1 december 2005

Gisterenmiddag met hoofdpijn naar huis gegaan. Vandaag was, ondanks aspirines, de hoofd- en oorpijn alleen maar erger geworden. Daarom ben ik toch maar niet gaan werken. Het is gek, maar rond m'n verjaardag ben ik vrijwel elk jaar een dag of twee dagen thuis. De omslag van het weer? De psychische dreun van weer een jaar ouder zijn?

Vanmiddag om twee hadden we een vervolgafspraak bij Plaatsman keukens Veenendaal. Die afspraak hebben we verplaatst naar morgenavond. Dan moet ik toch wel weer op de been zijn. Ik verwacht dat we het morgenavond wel met Jeroen Plaatsman eens zullen worden over onze keuken. In de eerste plaats omdat Plaatsman z'n keukens zelf maakt en daardoor de kwaliteit kan garanderen. In de tweede plaats omdat de prijs voor de geboden kwaliteit reuze meevalt en in de derde plaats omdat we bij Plaatsman toch echt het prettigst zijn geholpen als ik het vergelijk met de andere keukencentra waar we zijn geweest. Als we morgen gaan, dan neem ik m'n fototoestel mee. Als ik een foto van de keuken maak, dan kan ik vast aan anderen laten zijn wat we (ongeveer) uitgekozen hebben. Bovendien staat in de hal van het Van Ekerisgebouw de grootste boekenkast van Nederland (van Europa? Ter wereld?). Dat heeft in 'De Rijnpost' gestaan, maar ik wil er zelf toch ook wel een foto van hebben. Het zet Veenendaal in boekenland toch een beetje op de kaart.

Vandaag staat in de cultuurbijlage van 'De Gelderlander' een artikel over/met Arno van der Valk. Hij laat in de rubriek 'De keuze van' zijn licht schijnen over het cultuuraanbod in de Vallei. Hij gaat zeker even kijken naar de expositie van foto's van 'weerfotograaf' Stefan Jak in de Edese bibliotheek. Verder blijkt Gé Reinders hem te boeien. Arno van der Valk won dit jaar de culturele aanmoedigingsprijs van de gemeente Ede (hij woont in Bennekom) en publiceerde een boek over de populariteit van Jan Wolkers in Zweden: 'De calvinistische voyeur'. Ik heb enkele keren met Arno ge-emaild, omdat hij werkt aan een literaire wandeling op De Hoge Veluwe. In 'De Schouw', het blad van de 'Vrienden van de Hoge Veluwe' heeft enkele jaren geleden een stukje uit één van de dagboeken van Hans Warren gestaan, waarin hij een uitstapje naar de Hoge Veluwe beschrijft (ik had dat naar ze toegestuurd). En ik moet nog ergens een opmerking hebben liggen van Armando over de Hoge Veluwe. Arno van der Valk is heel benieuwd naar die opmerking, maar ik kan de aantekening/het knipsel nergens meer vinden.

Vandaag kwam met de post de via Marktplaats gekochte 'Encyclopedie van de wereldliteratuur' van C. Buddingh'. Het blijft een klein wondertje dat iemand in z'n eentje zo'n encyclopedie samenstelt. Aan het eind van de middag kwam Wim Huijser nog een keer langs (op weg naar de sauna) en gaf het eerste C. Buddingh' Jaarboek af: 'Lazy bones'. Een Buddingh'-cahier met aandacht voor Buddingh' en Toneel, Buddingh' en Jazz en Buddingh' en schaken. Bij het boekje zit ook een CD met daarop het nummer 'Lazy bones'.

   

 Encyclopedie van de wereldliteratuur

 Lazy Bones

2 bestellingen: 5 poëziebundels en een boekenlegger.

2 december 2005

Vanavond om zeven uur hadden we onze afspraak bij Plaatsman Keukens Veenendaal. We zijn er in een goed gesprek met elkaar uitgekomen. Wel hebben we nog wat wijzigingen aangebracht, o.a. een warmer houtkleurig aanrechtblad, en wat puntjes op de i gezet, aanrechtblad op 95 cm. hoogte met een plint van 10 cm en de roetjes voor de glazen deurtjes. We hebben er een goed gevoel bij, o.a. ook door de flinke korting die hij al vrij snel in zijn verhaal meenam. Plaatsman kan qua prijs absoluut concurreren met andere keukenboeren en het ziet er allemaal net een slag steviger en robuuster uit. Hieronder twee foto's, gemaakt in de showroom. Het gaat om de frontjes. Fornuis en aanrechtblad worden bij ons anders.

   

De boekenkast in het trappenhuis van Van Ekeris is niet de grootste, maar wel de hoogste boekenkast. Het is een enorme aaneenschakeling van boekenkasten in een vierkant en in de hoogte en doet zowel van onderaf als van bovenaf indrukwekkend aan. Het is alleen jammer dat er allemaal nepboeken in staan.

   

Cobi Schreijer overleden? De afgelopen dagen komen mensen op dit weblog terecht na het in Google zoeken met de woorden 'Cobi Schreijer overleden/gestorven'. Ik heb het nergens gelezen en kan er ook niets over vinden, maar het is wel sterk dat plotseling allerlei mensen die zoektermen gaan gebruiken. Wie weet hiervan?

Uitgeverij Liverse komt met een 'Verscheurkalender' 2006 met gedichten van Kees Stip. Veel van de gedichten in deze kalender zijn afkomstig uit de literaire nalatenschap en niet of nauwelijks eerder gepubliceerd. Henk Verweerd van uitgeverij Liverse werkt aan een biografie en het Verzameld Werk van Kees Stip. Van een leerling kreeg ik vandaag dit knipsel (Ze zei dat het uit het AD kwam, maar ik denk eerder dat het Rijnpost of Veenendaalse Krant was):

Overigens wordt ook het Buddingh'-cahier 'Lazy bones' (zie boven) door Liverse uitgegeven. De naam Liverse is afgeleid van 'Light verse'.

Twee nieuwe bladzijden op schrijversinfo gezet: H.G. Haasloop Werner en Nicolaas Heinsius jr. Twee schrijvers van al wat langer geleden die allebei vooral interessant zijn door hun levensloop en pas daarna door hun werk.

H.G Haasloop Werner (1792-1864) werd op 14-11-1811 als dienstweigeraar opgepakt en gedwongen in dienst te treden bij het Franse leger. Hij moest als soldaat mee naar Parijs en moest in september 1812 deelnemen aan de veldtocht naar Rusland. Bij Polotsk verloor hij een vingerlid door een sabelhouw over de linkerhand en op de terugtocht bevroren zijn benen, zodat hij in Dantzig in het ziekenhuis kwam te liggen. Bij een volgende veldtocht in Duitsland viel hij in handen van de Russen (of liep over). Er werd officieel opgegeven dat hij was overleden. Op 29-03-1813 werd de onderofficier Hasselob Werner bij het Russisch-Duitsch legioen ingeschreven. Deze naam gebruikte hij, zodat bij een gevangenneming door de Fransen hij niet als deserteur herkend zou worden. Vanaf deze datum wordt hij Haasloop Werner genoemd. In oktober 1813 kreeg hij eervol ontslag op voorwaarde dat hij zich vestigde in het zuiden van Rusland. Na de val van Napoleon zocht hij zijn familie, maar zijn vader en oom bleken intussen overleden te zijn, zijn moeder was spoorloos. Hij moest voor zich zelf zorgen en besloot - met behoud van naam en rang - weer in dienst te gaan. Over zijn leven als militair is nauwelijks iets bekend. Wel bekend is dat hij in 1936 de rang van kapitein kreeg en ook werd hij in 1836 onderscheiden met de Militaire Willemsorde. H.G. Haasloop Werner was in 1825, toen hij in Kampen in garnizoen lag, getrouwd met Johanna van der Upwich. Ze kregen vier dochters. Zijn vrouw ging op het landgoed Hare (van haar ouders) in Elburg wonen. In 1842, toen hij met pensioen ging, kwam hij ook definitief in Elburg wonen. H.G. Haasloop Werner was geïntereerd in de geschiedenis van zijn woonplaats en de wijde omgeving daarvan. Met Ds. Heldring zette hij zich in voor de ontwikkeling van Hoenderloo. Hij legde een grote verzameling van Veluwse 'oudheden' (potscherven, stenen werktuigen e.d.) aan en publiceerde veel in tijdschriften over de geschiedenis van de Veluwe. Na zijn dood werd deze verzameling door de erfgenamen aan het Museum van Oudheden te Leiden geschonken.

Nicolaas Heinsius jr. (1656-1718) was de zoon van de filoloog en diplomaat Nicolaas Heinsius en de kleinzoon van de classicus en letterkundige Daniël Heinsius. Zijn vader was enige tijd 'resident' van de Staten in Zweden. In die tijd leefde hij samen met Margaretha Wullen (dochter van een Zweedse predikant). Toen zij zwanger was van Nicolaas wilde zij een wettig huwelijk. Nicolaas werd door zijn vader niet als zijn zoon erkend. Het huwelijk en de erkenning werden in 1665 afgedwongen via een proces. Zijn moeder nam haar huwelijkstrouw niet al te nauw. Zijn vader wilde daarom scheiden, maar zij deed hem een proces aan, omdat hij de trouwbelofte schriftelijk had bevestigd. Zij won het proces, ook in hoger beroep. Al met al was het niet bepaald een gelukkig gezin. Nicolaas dreigde zijn vader te vermoorden omdat deze zijn moeder geen geld meer wilde geven. Zijn vader heeft hem toen definitief het huis uit gestuurd. Nicolaas Heinsius jr. studeerde medicijnen en filosofie in Duitsland. Op 29-12-1677 was hij op de wagenbrug in Den Haag (met enkele - dronken - vrienden) in gevecht geraakt met twee slagersknechten. Eén van de twee slagersknechten overleed bij dat gevecht. Heinsius en zijn vriend Van Nispen vluchtten Nederland uit. Uiteindelijk werd Nicolaas Heinsius jr. officieel verbannen en al zijn goederen vervielen aan de staat Hij trok als arts door Frankrijk, Italië en Duitsland. In Italië werd hij katholiek. Hij werd in Rome lijfarts van koningin Christina van Zweden (tot 1687) en daarna van de keurvorst van Brandenburg In 1695 kwam hij terug naar Nederland en vestigde zich in Kuilenburg (Culemborg). Kuilenburg was een vrijstad en viel daarom niet onder de Nederlandse wetten. Zijn boek 'Den vermakelyken avanturier' (1695) geldt als de meest geslaagde Nederlandse schelmenroman. Het boek beleefde tien herdrukken tot 1756. In 1895 bracht Jan ten Brink een nieuwe uitgave op de markt en hij noemde het in zijn inleiding 'de enige Nederlandse schelmenroman van formaat'. H.J. Smeding bracht in 1938 'Drie verhalen uit Den vermakelycken avonturier' op de markt. In 1955 werd het boek bewerkt door C.J. Kelk. Ook in 1981 werd het boek nog een keer uitgegeven, ingeleid en bewerkt door H.van Gorp. In 1707 verzocht hij aan de Staten Generaal om opheffing van zijn banvonnis. Hij werd in Culemborg op12-01-1718 begraven in de nu niet meer bestaande kerk.

Geen bestellingen.

3 december 2005

Een rustige zaterdag. Een beetje gerommeld en wat sinterklaasgedichten geschreven.

