken en geeft kort beide gesprekken weer, waarin Meijer toch nog kans ziet om badinerend over het Rembrandt College te spreken. De Veenendaalse Krant houdt het zakelijk:

Hette Wassenaar schreef in 2004 een boek over Kees Stip (In de hoofdrol: Kees Stip) en gaf dat in een kleine opgave (50 exemplaren) uit in eigen beheer. Kees Stip werd op 25-08-1913 geboren in Veenendaal. Hette Wassenaar constateerde dat men in Veenendaal weinig aandacht heeft voor dit feit, dat de meeste Veenendalers het niet eens weten, en dat ze, als ze het al weten, een enigszins afwijzende houding hebben t.o.v. Kees Stip: "Hij zou "tegen Veenendaal" zijn, hij was "tegen God" en om dit beeld te completeren was hij ook nog tegen het koningshuis. En hij schreef "versjes". Heel langzaam is die aandacht voor Kees Stip in Veenendaal wel toegenomen. Op zijn geboortehuis is een plaquette aangebracht, er is een tentoonstelling geweest in het plaatselijk museum en het cultuurplein in het nieuwe deel van het centrum zal Kees Stipplein gaan heten. En daar heeft Wassenaar nu weer een nieuwe publicatie aan toegevoegd: "Herinneringen aan Kees Stip". Hierin behandelt hij drie onderwerpen:
- Jan Stip (Veenendaal 2 april 1882 - Veenendaal 20 februari 1962), een levensbeschrijving van de vader van Kees Stip
- Kees Stip: documentaires + film, een overzicht van de door Stip gemaakte documentaires en films
- Katja en Kees Stip: kinderboeken, een overzicht van de Dr. Seuss-serie en de serie van Stanley en Janice Berenstain.

4 bestellingen, een geomorfologische kaart, een knipsel Hugo Claus en knipsels Jan Cremer, Remco Campert en Rudy Kousbroek, Mortin Mons: Moord in de moskee.

12 januari 2006

Nog een keertje D66. Vandaag kwam een bestuurslid van D66 op school excuses aanbieden voor het gedrag van de lijsttrekker. Men heeft hem gesommeerd zijn commentaar van de website van D66 te verwijderen, maar voorlopig weigert hij dit. Zowel landelijk als plaatselijk blijkt D66 behoorlijk verdeeld te zijn.

Vanmiddag even bij Van Kooten wezen kijken. Zij hebben begin januari altijd uitverkoop. Ik had eigenlijk eerder moeten gaan, maar ik heb daar domweg niet eerder aan gedacht. Er lag nog voldoende op de uitverkooptafels. Ik heb meegebracht:
- Guus Middag: Vrolijk als een vergelijking
- Koos van Zomeren: Een deur in oktober
- Nicolaas Matsier: Alice in Verbazië
- Willem Wilmink: Carmina Burana. Orffs keus vertaald
- Eva Gerlach: een kopstaand beeld
- Eva Gerlach: Wat zoekraakt
- Meint R. van den Berg: Zwart water en andere verhalen
- Toon Tellegen: Jannes
- Harry Mulisch, Gerrit komrij, Adriaan van Dis, Maarten 't Hart, Remco Campert, Marga Minco, Hugo Claus en Joost Zwagerman: De schrijver
- Jean Pierre Rawie en Driek van Wissen: De korte mantel
Dat dat laatste boekje op de uitverkooptafel ligt is wel apart. Aanstaande dinsdag komt Driek van Wissen een lezing houden in deze boekhandel. Ze kunnen er dinsdag dus meer voor beuren dan een uitverkoopprijs. Bovendien is het niet leuk voor Driek van Wissen als hij zijn eigen boekje in de uitverkoop ziet liggen. Er lagen er nog een stuk of zeven van en die hebben ze op mijn aanraden toch maar van de tafel afgehaald. Ik heb er ook nog nieuw gekocht: Koos van Zomeren, De wereld vereenvoudigen.

13 januari 2006

Er zijn onnoemelijk veel scheurkalenders in de handel. Zoveel dat er geen overzicht meer mogelijk is. Een leerling uit V2a bracht vandaag een afgescheurd kalenderblaadje van 8 januari mee van de 'Coachingskalender 2006' met daarop het citaat (zonder vermelding van wie het citaat is):

Gisteren plaatste de emailkrant van project Laurens Jz Coster een citaat over Jan van Nijlen van mijn site (met bronvermelding). Ze vermeldden alleen nog mijn geocities-site. Ik heb een mailtje gestuurd om ze op mijn schrijversinfo-site te wijzen. Vandaag hebben ze een link naar mijn site als algemene verwijzing opgenomen. Heel aardig.

3 bestellingen: 3 x Albert Helman (bestelling uit Madrid), J. Presser: Moord in Meppel, Nolthenius + een stafkaart.

14 januari 2006

Een rustige zaterdag. Wat opgeruimd, lege flessen weggebracht, oude kranten opgeruimd. Lidy is naar Intratuin in Barneveld geweest met Suzanne en Lida.

