Jan de Rooy
Profiel
Achternaam: de Rooy
Voornaam: Jan
Geboren: 1949
Te: Breda
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Jan de Rooy niet onder pseudoniem gepubliceerd.
| Voor tweedehands boeken | Ook van Jan de Rooy |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Het Spaanse goud (1986)
Proza
- Nachtvlinders (1983)
- Brandzalf (verhalen) (1984)
- Bouillabaisse (1986)
- Kus mijn schoenen (verhalen) (1988)
- Hoed je voor petten (1992)
- Lade Styx (1994)
- Granaatappels (verhalen) (1997)
- Arme tak (verhalen) (2017)
- Prins Hendrik (2018)
Voor kinderen:
- Kleine oma (2012)
Toneel
- Het gelaarsde lijk: toneelspel in twee bedrijven (1987)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Jan de Rooy publiceerde in 'NRC Handelsblad', 'Hollands Maandblad', 'Maatstaf', 'Tirade', 'Bühne'.
Over Jan de Rooy
- Perry Pierik, 'Bühne. Special - Jan de Rooy editie' (2020)
Biografische opmerkingen
- Jan de Rooy groeide op in de bossen bij Breda.
- Hij studeerde viool met bijvak piano aan verschillende conservatoria.
Anderen over Jan de Rooy
- De Rooy vertelt zo efficiënt mogelijk een verhaal, dat hij van a tot z verzonnen heeft, het liefst met een ouderwetse pointe. Dat doet hij vaak heel goed en wat zjn bundel aanvankelijk erg intrigerend maakt is dat hij zijn anekdotes thematisch aan elkaar verbindt, geen thema dat verkleeft lijkt met een diepe zielestrijd, maar een onderwerp dat tevens bedacht is: alle verhalen hebben op enigerlei wijze te maken met zoiets platvoers als de schoen. (Willem Kuipers over 'Kus mijn schoenen', Volkskrant, 09-12-1988)
- 'Leda Styx' gaat inderdaad, gelijk de omslagtekst beweert, over een vrouw die 'onmogelijk is voor zichzelf en haar omgeving'. Ondanks het gladde ijs blijft Jan de Rooy gemakkelijk op de been. In een soepele en verzorgde stijl, en overduidelijk met groot genoegen, tekent hij van een nare, stuuroze vrouw die met haar leven geen raad weet. (Gerrit Jan Zwier, Leeuwarder Courant, 06-01-1995)
- Jan de Rooy is zowel een elegant als licht voetig verteller die de kunst verstaat om van de kleinste dingen een aquarel of speeldoosje te maken. Het gevaar van deze lichtheid is dat zijn bescheiden stem in het geschreeuw van literaire snobs en soapschrijvers ten onder gaat. In een schoenenwinkel of in een groentezaak, maar beter nog in een boekenwinkel, zou men eens wat vaker aan deze schrijver moeten denken. (Gerrit Jan Zwier, Leeuwarder Courant, 27-06-1997)
Mijn favoriete citaat
Ik bekeek enkele boeken die ik die ochtend had gekocht en probeerde wat te lezen.
Maar het was te onrustig op het plein, ik kon beter ergens anders heen gaan.
Om de boeken zo mooi mogelijk te houden stopte ik ze in de schoenendoos.
Mijn nieuwe schoenen deed ik aan en de oude stopte ik in het boekentasje.
(Jan de Rooy, Maatstaf, 1988, nr. 1, blz. 36)
Bronnen o.a.
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (september 2024)