Uit de Gelderlander van 2 december blijkt dat Cobi Schreijer inderdaad woensdagnacht van 30 november op 1 december is overleden. Ze was 83 jaar. Haar laatste CD 'Klein ritueel' verscheen in 1998. In de zestiger jaren was Cobi Schreijer de leidende figuur van de troubadours- en folkclub in Haarlem. Bekende figuren als Boudewijn de Groot, Ernst Jansz, Lenny Kuhr en Astrid Nijgh begonnen daar hun carrière. In die jaren traden zelfs een nog heel jonge Simon & Garfunkel bij haar op. In de jaren zeventig was ze actief in de emancipatiebeweging en zong ze feministische strijdliederen.

   

Vanmiddag lege flessen weggebracht, dat ruimt lekker op. Twee kratten zonder statiegeld en drie kratten met. We moeten dat wat vaker doen. We hebben gelijk een rondje door het dorp (nieuwe Veenendalers zeggen 'de stad', maar dat krijg ik niet over mijn lippen) gemaakt. We hebben nog wat laatste sinterklaascadeautjes gekocht. Bij De Slegte kocht ik voor mezelf:
- Heere Heeresma, 'Vlieg vogel vlieg met me mee tralala' (brievenboek)
- Hans Faverey, Springvossen (Nagelaten gedichten)
- Louis Paul Boon, Boontjes 1966
- Louis Paul Boon, Boontjes 1967
Ik heb het al vaker gezegd, maar hoe kan het toch dat zulke mooie boeken bij De Slegte terechtkomen? Vooral van die 'Boontjes' vraag ik me dat af. Prachtig uitgegeven boeken, gebonden, linnen, stofomslag. Het zijn de per jaar verzamelde columns 'Boontjes' die Louis Paul Boon voor het dagblad 'Vooruit' schreef. Er liggen zes of zeven delen bij De Slegte. Er zijn toch nogal wat Boon-verzamelaars (ik ken er al twee) en er is een Louis Paul Boon Genootschap. En nog komt dit werk in de Ramsj terecht.

Geen bestellingen

4 december 2005

Sinterklaas gevierd bij mijn schoonvader in Culemborg. Gezellig. Niet overdreven veel cadeautjes, maar wel leuk en met aardige, soms woordspelige en soms licht plagerige gedichten. Ik heb twee DVD's gekregen: de nieuwe 'Sjakie en de chocoladefabriek' en 'Als je begrijpt wat ik bedoel'. De eerste heb ik nog nooit gezien (dat wordt kerstvakantie) en de tweede ken ik, maar is een absoluut hebbeding. Verder kreeg ik in een sigarenkistje het knipsel over de kalender van Stip (zie 2 december). Nu snap ik waarom ik dat bericht niet in de krant had gezien: Lidy heeft die bladzijde achtergehouden en de kalender voor me besteld. Zij baalde er dus van dat er een leerling met dat knipsel naar me toe kwam! Gisterenmiddag in het dorp wilde ik boekwinkels in om te kijken of die kalender er al was, waarop Lidy - licht kribbig - zei: 'Wacht nou maar tot morgen'.

Jan Siebelink wordt op dit moment op televisie geïnterviewd door Paul Witteman en Jeroen Pauw over zijn 'Knielen op een bed violen'. De vragen zijn belangstellend-kritisch. Jan Siebelink geeft serieus antwoord en komt daar ook goed uit, maar het zweet druipt hem werkelijk van het gezicht. Met straaltjes! Dat heb ik nog maar zelden tijdens een interview gezien.

Van Louis Paul Boon, 'Boontjes 1966' heb ik pakweg de eerste honderd bladzijden gelezen. In dat jaar werd hij aan zijn maag geopereerd, daarom ontbreken de dagen 28 januari t/m 18 mei. Vanaf 19 mei vertelt hij over zijn ziekenhuisopname. Zijn column was een onderhoudende babbel-column, zeer leesbaar en ook leuk door zijn geheel eigen woordenschat. Hij citeert ruim uit boeken die hij leest en doet - soms uitgesmeerd over meerdere dagen - verslag van wat hij meemaakt. Daarbij komen collegaschrijvers aan bod en verrast hij met citeerbare zinnen (kortom: echt een boek voor mij). Enkele citaten:


Een beetje zon en wat geluk. Een meisje dat ons glimlachend gegroet heeft, de lach van een kind in een stille straat, een kermisdag met vlaai en ballonnetjes in de lucht, een schone zomeravond waarin we lang bij lang in de tuin op de bank zaten en maar niet konden slapen gaan. Het zijn maar kleine en onbelangrijke dingen, maar juist deze zijn het die hun gewicht in de schaal werpen en deze naar "geluk" doen overslaan. (blz. 15)

Een kies laten trekken is niets, maar naar de tandarts opstappen is erg. (blz. 37)

Elke filmster de zichzelf respecteert, tracht eens in haar leven zelfmoord te plegen.
Zo voorzichtig mogelijk, natuurlijk, want men moet daarna ook nog leven (blz. 75)

3 bestelling: 2 x Herman Pieter de Boer, Lampo/Labberton en 1 x Louis Paul Boon (toeval bestaat niet, maar toch).

5 december 2005

Vorige week heb ik V2a een tekstverklaring laten maken over het verhaal 'Actie' uit de bundel 'Leven met lef' (blz. 18 t/m 20) van Heleen van Royen. Het is voor het eerst sinds tijden dat ik zelf weer eens een tekstverklaring heb gemaakt. Het blijft leuk werk, maar tijdrovend. Voor de liefhebbers (die zelf het boekje hebben) enkele van de vragen:

   1. In zin 1 staat: "Mijn man heeft een actieverleden".
a. Wat betekent dit?
b. Waaruit blijkt dat verleden in het vervolg van de tekst?

2. In zin 3 staat: "Ton hing zijn Palestijnse sjaal aan de wilgen".
a. Wat wordt hiermee bedoeld?
b. Heleen van Royen gebruikt hier een bestaand spreekwoord, dat ze wat verandert.
Wat is het originele spreekwoord?

5.
a. Wat is burgerlijke ongehoorzaamheid?
b. Welke vervanger voor burgerlijke ongehoorzaamheid wordt er in deze tekst gebruikt?
c. Van welke burgerlijke ongehoorzaamheid is in deze tekst sprake?

6. Zo'n beetje in het midden van de tekst plaatst één van de kinderen een echt kinderlijke opmerking.
a. Welke opmerking is dat?
b. Hoe oud schat je de kinderen?

3. Deze tekst is een
a. kort verhaal
b. column
c. brief

4. Schrijf zelf de brief zoals Heleen die aan de gemeente geschreven zou kunnen hebben.

In deze bundel staan ook de geruchtmakende columns over Rob Oudkerk. Dat was de reden dat ik de bundel kocht. Het geheel is me meegevallen. Columns schrijven kan ze wel. Bovendien schrijft ze ook af en toe een citeerbare zin:


Elk jaar probeer ik op 31 december te beginnen met roken. Het is me helaas nog niet gelukt. Een avondje gaat nog wel, maar probeer dat paffen maar eens dag in dag uit vol te houden. Dat is smerig. En dúúr! Geen idee hoe die rokers het doen, ik zou er zwaar ziek van worden. Respect! (blz. 87)

Zou iemand mij het verband tussen fietsen en vuurwerk eens kunnen uitleggen? Wanneer is het geheime monsterverbond gesloten tussen rijwielbranche en het vuurwerkwezen, dat alle rijwielhandelaren aan het einde van het jaar spontaan in sierpijlventers doet veranderen? (blz. 88)

Vakantie is een ontsnapping, maar hoe ontsnap je uit je vakantie? (blz. 138/139)

Van Sinterthea kreeg ik op school de Nieuwe Woordenkalender 2006. Ton den Boon en Jacob Colenbrander geven 365 nieuwe woorden met uitleg. Bijvoorbeeld biopiraterij, boemerangkind, bommenvest, breekpaaltje, clusterbui, condoomboete, edublog, gedoogterreur, gulpenduikster, kleuterbier enz. Kende u ze?

Vanavond bij Jeannette een doosje of zeven boeken en literaire tijdschriften op wezen halen. Gedeeltelijk om te koop te zetten en gedeeltelijk (lesmethoden, bulkboeken) om aan collega's of leerlingen weg te geven (het is 5 december, nietwaar). Er zat bijvoorbeeld een boekenweekgeschenk 1941 bij ('Novellen en gedichten'). Het boekje werd in 1941 door de Duitse bezetter uit de handel genomen. Echt zeldzaam is hij niet, maar € 25,00 mag hij toch kosten (iets gevlekt).

Af en toe meld ik op een schrijversbladzijde dat een bepaald boek (voor weinig) bij De Slegte ligt. Ik heb De Slegte gemaild of ze belangstelling hebben voor deze vorm van adverteren. Veel hoef ik er niet voor te hebben. Ik krijg een mailtje terug dat ze er geen bezwaar tegen hebben dat ik hun naam op mijn site noem. Dat is toch mooi van De Slegte, de goedheid zelve en mijn tweede naam is Gekke Henkie.

1 bestelling: J.D. Imelman & W.A.J. Meijer, De nieuwe school gisteren & vandaag (een bestelling uit Zwitserland)

6 december 2005

Vandaag een werkdag van 8.00 tot 22.30 i.v.m een ouderavond met tienminuten-gesprekken. Tussendoor ben ik aan het eind van de middag wel even thuis geweest om te eten. Sinds een paar jaar houden we deze tienminuten-gesprekken niet meer in afzonderlijke lokalen, maar zoveel mogelijk in de aula aan tafeltjes. Dat bevalt goed (ik was wat huiverig voor de massaliteit ervan). De tijdsbewaking is een stuk makkelijker, de schoolleiding kan ouders ontvangen en de weg wijzen en bovendien ingrijpen als een gesprek uit de hand dreigt te lopen (dit gebeurt gelukkig bijna nooit, vorig jaar één keer). Vandaag waren er zoveel aanvragen voor gesprekjes met collega's dat e.e.a. niet meer in de aula paste. Een schoonheidsfoutje in de oplossing daarvan was dat enkele nieuwe/jonge collega's apart in een lokaal waren gezet. die had ik nou juist liever in de aula gehad.

Bij Frans had V2a de opdracht gekregen een verhaal/soap te maken, compleet met zelfgemaakte foto's/illustraties. Enkele jongens vroegen mij of ik voor hun foto's wilde poseren. Daarbij moest ik in een kaassoufflé happen. Die zouden zij voor mij in de aula kopen en na de foto mocht ik hem helemaal opeten. Zeg dan maar eens nee. Ik zal de foto vragen als hij klaar is.

Louis Paul Boon geeft in Boontjes 1966 ook een aardige 'woorddroedel':

Uitleg: Zij is overspannen en hij is ook niet goed (Boon zegt: 'Hij is ook niet juist')

7 december 2005

Ik heb wat zitten bladeren in 'De nieuwe taalgids'en van Jeannette. Dit tijdschrift was (ik geloof niet dat het nog bestaat) voor een deel gevuld met zeer vakgerichte informatie over het Nederlands (bijv. Iets over predikatief-attributief gebruik van onbepaalde telwoorden in ouder Nederlands of Over de semantiek van het partikel al (= reeds)), wat natuurlijk niet zo vreemd is gezien de ondertitel 'Tijdschrift voor neerlandici'. Daarnaast staan er artikelen in over literaire onderwerpen (bijv. W. Kusters: Hanlo en Leopold? of H. Postma: Gossaert en Swinburne: Invloed en oorspronkelijkheid). Vanwege die literaire artikelen zijn ze misschien nog wel te verkopen. Dan ik moet ik al die artikelen wel apart benoemen. Dat is een hoop werk en meer dan pakweg 3 euro kan ik per tijdschrift niet vragen.