15 januari 2006

Vandaag ben ik bezig geweest met het 'Dagboek van een teleurgesteld man' van W.N.P. Barbellion. Een indrukwekkend boek. Een korte beschrijving van deze Barbellion (pseudoniem van Bruce Frederick Cummings): Al als kind was hij veel ziek. Hij ging daardoor pas naar school toen hij negen was, zijn broer leerde hem lezen. Als kind had Cummings geen vriendjes (I was a little alien among my schoolfellows). Hij had een grote belangstelling voor de natuur en vanaf zijn dertiende hield hij (natuur)aantekeningen bij in een dagboek. Toen hij 17 was ging hij van school af. Vijf jaar was hij, net als zijn vader, journalist. Hij deed dit niet van harte, maar omdat zijn vader een beroerte had gehad en niet meer kon werken. In 1911 solliciteerde hij naar een baan bij het Natural History Museum in Londen (South Kensington). Als autodidact kreeg hij deze baan, hoewel er in de procedure ook universitair geschoolden meededen. In 1915 trouwde hij. Al snel na dit huwelijk bleek hem dat hij aan multiple sclerose leed (hij opende een brief van zijn dokter). Zij kregen kort voor zijn overlijden een baby. Hij moest zijn werk bij het 'Natural History Museum' door zijn ziekte opgeven. In 1914 had hij het dagboek gelezen van de Russin Marie Bashkirtseff (1858-1884). In de dagboeken van deze schilderes herkende hij zichzelf. Hij besloot zijn eigen dagboeken te herschrijven en te publiceren. De uitgever Collins wilde de dagboeken publiceren, maar trok zich terug omdat bepaalde fragmenten in strijd waren met zijn reputatie als uitgever van bijbels en schoolboeken. De uitgeverij 'Chatto and Windus' wilde zijn dagboek wel uitgeven. Het dagboek, dat hij bijgehouden had vanaf zijn dertiende (het beslaat de jaren 1903-1917), werd voor het eerst uitgegeven op 31 maart 1919. Latere dagboeken kwamen na zijn dood uit en kregen een voorwoord van zijn broer. In zijn dagboeken doet hij o.a. verslag van zijn strijd tegen de ziekte multiple sclerose.

Enkele citaten uit dit boek:

Verder vandaag de stukken voor de commissievergaderingen (Stad en Middelen) nog eens doorgenomen. Het gaat eigenlijk alleen over de al eerder genoemde muren van de Hollandiafabriek. De andere agendapunten zullen wel hamerstukken worden.

Een aardig sportweekend. Europese kampioenschappen schaatsen in Oslo. De heren rijden waardeloos, alleen Sven Kramer rijdt bij de eerste vijf. Bij de dames gaat het beter: Irene Wust derde en Renate Groenewold tweede in het algemeen klassement. Er gaat dit toernooi werkelijk van alles mis: het startpistool weigert, de ijsmachines gaan kapot, nieuwe pakken worden na één afstand toch weer uitgetrokken, twee Nederlanders rijden elkaar omver, een Nederlandse dame wisselt verkeerd en wordt gediskwalificeerd. Mart Smeets maakt er bij zijn commentaar een potje van als hij Engelse uitdrukkingen gaat gebruiken: 'Bless your countings' zegt hij op een gegeven moment.

Daarnaast was er het grote darttoernooi in Lakeside. Jelle Klaasen, qualifier, wint de finale van Raymond van Barneveld. Niemand had nog ooit van die jongen gehoord en uiterst koelbloedig zet hij de ene na de andere bekende darter opzij. Geweldig om te zien. Een piercing onder z'n lip en zijn vriendin een tongpiercing.

1 bestelling: Buskes, Ziekentroost en 1 setje bodemkaarten.

16 januari 2006

Nicolaas Matsier vertaalde in 1994 'Alice in Wonderland' en 'Achter de spiegel' van Lewis Carroll. Die vertaling heeft hem flink bezig gehouden en het denkwerk over het boek en over de schrijver Lewis Carroll heeft geresulteerd in essays en lezingen, gebundeld in het boekje 'Alice in Verbazië'. Twee zaken uit dat boekje hielden vervolgens mij weer bezig:
1. 'Alice in Wonderland' is het enige boek dat oorspronkelijk voor kinderen werd geschreven, maar dat vervolgens zeer populair werd onder volwassenen. Er zijn veel volwassen verzamelaars, zelfs in clubverband, over de hele wereld. Het omgekeerde komt vaker voor: boeken geschreven voor volwassenen die het later goed doen als kinderboek (Robinson Crusoë, Schateiland). Misschien dat de Harry Potter-serie een beetje met 'Alice' is te vergelijken. Geschreven voor kinderen, maar ook populair onder volwassenen. 'Alice in Wonderland' houdt dat al meer dan honderd jaar vol. Voor Harry Potter zal de tijd dat moeten uitwijzen.
2. De titel 'Alice in Wonderland' zet Nederlandse lezers op het verkeerde been. Wonderland is niet een land waar wonderen gebeuren in de bijbelse betekenis (het is geen Miracleland). Het is wel een land waar Alice, maar ook de lezer, zich over van alles kan verbazen (to wonder = zich verbazen, zich verwonderen). Een betere titel zou dus 'Alice in Verwonderland' zijn geweest. Matsier maakt daarvan: 'Alice in Verbazië'.