Jaarlijks besteed ik in mijn klassen aandacht aan het fenomeen 'broodje aap verhalen'. De klassieke verzameling in Nederland is wel het boekje 'Broodje Aap' van Ethel Portnoy (1978). Van wat latere datum is 'De wraak van de kangoeroe' van Peter Burger (1992). Een 'broodje aap verhaal' is een verhaal dat veel mensen kennen, dat ze (voor waar-gebeurd) aan elkaar doorvertellen, maar waarvan onduidelijk is of het werkelijk is gebeurd. Vaak komen zulke verhalen zelfs in meerdere landen en talen voor.

   

Denk daarbij bijvoorbeel aan dit soort verhalen:

Jarenlang knipte iemand trouw de soldaatjes uit, die als embleem op de chocoladerepen van Kwatta stonden en die recht gaven op allerlei kostbare geschenken. Tenslotte, toen hij vijftienduizend soldaatjes bij elkaar had, ging hij ermee naar het kantoor van de Kwatta fabriek. Daar kreeg hij te horen dat hij in plaats van de soldaatjes de matroosjes had moeten verzamelen (bron: Ethel Portnoy, Broodje Aap, blz. 31)

Twee mannen rijden over de ringweg. Rechts langs de weg zien zij een splinternieuwe barbecue staan. De mannen stoppen, laden de barbecue in en vervolgen hun weg. Even verderop worden ze door twee agenten tot stoppen gemaand. "Heren, u hebt onze radarinstallatie achter in uw kofferbak liggen". (bron: internet)

Een Engels echtpaar is in Spanje op vakantie met de grootmoeder van de vrouw. Op de terugweg, kort voor de Franse grens, sterft de grootmoeder. In het besef dat er een hoop administratieve hijsa van zal komen aan weerskanten van de grens, en bedenkend dat ze in vijftien uur in Engeland kunnen zijn als ze aan een stuk doorrijden, besluiten ze haar lichaam te verstoppen in de achterbak onder hun bagage, en het erop te wagen. Maar eerst wordt gestopt bij een restaurant om nog vlug een hapje te eten. Als ze uit het restaurant komen blijkt hun auto gestolen te zijn. (bron: Ethel Portnoy, Broodje Aap, blz. 13)

Iemand wil twee kruiwagens zand bij een bouwplaats weghalen om zijn tuintje op te hogen. wanneer de politie arriveert zegt hij dat hij de grond overheeft. Door het op de bouwplaats neer te gooien denkt hij er van af te komen. "Niks daarvan. Meenemen", zegt de agent. (bron: internet)

Onlangs ontdekte ik op internet een site met tientallen (misschien wel honderen) van dit soort 'broodje aap verhalen'. De site heet ook broodjeaap.nl. De verhalen staan gesorteerd op onderwerp (beroemdheden, computers, dieren, dood, foto's. griezelverhalen, klassiekers, seks, studenten, varia, zielig). Behalve de verhalen zelf wordt er ook gemeld of een verhaal wel of niet echt gebeurd is en worden er verdere bijzonderheden gegeven. Van de verhalen op de site zijn zelfs al drie boekjes uitgegeven: 'Broodje @@p' (2000), 'De Gestoorde Buspassagiers' (2001) en onlangs 'Broodje Aap Speciaal'.

Hieronder het mooiste verhaal van deze site:

Bonsai kittens. In New York woont een man die 'bonsai katjes' verkoopt. Lijkt leuk, niet? Alles behalve!!! De man propt kleine katjes in glazen flessen, stopt een sonde in hun anus, die door een opening in de fles loopt zodat de katjes zich kunnen kwijten van urine en faeces. Om de katten de vorm van de fles te doen aannemen, worden ze gevoed met chemicalien om hun beenderen vervormbaar te maken. De katjes blijven in de fles zitten zolang ze de marteling uithouden. Ze kunnen zich niet bewegen, niet lopen, zich niet wassen. Deze gruwelijkheden zijn mode aan het worden in New York, China, Indonesie, Nieuw Zeeland. Meer informatie vind je op de site: Bonsaikitten.com. Er bestaat een petitie om naar dierenbescherming te sturen in de Verenigde Staten en Mexico, om te vermijden dat dit misbruik ongehinderd voortduurt en getolereerd wordt.

     

Waar of niet waar?
Bonsai poesjes bestaan niet. De website over de bonsaikittens is een grap van een aantal studenten uit de VS. Met de website willen ze "de goedgelovigheid van mensen aan de kaak stellen, hypocriete mensen straffen en de mensen amuseren die de grap doorzien". Er zijn veel mensen die de grap inderdaad niet meekrijgen. Op het Internet circuleren verschillende petities die roepen om maatregelen en diverse dierenorganisaties zijn in touw om de site het zwijgen op te leggen. Zelfs de Amerikaanse FBI liet zich in de luren leggen en stelde een onderzoek in naar de site. Ze moesten al snel concluderen dat ook zij zich hadden laten beetnemen. De provider heeft de site na een stortvloed van klachten van verontruste internetters enige tijd geleden afgesloten. Pas nadat de studenten verklaarden dat het niet meer was dan een grap, verscheen de site weer in de lucht.

Boekhandel Van Kooten belde: De Kees Stipkalender is aangekomen.

Vanavond ledenvergadering PvdA. Vooral presentatie verkiezingsprogramma en campagnemateriaal. Dat ziet er prachtig uit. Zowel wat vormgeving als wat inhoud betreft. Er is iets meer geld ingestoken dan bij vorige verkiezingen en dat zie je aan vormgeving, fotogebruik e.d. Hieronder de voorkant van het verkiezingsprogramma 'Veenendaal Sterk & Sociaal'. Het is vreemd om na twaalf jaar niet meer op zo'n foto te staan. Tegelijkterijd is het ontzettend leuk dat m'n zoon er nu wel op staat. Daarom als trotse vader het stukje uit het programma waar Martijn zich aan de kiezers voorstelt:

   

2 bestellingen: 3 knipsels en een single.

8 december 2005

Vanmorgen was er de een of andere Arbodeskundige op school. Eén van zijn eerste opmerkingen was over mijn kantoortje. Dat is ook geen kantoor, maar een veredelde bezemkast. Daglicht heb ik niet en er zit een ventilatierooster in het plafond, maar ik geloof niet dat die werkt. Als ik koppijn heb, dan is dat vrijwel altijd als ik de vorige dag vrijwel de hele dag op mijn werkplek heb gezeten. Op de formulieren die je krijgt als je ziek bent vul ik dat gebrek aan ventilatie ook altijd in, maar ik geloof niet dat die formulieren serieus gelezen worden. De tweede vraag (meen ik) op dat formulier is: 'Wanneer was u voor het eerst afwezig op uw werk?' Ik vul daar al jaren trouw 'november 1980' in. Dat lijkt me een eerlijk antwoord op die vraag, al denk ik niet dat ze dit bedoelen. Maar dan moeten ze hun vragen maar beter formuleren. Nog nooit heb ik een reactie op dit antwoord gekregen. Dat heen en weer sturen van dit soort formulieren bij elke ziektedag kost wel een kapitaal. Geldverkwisting is het.

Vanmiddag kwam Plaatsman (iets later dan afgesproken, dat wel) de keuken opmeten. Dat lijkt allemaal erg mee te vallen. Aan de stopcontacten e.d. hoeft niet veel te gebeuren. Alleen de buis van de afzuigkap zal wat breekwerk opleveren. Ook moet er een extra groep in de meterkast gemaakt worden. Het is wel duidelijk een voordeel dat Plaatsman in eigen fabriek de keukens maakt. Ze kunnen zo letterlijk maatwerk leveren en de bovenkastjes bijvoorbeeld een paar centimeter hoger maken, zodat het beter uitkomt.

Aan het eind van de middag zijn we naar het dorp geweest. Bij Van Wakeren hebben we een Sony DVD/Harddiskrecorder gekocht en een nieuwe televisie voor op de slaapkamer. Die DVD/Harddiskrecorder doe ik mezelf cadeau van het geld van mijn 25-jarig jubileum. Het lijkt me een ideaal apparaat. Televisieprogramma's opnemen op de harddisk en alleen op DVD branden als je het echt wilt bewaren. Zo vaak zal dat niet zijn, wat mijzelf betreft vooral literaire documentaires. Daarna zijn we bij Van Kooten nog de Kees Stipkalender wezen halen. De kalender valt al in twee stukken uit elkaar als ik het plastic losmaak. Dat is wel vervelend, want ik wil de blaadjes er niet afscheuren, maar het geheel als boekje bewaren.Het zijn 365 dierengedichten die voor het grootste deel nog niet eerder in boekvorm zijn verschenen (destijds wel in de krant). Op het eerste gezicht lijken het ook wel mindere gedichten dan die ik uit de boekjes van hem ken, maar er valt nog genoeg te genieten. Een voorbeeld:

Op een vos

Een vos te Olst las aan een koor
van vrienden vaak gedichten voor.
Er stonden dan diverse spullen
bedoeld om zich mee bij te vullen.
Dus in dat vossenhol te Olst
hoorde men Roland op zijn Holst.
(Kees Stip, Verscheurkalender 2006, 26 januari)

We liepen de V&D binnen en toen ging onmiddellijk het alarm af. Een herrie! We werden ook meteen aangehouden. We gingen de winkel niet uit, we gingen erin! Nog een keer door het poortje en ja hoor, weer die herrie. Na enig zoekwerk bleek het om mijn portemonnee te gaan. Daar zat nog een codestickertje in, dat op de één of andere manier weer geactiveerd was. Toen ze de portemonnee over zo'n magnetische plaat gehaald hadden, ging het alarm vervolgens niet meer af. Je staat mooi voor schut in zo'n winkel. Gelijk allerlei mensen er omheen (en oud-leerlingen natuurlijk).

Ivo de Wijs heeft de Zilveren Erepenning gekregen van het ministerie van Landbouw. Hij kreeg de onderscheiding voor zijn inzet, betrokkenheid en grote verdiensten voor natuur en milieu.

Vanavond heb ik samen met Erich de DVD 'Cirkels' van Hans Dorrestijn en Martin van Dijk gekeken. Het was een opwarmertje, want morgenavond gaan we samen naar theater 'De Lampegiet' om hun nieuwste show te bekijken. Op de DVD die we nu gekeken hebben is het de oude Dorrestijn wat betreft de zwartgalligheid van zijn humor, maar voor het eerst zag ik een Dorrestijn die spe(e)lvreugde uitstraalt. Een voorbeeld van zijn teksten:


Geld maakt niet gelukkig,
dus ik ben er dol op.

Hij brengt in 'Cirkels' twee nummers die ik al van anderen kende. Het eerste is 'Pas geteerd', dat heeft Dorrestijn zelf geschreven, maar kende ik al in een veel oudere uitvoering van Joost Prinsen (1979). Ik geef aan de uitvoering van Prinsen (muziek Harry Bannink) de voorkeur. Het andere is de Chrispijntekst 'Cirkels' die bekend is van de uitvoering van Herman van Veen. Dorrestijn introduceert het nummer met: 'Cirkels wordt ook gezongen door Herman van Veen. Herman van Veen zingt het heel mooi.' Toch is de uitvoering van Dorrestijn veel en veel beter. Bij Herman van Veen sneuvelt het nummer in mooizingerij. Pas bij de krakende stem van Dorrestijn dringt tot je door wat een bittere en cynische tekst het nummer heeft. Het had best een Dorrestijntekst kunnen zijn:

De rimpels in de vijver,
de webben van een spin,
Zomaar maar cirkels in de ruimte
zonder einde of begin.
In een eindeloos refrein.
Er bestaat geen medicijn
tegen oud of eenzaam zijn.

 

1 bestelling: Shorty. Modern Short Stories

9 december 2005

In V2a heb ik vandaag fragmenten van de Hans Dorrestijn-DVD laten zien ('Geld' en 'Vegetarische krokodil'). De leerlingen hadden nog nooit van Hans Dorrestijn gehoord. Wel gaven twee leerlingen aan dat hun ouders vanavond ook naar het theater gaan. Voor zijn boek 'Brandnetels' (1984) wilde men destijds Hans Dorrestijn de gouden Griffel geven. Uiteindelijk kreeg hij deze prijs niet. In de reglementen bleek te staan dat die prijs alleen gegund wordt aan boeken die bij 'echte' uitgevers zijn verschenen. 'Brandnetels' was een uitgave van de Vereniging tegen Kindermishandeling. Blijkbaar heeft Dorrestijn echt altijd pech. Onlangs las ik zijn 'Finale kwijting', een hartverscheurend boek. De volgende twee citaten komen uit 'Finale kwijting":

Ze zat het liefst zonder aan de gesprekken deel te nemen, verdiept in een boek,
al kwam ze nooit tot een geestdriftig leesverslag of een treffend citaat.
Ze las zoals een houtworm zich door een balk heen knaagt.
(Hans Dorrestijn, Finale kwijting, blz. 103)

Tegen jaloezie is geen kruid gewassen.
Afgunst is de Geheime motor waarop bijna alle Kwaad draait.
(Hans Dorrestijn, Finale kwijting, blz. 106)

Onovertroffen waren, alweer een heel aantal jaren geleden (rond 1985), de uitzendingen van het DPA (Dorrestijns Pers Agentschap). Dorrestijn bracht op de radio zelfverzonnen en alle kanten opspringende persberichten. Er zijn ook twee (dacht ik) boekjes van uitgegeven. Twee voorbeelden:

Nijmegen -
De organisatie van de komende Vierdaagse in Nijmegen wordt ernstig bemoeilijkt
door de massale aanmelding van Wandelende Takken.
Per dag worden er meer dan 1000 van deze dieren
door hun eigenaars voor de wandeltocht ingeschreven.
'Dit wordt het einde van de Vierdaagse,' aldus bestuurslid Hietbrink.
'We hopen middels een kort geding een eind aan de stormloop van takken te maken.
We maken een redelijke kans het geding te winnen
aangezien Wandelende Takken beschouwd kunnen worden als professionals,
terwijl de Vierdaagse een specifiek amateuristische aangelegenheid is.'
De Vierdaagse zal nu misschien niet worden gehouden van 6 tot 10 juli.
(Hans Dorrestijn, Dorrestijns Pers Agenstschap, blz. 94)


Hilversum -
Volgens onze theatercorrespondent Jacques Klöters is er vanmorgen vroeg brand uitgebroken in Sesamstraat.
Alle bewoners zoals Tommy, Pino, Ieniemienie,
en buitenlandse gastarbeiders als Kermit en het Koekjesmonster konden worden gered.
De brand werd ontdekt door Bert en Ernie
die tegen het morgenkrieken nog lagen te discussiëren
over de vraag of men door zijn gesloten oogleden heen licht kan waarnemen.
Tijdens de discussie nam Bert een enorme rookontwikkeling waar.
Hierop hebben zij andere bewoners van Sesamstraat gewaarschuwd.
De materiële schade is aanzienlijk,
maar volgens onze correspondent is de uitzending van vanavond niet in gevaar.
(Hans Dorrestijn, Dorrestijns Pers Agenstschap, blz.31)

Vanavond met Erich naar 'De Lampegiet'. Hans Dorrestijn en Martin van Dijk speelden de voorstelling 'Het naakte bestaan'. Als kader voor de voorstelling hebben ze gekozen voor twe mannen die met elkaar in een inrichting verblijven (voor beiden uit het leven gegrepen). Ze spelen de voorstelling al maanden, maar nog altijd lezen ze de helft van de teksten van papier. Op de één of andere manier past dat bij het klungelige imago en stoort het niet. Ik heb genoten en voor zover ik het kon waarnemen genoot de hele (uitverkochte) zaal. Wel had ik de indruk dat een groot deel van de zaal gevuld was met abonnementenpubliek dat Dorrestijn voor het eerst zag. Daarmee blijft hij het goed doen, al herhaalt hij zichzelf voor de zoveelste keer. Voor veel mensen is het gejammer en geweeklaag over vrouwen en het leven in het algemeen nieuw. 'Het naakte bestaan' beviel me beter dan 'Cirkels'. De vergelijking is niet eerlijk, want Cirkels zag ik gisteren op DVD en dan mis je de theatersfeer. Wat ik vooral beter vond was de meer afgewogen verdeling tussen Dorrestijn en Van Dijk. Bij 'Cirkels' was Martin vooral de begeleider van Dorrestijn. 'Het naakte bestaan' is veel meer een gezamenlijke show. Ik zal binnenkort de internetbladzijde over Dorrestijn eens afmaken.

Na afloop ben ik met Erich nog wat wezen drinken in 'Zeldzaam', druk maar wel gezellig. In de Sandbrinkstraat/Tuinstraat waren stukken straat afgesloten met linten en liep veel politie. Zelfs twee agenten te paard, met een helm op. Het zag er nogal bedreigend uit. Er werd gezegd dat er een overval was geweest, maar niemand wist dat zeker.

1 bestelling: En allen die het hoorden verbaasden zich. Gedichten over een geboorte (helaas kan ik dat boekje nergens mer vinden. Ik vrees dat ik het op de boekenmarkt heb verkocht en vergeten ben het van de site te halen)

10 december 2005

In de krant stond vanochtend niets over de eventuele overval in de J.G. Sandbrinkstraat/Tuinstraat, maar het was gisteravond misschien te laat om het nog in de krant te krijgen.

Het beeldje van een lezend jongetje en meisje in de voortuin heb ik vanochtend op een bankje gezet dat ik met Sinterklaas speciaal voor dit doel gekregen had. Het ziet er fraai uit:

De afgelopen weken heb ik alle kerst-CD's geript. Ook een aantel kerst-LP's heb ik gedigitaliseerd. 1009 nummers staan er nu op de computer in het mapje 'Kerst'. Media Player geeft als geschatte speeltijd ruim 47 uur. De komende dagen voeg ik de CD's van Martijn daar nog aan toe. Dat betekent dat hij beide kerstdagen non-stop kan spelen zonder één keer hetzelfde nummer te laten horen. Het is wel een compromis, want ook de kinderkoren (die Lidy leuk vindt, maar die ik verafschuw) staan erbij.

Vandaag hebben we met een aantal mensen van de PvdA-afdeling Veenendaal de grote hal van 'De Ontmoeting' (dagcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking) wit geverfd. Dit in het kader van een eerste nationale dag van het vrijwilligerswerk MADD (Make A Difference Day). Als bedankje kregen we een cadeautje van 'De Ontmoeting' met daarin o.a. zelfgemaakte kaarsen. Het is verbazingwekkend (in ieder geval verbaast het mij) wat voor zaken ze in zo'n activiteitencentrum allemaal maken. Een jaar of wat geleden heb ik er een prachtig schaakspel gekocht, gemaakt met gietklei (later zag ik in een handenarbeid- catalogus de vormen aangeboden), maar ook de opbergdoos en het schaakbord waren zelfgemaakt. En voor mijn verjaardag vorige maand hadden we er een enorme appeltaart gekocht. Die moet je wel ruim vantevoren bestellen.

 

Jos

 

Frits

 

Ali

11 december 2005

Vanochtend naar de Makro in Duiven gereden. Het hoofddoel was het kopen van zo'n 1500 rode kaarsen. Die willen we, met een kaartje eraan, rond de kerst tijdens marktdagen uit gaan delen als PvdA-kerstgroet. Een bezoek aan de Makro pakt altijd duur uit. Een leuk DVD'tje (kerst met de Three Irish Tenors) of CD'tje (de nieuwste van Ringo Star: Choose Love) enz. Honderd euro is dan niks. Martijn kocht een webcam en headset en heeft die ook meteen geïnstalleerd. Bij het chatten is hij inderdaad te zien en te horen. Dat kan op termijn de telefoon voor een groot deel overbodig maken.

Verder een rustige dag.

Vananvond met Martijn, Suzanne en Gijs Catan gespeeld. De uitbreiding met steden en ridders (oranje doos). Het wordt er een stuk ingewikkelder door en ik weet eigenlijk niet of ik het leuker vind dan de basisversie.

3 bestellingen: Cor Bruijn: Koentje van Kattenburg, 4 strips 'Cupido', 2 bekroonde ontwerpers.

12 december 2005

Uit de Gelderlander van vandaag blijkt dat het vrijdagavond in de Tuinstraat niet om een overval ging, maar om een inval. De politie is (met veel machtsvertoon, zo heb ik zelf mogen constateren) een kroeg binnengevallen en heeft daar zo'n tien personen gearresteerd die drugs in hun bezit hadden.

Vandaag hadden we om 12.30 uur dan toch de brandoefening/ontruimingsoefening. Het verliep allemaal heel gedisciplineerd. De leerlingen kwamen rustig naar buiten en in ruim zes minuten was de school leeg. Uiteraard zijn er wel wat verbeterpunten: op het verzamelpunt bij het station was het dringen. De klassen moeten daar verder doorlopen, anders ontstaan er opstoppingen op het plein en zelfs in het kleine trappenhuis. Ook het ophalen van de door de collega's meegebrachte schrapkaarten kan handiger en sneller georganiseerd worden. Maar over het algemeen zijn we heel tevreden.

Henk van Kerkwijk mailt vanuit Ierland (waar hij e.e.a. kon nakijken in de boeken die hij daar heeft) nog wat aanvullingen voor de site. Vooral nog wat verhalen die in bloemlezingen verschenen. Al met al is dit wel één van de meest complete bladzijden op mijn site geworden: http://www.schrijversinfo.nl/kerkwijkvanhenk.html

Paul Verhoeven heeft plannen om 'Knielen op een bed violen' te verfilmen. Hij heeft in december 2005 bij De Bezige Bij een optie op de filmrechten genomen.

1 bestelling: knipsel Warmerdam.

13 december 2005

Een paar weken geleden zeiden we op school nog tegen elkaar: 'Wat verloopt alles rustig en gladjes dit jaar.' Nou, dat hadden we niet moeten zeggen. De ellende komt nu met rente binnen. Schorsingen, drukke klassen, overplaatsingen, klagende ouders. We gaan met z'n allen op ons tandvlees naar de kerstvakantie. Tegelijkertijd is dat niets bijzonders, want welbeschouwd is dat elk jaar hetzelfde. Korte lontjes, om het in decembertermen te zeggen.

Rutger Kopland is vorige week vrijdag 9 december bij een ernstig auto-ongeluk ternauwernood aan de dood ontsnapt. De 71-jarige dichter en psychiater uit Glimmen kreeg een hartaanval en reed in het Groningse Haren tegen een boom. Kopland moest na het ongeluk gereanimeerd worden. Hij is naar het Universitair Medisch Centrum Groningen vervoerd, waar hij de afgelopen dagen slapende is gehouden. Hij verkeert niet meer in levensgevaar.