Op de lp 'Bloesem' van Herman van Veen staat het nummer 'Terug naar de natuur'. Op de hoes wordt gemeld dat de tekst van Rutger Kopland is. Het nummer kent echter geen tekst. Wat zou kunnen is dat Laurens van Rooyen zich voor de muziek heeft laten inspireren door een gedicht van Kopland.
Op diezelfde lp staat ook (weer) een nummer van Willem Wilmink: 'Ochtend in de stad'. Ook dit nummer staat (weer) niet in de 'Verzamelde liedjes en gedichten'. Ik dacht daarmee toch een volledig overzicht te hebben (zie ook 8 januari). Terwijl in dit nummer toch prachtige zinnen staan:

Vanavond commissie stad. Het enige echte agendapunt was de Hollandia wolfabriek. Kritiek voor wethouder Sanders voor de gevolgde procedure, maar ook lof dat hij het lef heeft gehad de restauratie van (tenminste) de muren opnieuw aan te kaarten. Groen Links maakt er een politiek spelletje van, door nu plotseling tegen de restauratie te zijn, omdat 'de gemeente zwicht voor een projectontwikkelaar die met een zak geld rammelt'. Dat lijkt me een onhoudbaar standpunt.

Bovenstaande foto is genomen op 28 mei 2005 vanuit het kantoorgebouw van de Hollandia wolfabriek. We waren er met de commissie stad om te bekijken hoe slecht het beton was. Ik was mijn fototoesstel vergeten, maar Wim van Heteren heeft deze foto voor me gemaakt. In het huis met de witte voorgevel en de auto ervoor (Verlaat 11) ben ik geboren. Er zit nu een aardappelhandel in. Mijn vader had er een autobeklederij. Eind jaren zestig heeft hij het pand ernaast laten bouwen (Verlaat 13/15/17). Hier heb ik tot 1980 gewoond. Verlaat 13 was een appartementje. Verlaat 15 was de werkplaats en op Verlaat 17 woonden we. Na ons trouwen hebben we enkele jaren op Verlaat 19 gewoond (het huis achter het voorste boompje met de wat donkerder stenen). Begin jaren negentig hadden we ons huis aan het Oudeveen verkocht, maar was ons huis aan de Dijkstraat nog niet klaar. toen hebben we een half jaar in het appartementje op Verlaat 13 gewoond (het witte zonnescherm). In de jaren veertig heeft mijn vader als kind op verlaat 21 gewoond (het rood/witte zonnescherm). Dus je kunt wel stellen dat deze foto een stuk van mijn familiegeschiedenis toont.

17 januari 2006

Annemarie Beeker mailt dat op mijn Nico van Suchtelenbladzijde (http://www.schrijversinfo.nl/suchtelenvannico.html) ik het verkeerde sterfjaar vermeld (1948 i.p.v 1949). Ik heb het in enkele handboeken nagekeken en ze heeft gelijk. Een rare fout dus. Een typfout? In ieder geval: bedankt Annemarie.

Vanavond Driek van Wissen bij boekhandel van Kooten. Het was een ontzettend leuke avond. Driek leest voor in drie blokjes van zo'n twintig minuten. Zijn gedichten zijn zeer geschikt om voor te lezen en hij heeft er ook een prima stem voor. Hij wisselt serieuze gedichten af met humoristische en krijgt met die laatste de zaal ook zeker aan het lachen. Ik wist niet dat hij ook gedichten had geschreven voor Sesamstraat. Ze gaan over de domme Dierendokter Dik, bij wie steeds weer een dier op het spreekuur komt. Ze zijn ook als boekje uitgegeven: 'Dierendokter Dik'. Ook de sonetettes die hij over actuele onderwerpen schreef voor het 'Dagblad van het Noorden' zijn erg leuk. Daar blijken ook (jaar)boekjes van uitgegeven te zijn. In de pauzes signeerde Driek van Wissen zijn boeken en die werden in behoorlijke aantallen verkocht, al lijkt dat op onderstaande foto niet zo, maar ik heb met het maken van de foto gewacht tot het even rustig bij zijn tafeltje was.

2 bestellingen: A. Roothaert, Die verkeerde weereldt en Piet Korthuys, In de ban van de tropen.

18 januari 2006

Een drukke dag op school in de voorbereiding op de open dagen van morgen en overmorgen.