Met de post kwam vandaag 'Zachtjes knetteren de letteren. Literaire anekdoten' van Jeroen Brouwers. Ik had het boek, lang geleden, al eens van de bibliotheek geleend. Literaire geschiedenis van de Tachtigers tot pakweg 1975, samengesteld uit honderden door Brouwers uit het werk van anderen verzamelde anekdoten. Op de schrijversinfo-bladzijden heb ik er toen al een aantal van overgenomen. Hieronder, volstrekt willekeurig - een paar andere:

 

 De dichtregel: 'Geen orgeltoon, maar uw persoon' is van Nicolaas Beets. Karel Jonckheere, ooit verzocht met enkele woorden een spreekbeurt van 'Toon' van Duinkerken in te leiden, kweet zich met inderdaad voortreffelijke beknoptheid van deze taak. Hij sprak:
'Geen orgel, Toon, maar uw persoon...' (blz. 144)

Ernest Claes vertelt dat zijn boek De Witte nu ook in het Hebreeuws is vertaald.
Antwoord Boon: 'Da's mooi, nu kan Onze Lieve Heer het ook lezen.' (blz. 191)

Hij was ergens op een feestje in de betere kringen, waar o.a. ook een kolonel van de artillerie aanwezig was. Nadat er enkele drankjes waren geconsumeerd, wendde de gastvrouw zich tot Lehmann en vroeg vleiend: 'En misschien wil meneer Lehmann nu een paar van zijn gedichten voorlezen?' Waarop Lehmann repliceerde: 'Misschien wil de kolonel daar eerst een van zijn kanonnen afschieten?' (blz. 198)

14 december 2005

Vanmiddag ben ik met Ria, Wing Hee en Linette naar de Hoge Veluwe geweest. We willen af van de 'pretschoolreizen' met de klassen twee en gaan dit jaar een keuze aanbieden tussen een dagtrip naar Duitsland, een reis met de nadruk op natuur/scheikunde, een sportreis (klimmen) en een kunstreis (Hoge Veluwe). Die laatste reis hebben we vanmiddag voorbereid. Voor het Museonder staat een grote tekening van Suske en Wiske, waar je je hoofd in kunt steken om zo een foto van jezelf als stripfiguur te laten maken. Dit is nog een afgeleide van deel 285 van deze serie: 'Verraad op de Veluwe' dat in 2004 uitkwam. In de meivakantie heb ik België ook de Franse uitgave van dit stripboek gekocht:

       

Vanmiddag hebben we het Museonder bekeken, de beeldentuin van Kröller-Müller en het Kröller-Müllermuseum zelf. Wat oude bekende kunstwerken nog eens bekeken, zoals de 'Jardin d'émail' van Jean Dubuffet (waar je 's winters vanwege de gladheid niet op mag), de naaldtoren van Kenneth Snelson (die overeind stond, terwijl ik juist dacht dat die 's winters op de grond gelegd werd) en de koperen beuk, waarvan ik de naam van de kunstenaar vergeten ben. Nieuw is het kunstwerk van Krijn Giezen: 'Kijk uit'. Een enorme trap tegen de Franse Berg op en er ver bovenuit. Wing Hee heeft de treden geteld: 275. Halverwege de klim was ik al buiten adem, maar als je boven bent, wordt de moeite wel beloond met een meer dan prachtig uitzicht. Een beetje link vind ik de trap wel. Ik durf er geen twintig leerlingen tegelijk op te sturen. Het onderste gedeelte heeft ook geen leuning. Een bezoeker die er tegelijk met ons was merkte op: "Voor een kunstwerk heb je geen bouwvergunning nodig.". Dat lijkt me een terechte constatering, maar een aparte gewaarwording levert dit kunstwerk zeker op.

     

 'Kijk uit' schuin van voren

 Recht van voren

 En van boven naar beneden

     

 Uitzicht naar rechts
(tegen de avondzon in)

 Uitzicht naar voren

 Uitzicht naar links

     

 De naaldtoren
van Kenneth Snelson

 Die het mooist is
als je er recht onderstaat

 Geen enkele naald
raakt een ander

1 bestelling: een kerstboek.

15 december 2005

Vanmiddag kwam een jongen van Van Wakeren de harddiskrecorder en de televisie voor de slaapkamer brengen. De HDD-recorder is geïnstalleerd (dat leek mee te vallen, al heeft hij niet alle functies uit kunnen leggen, het zijn er gewoon te veel). Ik heb voor vanavond al twee concerten van Queen ingeprogrammeerd. De televisie was minder prettig. Hij had een JVC-tv bij zich en we hadden het in de winkel echt over een Philips-tv gehad. Die gaan ze nu alsnog bestellen.

Vanavond gemeenteraad. Het zal vooral gaan over het miljoen dat plotseling overgebleven is van revitalisering bedrijventrreinen. En dat een week nadat we allerlei zeer vervelende bezuinigingen op kunst en cultuur hebben vastgesteld. De oppositie zal er wel hevig op gaan. Voor mij liggen er drie agendapunten.
- Nr. 11: Ontwerp Nieuw Wonen Veeendaal-oost. Daar zijn we heel positief over. Ik zal dus vooral benoemen waarom we hier tevreden over zijn.
- Nr. 12: Vrijstellingsprocedure ex artikel 19, lid 1 WRO aanleg keerspoor langs Spoorlaan. De NS wil in de spits niet per half uur, maar per kwartier op Veenendaal gaan rijden. De treinen gaan dan niet door naar Rhenen, maar keren bij Veenendaal, vandaar dat er een keerspoor moet komen. Sommigen zijn nu bang voor problemen met veel te lang dichte spoorbomen en filevorming op Kerkewijk en Rondweg-west. Wat ons betreft is het promoten van openbaar vervoer hier het belangrijkste en we zullen dus voor dit voorstel stemmen.
- Nr. 13: Ontwikkelingsvisie strook langs Weverij (Wilhelminastraat). Dit is voor mij het lastigste punt. Ik heb hiervoor mijn bijdrage dan ook helemaal uitgeschreven en zal die voor de verandering hier eens opnemen:

De weverij. Een agendapunt dat in de fractie tot een langdurige en intense discussie heeft geleid. En in die discussie is het woord Wilhelminastraat vaker gevallen dan het woord Weverij. Je kunt die discussie van twee kanten insteken. Aan de ene kant is daar de discussie over de politieke geschiedenis van dit agendapunt en de daaruit voortvloeiende rol van een betrouwbare overheid. Aan de andere kant is daar de zakelijke en procedurele kant van de zaak, die uitmondt in de vraag: is het redelijk, kan het volgens de procedures.

Eerst maar eens die Wilhelminastraat. Het is duidelijk dat ruim een decennium geleden de aankoop van gedeelten van die achtertuinen veel - ook politieke - commotie heeft veroorzaakt. Er zijn toen afspraken gemaakt die neerkwamen op het niet meer actief aankopen van (gedeelten van) achtertuinen. Wat er in de tien jaar die volgden wel is gebeurd is dat de gemeente, op het moment dat er een huis te koop kwam, dat huis opkocht en vervolgens weer verkocht, maar dan zonder de achterste helft van die tuin. Ik dacht dat dit zorgvuldig en volgens de gemaakte afspraken is gebeurd, maar de bijdragen van de insprekers stellen dat toch weer in een ander daglicht. Graag krijg ik van de wethouder een reactie op deze insprekers en dan met name op de vragen of er gedreigd is met onteigening, of er toezeggingen zijn gedaan tijdens hoorzittingen en of het klopt dat de bewoners achtertuinen verkocht hebben op basis van de getoonde dwarsprofielen.

Het was van stond af aan duidelijk dat de gemeente Veenendaal die halve achtertuinen niet kocht om er boerenkool, knolrapen, lof, schorseneren en prei te gaan verbouwen. De bedoeling was woningbouw. De discussie spitst zich nu toe op de hoogte van die bebouwing. Als in de afgelopen periode, van pakweg vijf jaar, bewoners naar het gemeentehuis zijn gestapt met de vraag wat de bedoeling was aan de Weverij, dan hebben ze, neem ik aan, te horen gekregen dat het bestemmingsplan van 1997 voorziet in een bouwhoogte van 9 meter. Daar kunnen dus verwachtingen zijn gewekt. Wat ook meespeelt is dat dit stukje oud Veenendaal, dat Wilhelminastraat heet, wel erg ingeklemd komt te liggen tussen hogere nieuwbouw. Fraai is dat niet.

Ik sprak zoëven over het bestemmingsplan van 1997. Sinds enige tijd ligt er een ander overkoepelend plan, de Centrumvisie. Die Centrumvisie voorziet op de Weverij in een bouwhoogte van 14 meter. Dat neemt niet weg dat er een geldend bestemmingsplan met een andere hoogte ligt. Maar… bestemmingsplannen moeten elke tien jaar aangepast worden en als we onze Centrumvisie serieus nemen dan zullen we dus bij aanpassing in 2008 (ik tel er een jaar bij, want we lopen met dat aanpassen wel iets achter) een mogelijke bouwhoogte van 14 meter opnemen. In het algemeen vindt mijn fractie dat er binnen de centrumring een hogere bouw dan buiten die ring zeer acceptabel is. De stedelijke allure van de centrumring mag op die manier enige uitstraling krijgen. Tenslotte is het voor ons duidelijk dat het afmaken van de bebouwing aan de Weverij noodzakelijk is. Wat daarbij voor ons zwaar meetelt is de sociale woningbouw die in dit plan is opgenomen en de behoefte, juist aan dit soort woningen, in Veenendaal.

Kortom voorzitter. We moeten een moeilijke keuze maken en mijn fractie zit met een weegschaal met aan de ene kant de belangen van de bewoners van de Wilhelminastraat, de rol van een betrouwbare overheid, het ingeklemd raken van een stukje oud Veenendaal tussen hogere nieuwbouw en een geldend bestemmingsplan van 1997 en aan de andere kant ligt daar de Centrumvisie, het vooruitlopen op een nieuw bestemmingsplan, het feit dat wij hogere bouw binnen de centrumring acceptabel vinden, het percentage sociale bouw in dit plan, de woningnood in het algemeen.

De vraag hoe de weegschaal doorslaat zal mede afhangen van de beantwoording van de wethouder.

Die weegschaal sloeg door in het voordeel van de bewoners. Het is toch wel duidelijk dat er toezeggingen zijn gedaan. We hebben dus tegen het voorstel gestemd. Of eigenlijk alleen tegen de bouwhoogte, want met de rest van het plan (of eigenlijk van de kaders ervoor) hebben we geen moeite. Maar een bouwlaag minder zal betekenen dat het financiële plaatje ook niet meer klopt. Dat kan dan weer inhouden dat er bijvoorbeeld minder sociale woningbouw in zal komen. Dat levert voor ons een nieuw weegschaaltje op, met aan de ene kant de sociale woningbouw en aan de andere kant de betrouwbaarheid van de overheid. Wij kiezen dan dus voor die betrouwbare overheid (en met ons gelukkig de meerderheid van de gemeenteraad).

Het was weer een een ouderwets lange gemeenteraad. Het was tegen één uur 's nachts voordat we klaar waren. Daarna nog wat drinken en napraten in het bedrijfsrestaurant van het gemeentehuis. Ik was om kwart voor twee thuis.

16 december 2005

De hele middag sollicitatiegesprekken gevoerd voor een zwangerschapsvervanging beeldend vormen. Er zijn kunstenaars genoeg die zo'n tijdelijke bijverdienste wel zien zitten. 72 sollicitatiebrieven kwamen er binnen voor een baantje van negen uur. Overigens niet alle 72 serieus. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er brieven bijzaten die geschreven waren om aan de sollicitatieplicht te voldoen.

Krüger kwam vanavond kaartjes brengen met een PvdA-nieuwjaarsgroet voor aan de kaarsen. Daar moet een gaatje in met een perforator en die moeten dan (1100 keer, misschien later nog 300 extra) met een elastiekje aan een kaars. Een bereklus. Martijn gaat proberen wat mensen te regelen om dat zondagavond groepsgewijs te doen. Vanavond heeft Lidy het eerste doosje met 60 kaarsen al gedaan.

   

Ook bracht hij voor Martijn een grote stapel kaarten met aan de ene kant Martijns foto en het verhaal waarmee hij zich voorstelt (zie 7 december) en aan de andere kant de 10 hoofdpunten uit ons verkiezingsprogramma.

2 bestelling: 1 keer 4 en 1 keer 5 boeken.

17 december 2005

Vanochtend lichte sneeuw. We moeten nog bollen poten, maar dan moet de grond niet aan de harde kant zijn (het had natuurlijk gewoon een maand eerder gemoeten).

Vanochtend in de 1400 kaartjes vast met een perforator de gaatjes in de linkerbovenhoek gemaakt. Twee tegelijk passen er in de perforator, maar als je ze eerst precies gelijk moet leggen, dan kost dat meer tijd dan ze één voor één te doen.

Vanmiddag een rondje dorp. Olie voor de kettingzaag, de eerste kerstboodschappen bij AH, broodjes op de markt en boeken bij De Slegte. Eerst iets over de markt: we kregen onderstaand kaartje in de hand gedrukt met daarop een aanbieding voor keekplakken . Keek? Het is vast goedkoop bij bakker 't Stoepje, maar de spelling smaakt mij slecht.

Ik wilde naar De Slegte om de rest van de 'Boontjes' te kopen. Er lag er geen één meer. Bij navraag bleken ze opgestuurd naar een ander filiaal. Ik was vandaag niet de eerste die er om vroeg. Ik heb wel gekocht:
- Astrid Roemer, Roemers drieling (Gewaagd leven / Lijken op liefde / Was Getekend)
- Leo Vroman, Details
- Men zou een pleister op vele wonden willen zijn. Reacties op de dagboeken van Etty Hillesum
- Arie Kuiper, Een wijze ging voorbij - Het leven van Abel J. Herzberg
- Geerten Gossaert, Experimenten (10e druk, 1945, met een krantenknipsel n.a.v. zijn overlijden uit de Tubantia van 01-11-1958)
- Twee boekjes over onderwijs (gekke brieven van ouders) voor Saar en Jeannette, als kerstcadeautje.

De schrijversinfobladzijden over P.C. Boutens en Hans Dorrestijn afgemaakt. Overigens zag ik zelfs 'Finale kwijting' van Dorrestijn als in de ramsj bij De Slegte staan.

1 bestelling: 5 knipsels Reve.

18 december 2005

Het is dit weekend Nationale tuinvogeltelling. Vorig jaar vormden de huismus, de koolmees en de merel de top drie. Dat klopt aardig met het beeld dat onze achtertuin te zien geeft. Lidy heeft van 11.15 tot 12.15 uur zitten tellen. Ons lijstje van dit uur:
- Koolmees 4x
- Huismus 4x
- Pimpelmees 3x
- Merel 3x
- Kuifmees 2x
- Vink 2x
- Roodborst 1x
- Vlaamse gaai 1x
- Spreeuw 1x
Alle mussen zijn voor ons huismussen, we zien geen verschil. We misten vandaag onze eksters, maar eerlijk is eerlijk, we hebben ze nu niet gezien. Vanuit het voorraam hadden we nog een stuk of vijf houtduiven kunnen zien, maar we hebben in de achtertuin geteld. De foto's hieronder zijn genomen door de ruit en met een sterke vergroting. Ze zijn dus minder fraai.

       

 kuifmees

 vlaamse gaai

 huismus

 koolmees

Vandaag een aantal kerst-lp's gedigitaliseerd. De hoes van Elvis' Christmas Album geeft aan elke kant van de lp zes nummers. Op de plaat zelf staan er aan elke kant maar vijf. Toch is het wel de goede hoes, want die eerste vijf nummers kloppen.

Vanavond met elastiekjes de kaartjes aan de kaarsen zitten 'prutsen'. Het lijkt erop dat we te weinig kaartjes hebben, maar al met al was de klus zo ook wel groot genoeg.

     

Bij toeval (al zappend) vanavond Stef Bos op televisie gezien. Hij loopt voor en in de kathedraal in Antwerpen en vertelt over wat hij ziet en tegelijk over zijn eigen leven. Omdat deze week de DVD-Harddiskrecorder geïnstalleerd is, kon ik het gelijk opnemen. We gaan met de Belgiëreis de kathedraal in Brussel in, maar misschien moeten we ook maar overwegen die van Antwerpen eens te bezoeken. De leerlingen hebben een dik uur vrije (winkel)tijd in Antwerpen. Ik kan dit jaar zelf in die tijd die kathedraal zelf eerst eens van binnen bekijken. We zullen dan wel een keuze moeten maken, want twee kathedralen in drie dagen is voor vijftienjarigen wel erg veel van het 'goede'.

1 bestelling: Rink v.d. Velde

19 december 2005

De stad Antwerpen gaat Bart Moeyaert benoemen als stadsdichter. Hij krijgt een aanstelling voor twee jaar. Voor hem waren Tom Lanoye (twee jaar) en Ramsey Nasr (één jaar) hier stadsdichter. Dat zijn toch bekende namen.

Vanavond het Groot Dictee der Nederlandse taal. Het dictee is geschreven door Herman Koch. Voor het eerst is er ook een kinderdictee. Dat is geschreven door Bart Chabot. Ik kijk er niet naar. Ik doe aan dit soort zelfkwelling niet mee. Het waren de afgelopen jaren dusdanig mallotig en ver van het normale leven af staande teksten, dat het allemaal niet meer serieus te nemen is. Bovendien is er zoveel gedoe over de nieuwe spellingshervorming, dat het allemaal toch wat in een merkwaardig daglicht komt te staan. Dat die regel 'paardebloem' nu 'paardenbloem' wordt lijkt me terecht. Dat was een maffe en niet uit te leggen regel, maar andere wijzigingen zijn zeer discutabel en lijken ook soms met elkaar in tegenspraak.

4 bestellingen: Abram de Swaan: Perron Nederland / 3 x Levi Weemoedt / Louis Couperus: Williswinde / 25 jaar LKG.

20 december 2005

Eind vorig jaar heb ik een draaiboek schoolreizen geschreven. Dat is besproken met de coördinatoren van de diverse reizen en de unitvergaderingen. Wat me bij dit soort plannen licht frustreert is dat er geen commentaar komt op het stuk in het algemeen of op wat het voor het beleid betekent, maar uitsluitend op de directe betekenis ervan voor de collega's persoonlijk. In dit geval kwam er uitsluitend commentaar op de compensatie voor collega's die met een reis zijn meegeweest. Het in de loop van de jaren gegroeide beleid is dat collega's die met een reis zijn meegeweest enkele dagen vrij krijgen in een CT-week. Dan zijn er geen lessen en het surveilleren is te verdelen over de andere collega's. De discussie ging erover of collega's die part-time werken en die mee op schoolreis gaan op een dag dat ze normaal gesproken niet werken niet extra gecompenseerd zouden moeten worden. We hebben besloten dat in zo'n geval er één dag extra compensatie wordt toegekend. Maar ik zou zo graag eens over de organisatie van de schoolreizen zélf discussiëren.

Van Thomas de Man kreeg ik de foto's die leerlingen van V2a gemaakt hebben voor een werkstuk Frans. Het was de uitbeelding van een Frans verhaal over een gezin waarin gezond en ongezond werd gegeten (zie 6 december).

     

Een emailtje vanavond van Don Morton die de site over F. Schmidt-Degener heeft bekeken. Hij mailt:
A Google search led me to your informative survey of F. Schmidt-Degener's life and work at a site now no longer being updated. I just wanted to thank you for it, across the scholarly void.In a book I am translating into English, Willem L. Meijer's Kleinood en aanstoot. De Honderdguldenprent en andere bijbelse historiën (Leiden: Uitgeverij J. J. Groen en Zoon, 1995), the writer discusses F. Schmidt-Degener's "stylistically pure" interpretation of Rembrandt as an artist-messiah; he criticizes Schmidt-Degener's view of Rembrandt as a wrong-headed romantic notion in need of sober correction (page22).

Blijkbaar verwijst Google nog altijd eerder naar mijn oude site op Geocities dan naar de nieuwe 'Schrijversinfo'. De vraag is dan of het nu juist slim is om de oude informatie (die ik inderdaad niet meer update) te laten staan, omdat er blijkbaar nog wel mensen op terechtkomen, of dat ik dat beter kan weghalen in de hoop dat Google dan de 'Schrijversinfo' beter en hoger in de lijst vermeldt? Voor de deze blz. zie: http://www.schrijversinfo.nl/schmidtdegenerf.html

Geen bestellingen.

21 december 2005

In lokaal 207 hangt al sinds de boekenweek van dit jaar de poster van het boekenweekgeschenk met Jan Wolkers in een duin met zijn vrouw naast hem, die we op de blote rug zien. Leerlingen zijn tegenwoordig blijkbaar preuts, want vanaf het begin werden er papieren broekjes en badpakken op haar billen geplakt. Speciaal voor de kerst heeft collega Saskia een fraai glitterjurkje voor haar gemaakt!

   

 De originele poster

En met een zomerjurkje in de hitte

Vanavond was er een vergadering van de analysecommissie voor de plaatselijke verkiezingen straks in maart. Een nuttige vergadering, geleid door Adri, waar we een aantal interne en externe zaken tegen het licht gehouden hebben. Dat moet bij de verkiezingen zijn vruchten af kunnen werpen.

Er gaat iets mis in de auto. Het lampje dat aangeeft dat er nog een deur open is blijft branden. Ik heb alle deuren nog eens open en dicht gedaan, ze zitten ook echt dicht, maar het lampje blijft branden. Vanavond bleef ook het witte lampje voorin/boven branden. Ook dat brandt normaal gesproken alleen als er een deur open is. Het moet aan het portier links-voor liggen. Dat lijkt iets te kieren. Ik zal na de kerstdagen bij de garage langs gaan, maar loop nu wel het risico dat de accu een keer leeg is. Gelukkig stelden Martijn en ik vanavond vast dat na verloop van tijd dat witte lampje toch weer uit gaat.

1 bestelling: knipsels Francine Oomen.

22 december 2005

De laatste schooldag van dit jaar. Om vijf uur een kerstmaaltijd met het personeel. Een mediteraan buffet dat er wezen mocht. Zo'n middag is alleen achteraf niet zo'n geschikt moment. Personeelsleden met jonge kinderen hebben verplichtingen i.v.m. de kerstviering van hun kind. Als je kleuter een rol heeft als engeltje in het kerstfeest van school, dan wil je dat zien natuurlijk. Dus niet iedereen was er.

Als kerstpakket kregen we een 'Pluim', een bon met een bijbehorend boekje waar je zelf een cadeau uit kunt zoeken, variërend van een museumjaarkaart tot een digitale flirtcoach.

Daarna van 20.00 tot 24.00 uur een blingbling kerstbal. Een hoge opkomst (een kleine 700 leerlingen) en eigenlijk geen wanordelijkheden. Eén leerling die drank meegesmokkeld had. Het blaasapparaat gaf 0,8 aan, dus haar vader is haar op komen halen. Er was karaoke, een kapster, een fotostudio, buttons knutselen, een filmzaal, een casino, uiteraard een disco en veel gratis hapjes. Als verrassing was er een Surinaamse drumband. Aan alle kanten een geslaagd feest. Mijn rol was weer bij het hek. Daar maak je weinig van het feest mee, maar sta je ook geen uren in de herrie. Om een uur of één 's nachts had ik het wel helemaal gehad.

Met de auto is het nog steeds niet goed. Het witte binnenlampje blijft niet meer branden, maar nu knipperen de voor- en achterlampen niet meer als ik de auto op slot doe. Het heeft allemaal wel met de sloten van de deuren te maken.