Vanmiddag een vergadering van de straatnaamcommissie. De discussie ging over de inrichting van deze commissie na de komende verkiezingen. Rapporteert de commissie aan de raad of aan het college? Wie stelt dan vervolgens de straatnamen vast? De raad of het college? Het ziet er naar uit dat het een commissie gaat worden die aan het college rapporteert. Dat zal de slagvaardigheid ten goede komen. Een andere vraag is of er dan raadsleden in die commissie moeten zitten.

Vanavond was er commissie middelen. Rond negen uur was ik al weer thuis. Veel agendapunten over financiële controlezaken, bijvoorbeeld: 'Raadsvoorstel normenkader rechtmatigheidscontrole Jaarrekening 2005' en 'Raadsvoorstel opheffing gemeenschappelijke regelingen BRUL en GHOR/CPA'. Allemaal vast heel belangrijk, maar ik word er niet warm of koud van. Ik heb aan de burgemeester gevraagd of ik de raadsvergadering van volgende week donderdag (26 januari) mag beginnen met het voorlezen van enkele gedichten. Het is die dag namelijk nationale gedichtendag. Een paar jaar geleden viel die gedichtendag ook samen met een gemeenteraadsvergadering. Toen heb ik hetzelfde gedaan. Hij vond het een leuk idee, dus ik moet nu een paar gedichten uitzoeken die een link hebben met poltiek, maar die wel voor alle partijen aanvaardbaar zijn. Dat wordt de komende dagen weer dichtbundels doorbladeren.

19 januari 2006

Eerste open dag vandaag. Voorafgaand een stamppotbuffet. Ik houd daar niet zo van, want je loopt daarna met een blok in je maag, maar ik moet zeggen dat de erwtensoep en de hutspot van prima kwaliteit was. Ik had de indruk dat er meer bezoekers waren dan vorig jaar op de donderdagavond. Er was een living-statue-Rembrandt, die er geweldig uitzag. Veel bezoekers hadden al een indruk van de school en de sfeer op school en kwamen op de open dag om die indruk bevestigd te zien. Dat ontstaat nu de school zijn plek in Veenendaal zo langzamerhand bevochten heeft.

2 bestellingen: twee bodemkaarten en De kleine Johannes.

20 januari 2006

Vandaag de tweede (en langere) open dag. Ook vandaag ben ik weer erg tevreden. Omdat ik in Veenendaal geboren en getogen ben, komen er op zo'n open dag veel bekenden langs, wat een leuke extra dimensie aan het geheel geeft.

In november vroeg ik me af hoe het met Ares Koopman zou gaan. Hij was jarenlang de bezorger van de literaire nalatenschap van C. Buddingh'. Vandaag reageert journalist Marco Mekenkamp: "Wel, hij leeft. Ik ontmoette hem voor de eerste keer gisterenavond, kende de man niet, maar hij vertelde uitgebreid over Cees Buddingh´ en wat hij allemaal gedaan had. Dus ik zoeken naar de naam ´Ares Koopman´ op Google. En inderdaad, heel veel info. Ik zal hem binnenkort gaan interviewen, want Koopman is voornemens het Guinness Book of Records te halen met `het uitgeven van de meeste literair verantwoorde boeken in één jaar´. Ik ben benieuwd." Mekenkamp heeft toegezegd me op de hoogte te houden. Ik ben benieuwd.

1 bestelling: lp 'Magenta'.

21 januari 2006

Vandaag de email en bestellingen afgehandeld van de afgelopen drie dagen. Door de open dagen had ik daar echt geen tijd voor gehad. Daarna heb ik een paar lp's van The Alan Parsons Project gedigitaliseerd. Die had ik op de platenbeurs in Utrecht meegenomen. Vroeger heb ik die als lp nooit gekocht. Heerlijke muziek. Ook de hoezen van deze lp's mogen er zijn. Vooral de hoes van 'Eve' zou je zo aan de muur kunnen hangen.

22 januari 2006

Dagelijks lees is een paar hoofdstukken in 'Vrolijk als een vergelijking' van Guus Middag. Een geweldig boek. De ondertitel is 'Vijftig kleine essays over poëzie' en dat dekt de inhoud prima. Deze essays verschenen eerder driewekelijks in NRC Handelsblad in de rubriek ‘Vrije regelval’. Guus Middag neemt een gedicht of een paar gedichten als uitgangspunt voor zijn beschouwing. Al lezend moet ik sterk denken aan Willem Wilminks schriftelijke cursus dichten in bijv. 'Koen maak je mijn schoen'. Net als Wilmink pakt Middag de ene keer een gedicht van een bekende dichter als Gerrit Achterberg of Hans Faverey, maar de andere keer net zo makkelijk een Nederlandstalig lied van Henk Westbroek of Acda en de Munnik

Vanmiddag zijn we naar Culemborg geweest. Sander en Robin wonen sinds kort op zichzelf. Ze hebben een flatje gekocht aan de Jan van Riebeeckstraat. Daar zijn we (met Martijn, Gijs en Suzanne) nu op verjaardagsvisite geweest. Het ziet er prima uit en het was ook een gezellige middag. Dit soort jaren zestig-portiekflats zijn zo langzamerhand het enig haalbare voor starters op de woningmarkt. Als daar nu maar doorstroming in zit, dan blijft zo'n start voor meerdere mensen mogelijk.