Geen bestellingen. Ik meen me te herinneren dat er ook vorig jaar voor de kerstdagen weinig bestellingen waren. Mensen hebben andere dingen aan hun hoofd deze dagen dan achter de computer naar boeken zoeken.

23 december 2005

Eerst maar eens uitgeslapen vandaag. Daarna op het gemeentehuis mijn kerstpakket opgehaald. Een praatje gemaakt met Cees Sanders (nog maar weer eens over de Hollandia) en op de griffie voorgesteld aan de nieuwe griffier. Daarna hebben we de kerstboodschappen gedaan bij de C1000.

Met de post kwam vandaag een envelop van SENA (Stichting ter exploitatie van naburig recht) met daarin een presentexemplaar van het blad Sena Performers. In het blad een uitgebreid artikel over Herman van Veen, waarvoor men ook mijn site geraadpleegd heeft. Daarover heb ik ook een paar keer met de auteur van het artikel gemaild. Netjes vermeld men onderaan het artikel de site www.hermanveen.nl en mijn www.schrijversinfo.nl (een stichting die waakt over de auteursrechten vermeldt uiteraard netjes haar bronnen).

Vanavond klaverjassen op de tennisclub (TVVW). Ik ga daar graag af en toe heen. In de wintermaanden is er één keer in de maand een klaverjasavond. Gezellig kaarten en een beetje slap ouwehoeren. Er waren zes tafels bezet. Ik werd tiende en nam een kaasplankje mee naar huis. Na de wedstrijden nog een poosje gekraakt. Dat was zo gezellig dat het wat uit de hand liep. Ik was om 4.00 uur thuis en Lidy was not-amused.

24 december 2005

Vanochtend met een kater opgestaan. En nog redelijk vroeg ook, want we gingen van 10.00 tot 12.00 uur kaarsen uitdelen op de markt. Dat werd bijna 13.00 uur voordat de kaarsen op waren. Maar het was een leuke actie. Verreweg de meeste mensen reageerden met 'leuk' en 'dankjewel'. Niet iedereen uiteraard, ik kreeg een paar keer disussies over de onzichtbaarheid van Wouter Bos of over zijn altijd lachende gezicht. Ook het plotseling overgebleven miljoen in Veenendaal blijkt de mensen bezig te houden. Ik heb twee oudere alleenstaande dames met alleen AOW aangeraden om over hun trots heen te stappen en eens bij de sociale dienst langs te gaan om na te laten kijken of ze recht hebben op bijstand. Ik verwacht dat ze dat nu ook zullen doen.

     

 Op weg naar de markt. nog net niet strafbaar met de winkelwagens.

 Een kaars en een folder op de kerstmarkt

Let op het bord (links-midden)

 gluwein & chocomolk (sic)
Ik blijf leraar Nederlands.
Zien andere mensen dat nou niet?

Waar we kaarsen uit stonden te delen, landde vlak naast me een meeuw met maar één poot. Hij slaagt erin om op één poot te landen, rond te hippen en etensresten (vooral vis) te eten en weer weg te vliegen. In de natuur zou zo'n vogel het niet overleven, maar met onze etensresten in de stad lijkt hij het aardig te redden.

In de nieuwe 'Boekenpost' (het januari/februari-nummer) staat een artikel over 'Het Engeland van C. Buddingh''. Kees Hendrikse beschrijft voor 'Boekenpost' vooral de boekenliefde van Buddingh' en in de vakantiedagboeken van Buddingh' lees je inderdaad hoe hij tweedehands boekenwinkels afstruint en daarna heel precies zijn (goedkope) inkopen beschrijft. Ook vrouw en zonen schaften veel boeken aan, dus de eend moet afgeladen vol zijn geweest na zo'n vakantie. Ik heb Wim Huijser gemaild en die kende het artikel nog niet.

Nog meer Buddingh': Peter de Roos (voorzitter Kees Buddingh' Genootschap en bezig aan een bibliografie) mailt dat hij de artikelen gevonden heeft die Buddingh' onder het pseudoniem Zwik in Sport Express geschreven heeft. Ik heb dat ergens gelezen en vermeld het op mijn Buddingh'-site, maar ik kon die bron nergens meer terugvinden. Peter en Wim zijn geïnteresseerd in deze Zwik-artikelen en gelukkig blijkt mijn vermelding dus op waarheid te berusten.

Vanavond 'Home alone' gekeken. Dat blijven ze elk jaar met kerst weer uitzenden. Ik geloof zelfs dat morgen deel 2 en overmorgen deel 3 uitgezonden wordt.

1 telefonische bestelling: Voetbal ABC.

25 december 2005

Traditiegetrouw naar de paus gekeken op televisie. Het doet er weinig toe wie er in dat apenpak zit. Ook nu kerstwensen in meer dan dertig talen (toch een verschil: de vorige had er meer dan zestig). Daarna ook nog eens de kersttoespraak van Beatrix: ik dacht dat we een scheiding hadden van kerk en staat, maar ons staatshoofd beleidt in het openbaar en op een preektoon haar geloof. Wat moeten moslims, hindoes en niet-gelovigen met zo'n koningin. Het is dus het staatshoofd en niet ons staatshoofd.

Jeanette kwam op weg naar Lieske even de koffers van haar neef ophalen. Ze gaf me een pamflet, dat ze gisteren op straat van een stel Lonsdalejongeren kreeg. Op het pamflet zeven onderwerpen uit het Veenendaals nieuws van de laatste tijd (kinderporno, ontucht, Marokkanen in het zwembad, drugshandel, bijstandsfraude) en de vraag of dit de toekomst is die de lezer wil voor Veenendaal. Er staat een emailadres op. We zouden daar eigenlijk als fractie op moeten reageren, of deze jongens een keer uitnodigen in een fractievergadering.

Martijn kocht onlangs een playstation 2. Vanmiddag speelden we 'Buzz!'. Een muziekkwis. Leuk om te doen, compleet met drukknoppen, meerkeuzevragen en puntentelling. Martijn won dik, zelfs toen het thema oudere muziek was, won hij, alleen iets minder dik. Maar muziek uit de jaren tachtig is bij dit spel al oude muziek. Nu ligt hij op de bank 'Tarzan' te spelen. Dat soort spelen is niets voor mij: hollen, vechten, springen en bananen eten, wat is daar de lol van?

1 bestelling: James Oliver Curwood, Omnibus.

26 december 2005

Vandaag met Suzanne en Gijs erbij nog een keer of wat 'Buzz!' gespeeld. Het blijft om de tweede plaats gaan, want Martijn wint alles.

Joe (ik noem van onbekende emailers maar niet de achternaam) mailt: 'Geruime tijd ben ik op zoek naar een gedicht en de dichter. Het enige dat ik me nog kan herinneren van het gedicht, is dat het o.a. over een trein gaat en de hoofdpersoon het landschap aan zich voorbij ziet trekken. Aan het einde van het gedicht is er een regel: '...ik ben pas dood, wanneer je me vergeet'. Via Google ben ik op uw site terechtgekomen en ik hoop dat u mij verder kunt helpen.'
Ik heb hem geantwoord: 'Zoals je het omschrijft zegt het me niets. Ik heb er twee associaties bij: Er is een nummer van Bram Vermeulen met in het refrein: 'Dood ben ik pas als jij me bent vergeten'. Ik geloof dat het nummer 'Testament' heet. Verder is er een nummer geschreven door Willem Wilmink en o.a. gezongen door Herman van Veen dat 'Achterlangs' heet (meen ik) en waar de zin in voorkomt: 'De meeste treinen rijden achterlangs het leven.'
Heeft er iemand nog andere associaties?

Ik ben daarna nog even op zoek gegaan naar die tekst van Willem Wilmink. Het gedicht/lied (daar zit bij Wilmink nauwelijks verschil tussen) heet inderdaad 'Achterlangs'. Het staat op blz. 299 van 'Verzamelde liedjes en gedichten':

De meeste treinen rijden achterlangs het leven.
Je ziet een schuurtje met een fiets ertegenaan.
Een kleine jongen is nog op, hij mag nog even.
Je ziet een keukendeur een eindje openstaan.
Als je maar niet door deze trein werd voortgedreven,
zou je er zonder meer naar binnen kunnen gaan.

N.a.v. 'Men zou een pleister op vele wonden willen zijn. Reacties op de dagboeken van Etty Hillesum' heb ik vandaag weer wat in de dagboeken en brieven van Etty Hillesum zitten lezen. Het blijft indrukwekkend om zo te lezen over Westerbork en de angst en onmacht die daar heersten. Ik worstel met de vraag hoe ik tegen Etty Hillesum aan moet kijken. Er is een periode geweest dat ik haar opstelling slap vond. Ze was lid van de Joodse Raad en ging als zodanig vrijwillig naar Westerbork. Vanuit Westerbork is ze enkele keren terug naar Amsterdam gereisd en ze had op die reizen kunnen vluchten en onderduiken. Het moet een bewuste keuze geweest zijn om dat niet te doen. Ik begrijp die keuze niet, maar wat je niet begrijpt, hoef je nog niet te verwerpen.

 

 

 

27 december 2005

Joe mailt terug. Waarschijnlijk bedoelde hij 'Testament' van Bram Vermeulen. Hij heeft het ooit op de radio horen voorlezen en dacht daarom dat het een gedicht was. Het nummer staat op de cd 'Vriend en vijand' en op een live-cd van Bram Vermeulen.

Bij het kerstpakket van de gemeente zat een briefje van het college waarin de ze jaarwisseling als keerpunt omschrijven. En zeker de verkiezingen voor de gemeenteraad in maart zullen op veel fronten een keerpunt zijn. Boven de brief staat het woord 'keerpunt' op deze manier gedrukt:

In 'Boontjes 1966', de verzamelde columns van Louis Paul Boon van dat jaar, beschrijft hij zijn spelen met dit soort woorden en roept hij zijn lezers op om hun vondsten naar hem op te sturen. Hij wordt ermee overstelpt. Woorden als trap, bed en pijp krijgt hij zelfs meermalen toegestuurd . Hij zoekt ook naar een naam voor dit soort woorden. Eerst heeft hij het over een 'flipper' en een 'beeldwoord', maar uiteindelijk heet het bij Boon een 'gelijkteropperke'. Hieronder de voorbeelden op blz. 156 en 157 uit 'Boontjes 1966':

   

Pas volgende week donderdag (5 januari) kan ik met de auto op afspraak bij Bochane terecht. Ik kan er wel zo naar toe rijden en dan helpen ze me waarschijnlijk ook wel, maar dan zit ik uren te wachten. Daar heb ik niet zoveel zin in. Ik gok er maar op dat er geen lampjes blijven branden die de accu leegtrekken.

28 december 2005

Het begint nu toch winter te worden. Voor het eerst ligt er een vliesje ijs op de vijver. Gisteren was er poedersneeuw in de lucht. Wit wil het nog niet worden. In Engeland is het verkeer ontwricht door 15 cm. sneeuw. Zo'n vaart zal het hier nog niet lopen. Ik ben benieuwd hoe de vijver zich houdt als het harder vriest en vooral hoe de filterbak zich houdt bij vorst. De vissen zijn al weken niet te zien. Die verstoppen zich achter de plantenzakken aan de zijkant. Als ze daar maar niet aan vastvriezen.