Deze Jan van Riebeeck (21-04-1619 – 18-01-1677) is in Culemborg geboren. Voor de VOC voer hij op Nederlands-Indië en Japan. Ook had hij de leiding over een VOC-post in Tonkin (Vietnam). In 1651 kreeg hij de opdracht om in Zuid-Afrika een VOC-post op te zetten. Hij landde op de plek waar nu Kaapstad ligt op 06-04-1652 en zette er een nederzetting op waar schepen op weg naar Nederlands-Indië bevoorraad konden worden. Hiertoe werden tuinen aangelegd. Vlees werd verkregen door ruilhandel met de plaatselijke bevolking, de Khoisan (Hottentotten). Hij bleef commandant van de 'Kaapkolonie' tot 1662. In de 'Kirstenbosch Botanical Gardens' in Kaapstad is nog een haag te zien die op bevel van Van Riebeeck werd geplant.

Portret Jan van Riebeeck	Standbeeld Jan van Riebeeck in Kaapstad tegenover de Tafelberg

Een grote bestelling uit Noorwegen.

23 januari 2006

Buikgriep (o.i.d.). In ieder geval zit ik met grote regelmaat leeg te lopen. Ik zal u de details besparen.

Vanmiddag heb ik het boekje 'Lief Koninklijk Hoogheidje, Vorstelijke geboorteversjes' door zitten bladeren. Rond de zestig kinderboekenschrijvers schreven in 2003 een geboortegedicht voor Amalia. Daar zitten dan schrijvers bij die waarschijnlijk nooit eerder een gedicht schreven (Ellen Tijsinger, Lieneke Dijkzeul) en Gijs Wanders waagt zich nu ook niet aan een gedicht, maar maakt er een kort verhaaltje van (dat valt dan wel een beetje uit de toon). Van ongeveer de helft van de schrijvers heb ik nog nooit gehoord, maar als je de moeite neemt om even verder te zoeken dan blijkt bij (willekeurig) voorbeeld Els Rooijers al een stuk of twintig kinderboeken voor beginnende lezertjes geschreven te hebben, waarvan de eerste toevalligerwijs ook nog 'Prinsessenthee' heet. De conclusie moet dus zijn dat ik (sinds ik niet meer op een basisschool werk) de namen van de kinderboekenschrijvers voor jonge kinderen een beetje uit het oog ben verloren.

Nog een keer Barbellion:

3 bestellingen: 2 x Kazan de Wolfshond, alle knipsels van Johnny van Doorn, R.L. Bruckberger, 'De wolf van Gubbio'.

24 januari 2006

In verband met mijn algehele belabberdheid vandaag nog niet gewerkt. Gisterenavond de analysecommissie laten schieten en vanavond geldt hetzelfde voor de fractievergadering. Ik zal mijn punten op papier doorgeven. Thea maakte gisteren door de telefoon een opmerking in de geest van 'Het zal ook wel overmoeidheid zijn'. Ik vrees dat ze daarmee wel in de buurt van de waarheid komt. Ik wacht nog zes weken, dan is de politiek afgelopen (voor mij dan). Dat moet me rust geven. Als dat niet zo, moet ik me toch maar eens na laten kijken, misschien ijzertekort o.i.d.

Op de raadsagenda van donderdag staan wat mij betreft twee aandachtspunten:
1. De Hollandia Wolfabriek..
- Een raadsbesluit intrekken doen we niet vaak
- Vier fracties die verdeeld stemmen gebeurt in Veenendaal ook niet vaak
- Democratie is ook rekening houden met de minderheid
- Het was een financiële afweging, die ligt met het aanbod van de projectontwikkelaar voor de PvdA-fractie nu anders
- Lof voor de wethouder om het lef te hebben hier mee te komen. Toont aan dat verkiezing tot politicus van het jaar van Cees Sanders terecht was

2. Eenvoudlaan (bezwaarschriften)
Dit punt is in de commissie niet bediscussieerd omdat een inspreker (een advocaat van indieners) met een uitgebreide pleitrede kwam. Het college heeft hier een reactie op gegeven
- Algemeen uitgangspunt: We huren een adviesbureau voor de planschades in. In principe moeten we dan ook dit advies overnemen. (raadsleden moeten het niet beter denken te weten dan zo'n bureau).
- De reactie van het college lijkt e.e.a. voldoende te weerleggen.
- Als die advocaat sterkt denkt te staan, dan moet hij maar de geëigende wegen volgen en bezwaar aantekenen.

Joost Zwagerman stelde in 2005 de verhalenbundel 'De Nederlandse en vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen' samen (zie hierboven). Hij nam van Rein Blijstra het verhaal 'Het ongeluk' op. Zwagerman noemde in interviews Blijstra de grote verrassing in deze bundel. Over deze Rein Blijstra is vrij weinig bekend, al heeft hij veel geschreven. Het feit dat hij voor Zwagerman een verrassing was zegt eigenlijk al genoeg. Het was dus hoog tijd om een bladzijde over Blijstra aan mijn site toe te voegen. Een paar gegevens over hem: Rein Blijstra deed eindexamen HBS in Amsterdam. Hij studeerde medicijnen in Utrecht en Duits in Amsterdam, beide studies brak hij voortijdig af. Daarna ging hij werken in de journalistiek en de uitgeverij. Tussen 1934 en 1937 maakte hij veel reizen door Europa en dan vooral door Griekenland. Rein Blijstra was o.a. bevriend met Jan Campert en Simon Vestdijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat hij in Haarlem ondergedoken samen met de architect Ben Merkelbach. Deze wekte zijn belangstelling voor architectuur en na de oorlog heeft hij een aantal boeken over bouwkunst en steden geschreven. Hij gold in de jaren na de Tweede Wereldoorlog als één van de beste schrijvers van korte verhalen in Nederland. Hij schreef ook science-fiction- verhalen, stadsbeschrijvingen en reisschetsen. In Utrecht is een straat naar hem genoemd. Zie verder: http://www.schrijversinfo.nl/blijstrar.html

1 bestelling: Herluf van Merlet, Het oud seizoen.

25 januari 2006

Vanochtend ben ik weer naar school geweest, maar dat was niet echt een succes. M'n darmen zijn weer rustig, maar nu slaat de kou op de rechterkant van mijn hoofd: m'n neus loopt, kiespijn, hoofdpijn, oorpijn, keelpijn. De hele middag heb ik vervolgens weer geslapen.

Jaap Pilon heeft als leraar maatschappijleer een groot project op het CLV opgezet, waarbij leerlingen in kleine groepjes een fractie vormen en een raadsvergadering voorbereiden en later op het gemeentehuis die vergadering ook echt gaan houden/naspelen. Vervolgens heeft hij gemeenteraadsleden, schaduwraadsleden en wethouders bereid gevonden om deze groepjes leerlingen als buddy te begeleiden (vooral via email). Ik heb me hierbij in eerste instantie een beetje van afzijdig gehouden. In de eerste plaats omdat het project waarschijnlijk nog doorloopt als ik al uit de raad ben en in de tweede plaats omdat het toch een beetje een vreemde zaak is om als leraar van het Rembrandt College leerlingen van het CLV te begeleiden. Deze week kwam er echter een persoonlijk mailtje van Hidde van der Wilt, die zegt dat hij mij nog kent, omdat hij op basisschool 'De Achtbaan' zat toen ik daar directeur was en dat hij het daarom zo leuk zou vinden als ik zijn groepje begeleid. Zeg dan maar eens nee. In zijn groepje zitten ook Sharon en Marco. Ze gaan zich bezighouden met camerabewaking in het centrum en met de verbinding tussen de Tuinstraat en de Hoofdstraat. Dat zijn in ieder geval actuele punten.

1 bestelling: Ab Visser, De leugen.

26 januari 2006

De Publieksprijs voor de beste poëziebundel 2005 is voor Victor Vroomkoning, voor zijn bundel 'Stapelen'. Hij kreeg 370 van de 1984 uitgebrachte geldige stemmen. De top 10:

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er voor het stemmen (via internet) vrienden en bekenden zijn ingezet. 'Geef mij een wonder' van Alexis de Roode bijvoorbeeld is een debuutbundel. Hoeveel worden er daar van verkocht? En vervolgens vinden 191 Nederlanders het ook nog de beste bundel van 2005. Hoeveel andere bundels hebben die 191 mensen gelezen? Maar ik moet niet zeuren. Elk initiatief om poëzie onder de aandacht te brengen is de moeite waard.

De blz. over Herluf van Merlet toegevoegd.

Vanavond gemeenteraadsvergadering. Het enige agendapunt was de Hollandia wolfabriek. Uiteindelijk was er een unaniem besluit om de muren nu wel te behouden. Vrijwel iedereen zette vraagtekens bij de procedure, maar was blij met de uitkomst. In feite was het een herhaling van de commissievergadering. Nieuwe argumenten heb ik eigenlijk niet gehoord. Omdat het nationale gedichtendag is, heb ik de vergadering geopend met het voorlezen van enkele gedichten. Ik heb gekozen voor een gedicht van Kees Stip over hoe hij heeft leren fietsen op de Nieuweweg en het gedicht waarmee de Veenendaalse Yasmia el Haddad vorig jaar de El Hizjra-prijs heeft gewonnen:

Afrikaanse continentale overpeinzingen en onstuimigheden in midden augustus

Een bestemming die ik nooit heb bereikt, hoewel mijn uitputtende zoektocht pas begon ...
Tot mijn verbazing, waren er kleine Senegalese krekels,
die, met al hun charme, graag mijn innerlijke rust verstoorden.
Hun geluid? Niet hetzelfde als de Marokkaanse,
zij hadden een rapachtig iets dat hun eigen was.