   

Op radio 2 wordt deze week de door luisteraars samengestelde top 2000 uitgezonden. Meer dan een miljoen luisteraars hebben hun stem uitgebracht. Jarenlang stond 'Bohemian Rhapsody' van Queen op nummer 1. Dit jaar is er een nieuwe nummer 1: 'Avond' van Boudewijn de Groot. Dat nummer is nooit een hit geweest. Er schijnt o.a. door dj's opgeroepen te zijn om op dit nummer te stemmen. Nou, dat is dan gelukt. Het nummer is geschreven door Lennaert Nijgh. Rob de Nijs zette het in 1973 al op de plaat. Het nummer heette toen 'De Avond' (het staat op de LP 'In de uren van de middag'). Boudewijn zette het nummer in 1996 op zijn LP 'Een nieuwe herfst' met een nieuw arrangement. Daar zit een opmerkelijk verhaal achter. Boudewijns vrouw haalde hem over dit nummer op te nemen. Lennaert Nijgh had het nummer voor haar geschreven, toen ze nog met Lennaert Nijgh getrouwd was! Het nummer gaat over angst en liefde. Het schijnt zowel op bruiloften als op begrafenissen gespeeld te worden. Die liefde komt het mooist naar voren in de zin:

Maar de dingen in de kamer zouden levenloze dingen zijn zonder jou.

Om nog iets meer te citeren:

Nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken
en te hopen dat je licht het doet.
Laat buiten de stormwind nu maar razen in het donker,
want binnen is het warm en licht en goed.
Hand in hand naar buiten kijken
waar de regen valt,
ik zie het vuur van hoop en twijfel in je ogen
en ik ken je diepste angst.

Want je kunt niets zeker weten
en alles gaat voorbij,
maar ik geloof, ik geloof, ik geloof,
ik geloof, ik geloof in jou en mij.

Het is ook wel een echte eind-decembertekst. Alle aandacht in de pers gaat nu naar Boudewijn de Groot, maar eigenlijk zou die aandacht naar de drie jaar en één maand geleden overleden Lennaert Nijgh moeten gaan. Een geweldige tekstschrijver. Zie http://www.schrijversinfo.nl/nijghlennaert.html

2 bestellingen: 12 knipsels Nescio + 1x Heemschut en Rink v.d. Velde. Die laatste is net vorige week verkocht en ligt klaar om ingepakt te worden. In het weekend haal ik dan de die week verkochte zaken van de site. Af en toe kan het dus gebeuren dat er iets besteld wordt wat net verkocht is. Dat soort toeval blijft vreemd. Een boek staat vier jaar op de plank en wordt dan in één week twee keer besteld.

Gisterenavond en vanavond is op Nederland in twee delen de documentaire 'Bob Dylan, no direction home'. Gelukkig heb ik nu die harddisk-dvd-recorder. Ik wil die documentaire nog honderd keer zien. Vanwege het schitterend geschetste tijdsbeeld, vanwege al de zangers en zangeressen die Dylan hebben beïnvloed (Woody Guthrie, Pete Seeger enz.) en waar hij mee heeft samengewerkt (Joan Baez, Robbie Robbertson enz.) waarvan fragmenten te zien zijn en natuurlijk vanwege Bob Dylan zelf. Zolang dit soort documentaires wordt gemaakt en uitgezonden wil ik accepteren dat er ook en vooral smaak- en geestbedervende rotzooi als Goede tijden slechte tijden en Idols wordt uitgezonden.

29 december 2005

Het vriest nog steeds een graad of vijf. De vijver is nu bijna dicht en de planten om de beekloop zien er wittig uit. Aan het eind van de middag (na deze foto's) heeft Lidy wat ijs uit de vijver gehaald om dichtvriezen te voorkomen. Het ijs is ongeveer een centimeter dik.

     

Suzanne en Gijs werken beiden de hele dag, daarom hebben we Luna opgehaald. Eerst zijn we naar de Rabobank geweest. Ze moesten een kopietje hebben van mijn legitimatiebewijs. Ook van Lidy's rijbewijs hebben ze een kopietje gemaakt. Dat stond dan weer niet in de brief die ze me gestuurd hebben. Waarom schrijven ze dat niet meteen? Als Lidy niet mee was gegaan, hadden we over een paar weken een brief gehad dat zij langs moest komen? Hebben ze daar hun zaakjes wel voor elkaar?

Ook even bij De Slegte binnengelopen. Gekocht:
- Kader Abdolah, Kélilé en Demné
- Robert Anker, Vrouwenzand
- Een man om nooit te vergeten, Gesprekken met Emma Brunt
- Elisabeth Lockhorn, Geletterde mannen

In het dorp kwam ik Ed Zwart tegen. Ik had hem vandaag of morgen willen mailen of even bij hem langs willen gaan. Ik heb na lang dubben de knoop doorgehakt. Komend jaar ga ik niet met hem naar Deventer. Die éne dag Deventer legt een veel te zware druk op mijn zomervakantie. Het is midden in de vakantie en maakt het plannen in die vakantie lastig. Omdat ik verder nauwelijks of niet op boekenmarkten sta, ben ik er ruim een week vantevoren en ruim een week erna druk mee. Dat staat in geen verhouding tot de (financiële) opbrengst. Aan de andere kant is het wel een enorm leuke dag. Het feit dat ik echt vakantie wil en niets wil 'moeten' heeft toch de doorslag gegeven.

Jacob Winter mailt me dat hij in de schrijversinfo een bladzijde over Marjolein Kool mist. Daar heeft hij wel gelijk in en ze heeft prachtig light-verse geschreven (o.a. samen met Drs. P ' Wis- en natuurlyriek' in 2000). Ik heb over haar domweg te weinig informatie om iets te maken dat wat toevoegt aan wat al op internet te vinden is. Jacob mailt terug dat hij voor me op zoek zal gaan. Om me te overtuigen van haar werk mailt hij wat gedichten. Dat was niet nodig, want overtuigd was ik al wel. Ik neem er drie over:

 Violiste

De violiste speelde snert.
Het ging echt voor geen meter.
De zaal gaf haar een fluitconcert.
Dat klonk gelukkig beter.

 Autowrak en opklapbed

Hij was een roestig autowrak
en zij een opklapbed.
Ze woonden onder 't zelfde dak
en hadden altijd pret.

Ze maakten grappen, heel de dag.
Die waren ook nog leuk.
Zodat zij altijd dubbel lag
en hij steeds in een deuk.

 Wintersport

Ze kwamen met een gipsen been
terug van wintersport.
Ze zouden lang gaan laufen, maar
ze deden het maar kort.

2 betellingen: Irmgard schrijft door, 2x A. Marja.

30 december 2005

Drie betalingen, maar met al dat vuurwerk in brievenbussen breng ik tot 2 januari geen pakjes meer naar de post.

Vandaag heb ik de hele dag bedragen op zitten tellen om de boekenvoorraad te bepalen. Dat loopt aan verkoopwaarde in de tienduizenden euro's, maar zie het er maar eens voor te krijgen. Gelukkig is het aan inkoopprijs nog geen tiende van dat bedrag. Om dat optellen een beetje soepel te laten lopen heb ik vanmorgen eerst een rekenmachine gekocht. Een eenvoudige (ik hoef alleen maar op te tellen en af te trekken) met van die grote toetsen. Mijn dikke vingers op die kleine toetsjes van moderne rekenmachines, dat vraagt om fouten. Op de markt (Bruïneplein) twee zakken appelbeignets gekocht. Dit jaar bak ik ze maar eens niet zelf. Het is wel leuk, maar je staat een halve dag te prutsen en het resultaat is altijd vetter dan je zou willen.

De vijver was weer dichtgevroren. De voorkant hebben we weer open gemaakt. De twee grote goudvissen zwemmen nu heel langzaam onder het ijs heen en weer. Hier in Veenendaal is het nu wel koud, maar sneeuw en andere ellende hebben we gelukkig niet. In andere delen van het land (Groningen en Limburg) ligt 20 centimeter sneeuw. Voor vanavond en vannacht is er een weeralarm afgekondigd. Ik ben benieuwd.

   

Koningin Beatrix is vandaag aan haar knie geopereerd. Ze heeft een kunstknie gekregen. Dat heeft ze nog snel in 2005 laten doen. Waarschijnlijk wordt de operatie volgend jaar niet vergoed door de basisverzekering.

Martijn is met Frits, Alyssa, Adri en Hans vanavond om 23.00 uur op de Markt het verkiezingsprogramma aan gaan bieden aan achttienjarigen die straks voor het eerst mogen stemmen. Met alle sneeuw zal het niet erg druk zijn geweest. De Rijnpost had het persbericht letterlijk overgenomen. Alleen de kop had men veranderd in: 'PvdA leurt met programma'. Volgens Van Dale zal dat 'leuren' wel kloppen, maar het heeft toch een negatieve gevoelswaarde. M.a.w. we waren niet blij met die kop.

1 bestelling: W. Schippers: Hermien.

31 december 2005

'Of je was naar de kerk geweest op oudejaarsavond,
de kerk, vol licht en wit en deining van orgelmuziek,
die klaterend afdroop langs trillende wanden.
En straks poffertjes!
En één diep gevoel van stille veiligheid, van zalige dankbaarheid.
En je ging dien avond naar bed, vol God en poffertjes.'
(J.A. der Mouw, in Willem Wilmink, Wilminks keus 1, blz. 66)

Sneeuw en ijzel vannacht, maar ook nu weer vooral in de rest van het land. Er lag hier wel een centimeter of wat sneeuw vannacht, maar nu regent het en is het meeste al weer weg. Nog één keer vijverfoto's:

     

 Vogelpootjes in de sneeuw

 Sneeuw op het ijs en nu dooit het weg

 Beekloop in de sneeuw

Vandaag heb ik de bodemkaarten in zitten voeren die mijn 'bron' weer aangevuld heeft (Dat is al weer een tijdje geleden, maar het is even blijven liggen). Dit is denk ik het vierde jaar dat ik die bodemkaarten en geomorfologische kaarten verkoop en ik heb er tientallen, mischien wel honderden van verkocht. Als ik het goed heb begrepen dan worden ze niet meer gemaakt. Dat is dan ook de reden dat diverse bodemkundige bureaus grote aantallen hebben gekocht.

Astrid F. mailt dat ze zeer onder de indruk was van het verhaal van "De zaak alzheimer" van Jef Geeraerts. Een tijdje geleden las ze ook het boek "Diamant". Dit vond ze een zeer goed boek, maar in "De zaak alzheimer" viel haar vooral het duo Vincke en Verstuyft op dat spijtig genoeg niet in "Diamant" voorkwam. Ze heeft zich laten vertellen dat dit duo geregeld voorkomt in Jef Geeraerts zijn boeken. Nu is haar vraag in welke andere boeken van Jef Geeraets het duo Vincke en Verstuyft nog voorkomt? Ik kan haar niet verder helpen, wie wel?

Oudejaarsavond vierden we thuis met Martijn, Suzanne en Gijs. We hebben rustig gelezen en wat televisie gekeken. Youp van het Hek was aardig, maar begint (helaas) zichzelf wat te herhalen. We hebben ook wat programma's opgenomen (Riverdance o.a.). Ik begin me nu al af te vragen wanneer we al dat opgenomen werk moeten gaan bekijken. Na twaalf uur hebben we een hoop vuurwerk afgestoken (Gijs brengt dat mee van zijn eindejaars(vuur)werk). Diep in ons (in mij in ieder geval) zit een pyromaantje verstopt. Martijn kreeg een gloeiend stuk vuurwerk in zij nek en heeft er een lelijk brandplekje aan overgehouden.

 

 

 

 Laag op straat

 Hoog in de lucht

 En de bijeen geveegde resten ,
de volgende ochtend.

 

Een goed, gelukkig en gezond 2006 voor alle lezers,
enne .... lees nog eens een goed boek!



Ga door naar januari


Terug naar Weblog

Terug naar de eerste pagina /homepage

Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden


©2005 Mats Beek, Veenendaal

Schrijf Webmaster


 

 

 

 

 

 

  eXTReMe Tracker