De grote mangoboom herbergde 2 olifantvogels,
gefrusteerd vanwege de begoochelende hitte die hetzelfde was
als het plakkerig spul waarmee de mensen insecten vangen.
De koorts at wat van mijn calorieën op.
Ik denk dat de tajine vol zat met die microben die ze bacterën noemen.
Het is allemaal even goed.

Ik zal nooit één kunnen zijn met het zand.

(Yasmina el Haddad, prijswinnend gedicht El Hizjra-literatuurprijs 2005)

2 bestellingen:

27 januari 2006

Vandaag i.v.m. de activiteitenweek 6 uur achter elkaar les gegeven aan dezelfde klas (het was weer net de basisschool). Ik heb V2a een korte cursus webpage maken gegeven (met Pagemill) en daarna hebben ze een boekverslag gemaakt als webpagina. Ze gingen enthousiast en ook inhoudelijk goed aan de gang. Zo enthousiast dat ze om kwart over tien liever geen pauze wilde hebben. Ze werkten liever door!

Van Piet kreeg ik een CD met veertig keer de internationale. In totaal in pakweg 30 talen. Niet in veertig, want sommige talen staan er meerdere keren op (in meerdere berijmingen). In het Nederlands is er de versie van de 'Stem des volks', in de vertaling van Henriëtte Roland Holst én de versie van Jaap van de Merwe:

28 januari 2006

Vandaag hadden we een kraam op de markt. Landelijk hield de Pvda een enquête over het nieuwe zorgstelsel. Er was ook een landelijke folder en een rood plastic doosje met pleisters (een pleister op de wonde). Ik moet zeggen dat het houden van een enquête op zo'n marktdag leuker is dan het alleen maar aanwezig zijn en foldermateriaal uitdelen. Uiteraard waren er ook nu mensen die niets van de politiek in het algemeen of van de PvdA in het bijzonder moesten hebben en met een grote boog om ons heen liepen, maar met een enquête in de hand kom je toch makkelijker in gesprek. Daarbij blijkt het niet handig om te vragen: 'Mag ik u iets vragen over het nieuwe zorgstelsel?' Dan zeggen de mensen nee en lopen door. Handiger is het om te vragen: 'Heeft u al een nieuwe ziektekostenverzekering afgesloten?' Mensen antwoorden dan ja en denken van je af te zijn. Vervolgens verras je ze met de vraag: 'Mag ik u daar dan iets over vragen?'
Heel apart was een mevrouw die minutenlang met open mond en hoofdschuddend naar Hans bleef staan kijken. Ik vroeg haar: 'Is het zo erg mevrouw?', waarop ze 'Ja' zei en doorliep. Het bleek zijn buurvrouw te zijn, die blijkbaar niet wist dat hij actief PvdA-lid is.

'Een pleister op de wonde'

Het was wel ijskoud vandaag en daarom geen lolletje om op de markt te staan. Gelukkig hadden we veel mensen en daarom hoefde iedereen niet langer dan twee uur aanwezig te zijn. Ik was van 11.00 tot 13.00 uur. Daarna ben ik met Lidy bij de Kolonie een baquette met warm vlees en pindasaus gaan eten. Daarna hebben we nog wat gewinkeld. De Slegte had een tafel met aanbiedingen staan, die ook nog eens allemaal voor de helft van de (toch al lage prijs) weggingen. Ik kocht:
- Pierre H. Dubois, Over de grens van de tijd
- Chris Willemsen, Dood op de schoen. Voetbalgedichten
- Bies van Ede, Achter donkere ramen
- Louis Ferron, Een aap in de wolken
- Twee afleveringen van 'Jong gras'.
- Piet Vroon, De ziel te lijf
- Henk van woerden, Tikoes
- Geert van Istendael, Vlaamse sprookjes
- Ronald Giphart & Bert Natter, Wilem de Dikke
- Frans Walch, Roothaert

Een verrassend mailtje van Tonny Beek (familie?) uit Maassluis:
Goeiemiddag Mats Beek,
Zit ik een paar dagen geleden bij het centraal bureau genealogie in den Haag te neuzen in een dossier Beek, kijk ik daar ineens tegen het vrolijke gezicht aan van ene Mats Beek uit Veenendaal. Dit lezende zal je wel begrijpen dat ik met stamboomonderzoek bezig ben. Misschien zijn we in de verte nog wel familie van elkaar. Mijn voorouders komen namelijk ook uit de provincie Gelderland. Zo langzamerhand kom ik er achter dat er twee families Beek in Gelderland hebben geleefd. Of deze dezelfde stamvader hebben ben ik nog niet achter. Ik ben zelf gestrand bij de 6de generatie. Ene Frans Beek, soldaat, deze man is samen met zijn vrouw naar Straatsburg gegaan, waar beide zijn overleden. Dat ik het artikel uit de ‘Gelderlander’ in het archief heb gevonden doet me vermoeden dat er al eerder onderzoek is gedaan. Kan je me enig licht in de duisternis verschaffen?
Ik weet dat mijn oom Gijs in de jaren vijftig - voordat hij naar Australië emigreerde - met stamboomonderzoek is bezig geweest. Ik heb daar alleen nooit iets van op papier gezien. Als dat artikel heel oud is, kan het dus van hem zijn. Als het nieuwer is dan de jaren vijftig, dan is er nog een andere Beek naar voorouders aan het spitten geweest. Dat vrolijke gezicht zou trouwens ook nog van mijn vader geweest kunnen zijn, die heette immers ook Mats Beek. En diens vader trouwens ook, maar die werd meestal Mais genoemd.

29 januari 2006

Vanochtend op verjaarsvisite geweest bij Ria en Erich. Beiden vieren ze vandaag hun verjaardag. Andere visite kwam later op de dag, daarom waren we de enigen. Dat had in ieder geval het voordeel dat we in alle rust met elkaar konden bijpraten. Op de meeste verjaardagsvisites praat je met andere gasten, maar kom je aan een gesprek met de gastheer of gastvrouw niet toe. Het werd iets meer en iets langer dan een koffievisite en dat geeft al aan dat het gezellig was.

Vanochtend een muis gevangen in dezelfde val en met dezelfde kaas als eergisteren. We gebruiken de laatste tijd plastic vallen i.p.v. de oude bekende houten exemplaren. Ze staan veel meer op scherp en de muizen zijn in één keer dood, zonder bloedverlies. Ze ruiken dus blijkbaar ook niet dat er de dag daarvoor een andere muis in is gestorven. Ik heb dezelfde val met dezelfde kaas weer opnieuw gezet en ben benieuwd of er ook een derde muis in 'trapt'.

Vanavond ben ik met Lidy naar het toneelstuk 'One flew over the cuckoo's nest' geweest in De Lampegiet. Een indrukwekkende avond. Het was de allereerste try-out van het stuk, maar als ik dat niet had geweten, dan had ik dat ook niet kunnen zien. Er kwam naar die try-out ook een aantal andere toneelspelers kijken, ik herkende, bijvoorbeeld Peter Tuinman (anderen herkende ik van gezicht, maar niet van naam). 'One flew over the cuckoo's nest' was in de jaren '50 een boek, daarna een toneelstuk en in de jaren '70 een film. Nu dus weer (voor mij) een toneelstuk. Die volgorde is wel belangrijk, want al kijkende vergelijk ik (en ongetwijfeld doen dat veel meer mensen in de uitverkochte zaal) wat ik zie met de film. Het is een indrukwekkend stuk, dat bij de toeschouwer vragen oproept over de psychiatrie, over hoe mensen met elkaar omgaan en over angst, moed en vrijheid.
Regisseur Hans Croiset heeft de gewoonte om na de eerste try-out met het publiek in discussie te gaan over het stuk. Dat was ook via flyers aangekondigd. Van de vijfhonderd bezoekers bleven er zo'n honderd zitten. Enkele mensen vonden Simone Kleinsma als nurse Ratched niet 'bitcherig' genoeg spelen. Het is voor de kijkers ook even wennen aan Kleinsma in een serieuze rol (ik zou haar zelf nooit voor deze rol gekozen hebben), maar heel bitcherig spel zou al snel tot 'overacting' leiden. Je kunt een slecht karakter ook op andere manieren spelen en daar is (bewust) voor gekozen. Een hand over een hoofd op een heel verkeerd moment bijv. Verder waren er vooral vragen over hoe realistisch dit stuk is m.b.t. de psychiatrie van vandaag de dag. Het speelt zo'n vijftig jaar geleden en uiteraard is er in de psychiatrie veel veranderd, maar discussies over shocktherapie blijven terugkomen (officieel mag het volgens mij weer in Nederland). Al zo'n veerig jaar roept dit stuk (maar ook het boek en de film) discussie op over wat kan en wat niet kan op dat vlak en daarmee heeft het zijn nut al meer dan bewezen.

2 bestellingen: LP Dick Poons en 2 Franse boekjes.

30 januari 2006

N.a.v. de bestelling van de LP van Dick Poons heb ik de liedteksten op de hoes nog eens doorgelezen en ik herinner me dat ik vooral het liedje over de kip die een 'legloze dag' wilde erg leuk vond (en eigenlijk nog wel vind):

3 bestellingen: Ploetz: Kalendarium der wereldgeschiedenis, Wie weet waar Willem Wever woont, knipsel: Koos van Zomeren en Bernlef: Drie eilanden, geomorfologische kaart.

31 januari 2006

Lidy heeft nu de grieperigheid die ik vorige week had. Hanny is vandaag jarig. Ik ga er vanavond dan maar even (kort) alleen heen. al was het maar omdat het cadeautje een mand met bloembollen is. Die kunnen we geen week laten staan.

1 grote bestelling Nederlands-Indië